باسلام

دوست گرامی

۱. استدلال به روایت از طرف هر کسی باشد باید بررسی شود و با دلیل رد یا قبول می شود ربطی به دین او ندارد شما اگر جوابی دارید ارائه بفرمایید، طفره نروید.

۲. عدم انکار فضائل ابی بکر، تایید فضائل او به حساب نمی آید.

۳. اما منظور از الشریف در سخن مناوی، الحافظ سمهودی شافعی است، وی از علمای بزرگ اهل سنت می باشد که علامه سخاوی در ترجمه او سخنهای فراوانی گفته و چندین صفحه به آن اختصاص داده است و وی را «جمال لأهلِ المدینة عالِمٌ متفنِّنٌ متمیِّزٌ فی الفقهِ والأصلین...» دانسته است و مناوی هم سخن او را رد نکرده است.

۴. نام کتاب، مورد استدلال ما نیست بلکه مطالب آن مورد استناد است، استدلال به سخن نیکوی یک فرد، دیگر سخنان او را توجیه و نیکو نمی کند.

۵. خوب است ترجمه هیثمی را بخوانید تا ببینید علمای شما در مورد او چه گفته اند؛ مضاف به اینکه وی در قرن هشتم می زیسته و ممکن است حدیثی به او رسیده باشد ولی به ما نرسیده باشد.

۶. اما نقل او از طبرانی(از علمای بنام قرن چهارم) اعتراض و اشکال قبلی شما را جواب می دهد و بر وثاقت مطلب می افزاید.

۷. عجیلی هم از علمای اهل سنت است که در حدود دویست و پنجاه سال قبل می زیسته است، نام کامل کتاب او « ذخیرة المآل فی شرح عقد جواهر اللئال فی مناقب الال» و نام خودش «أحمد بن عبد القادر بن بکری العجیلى الشافعی» است.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

(۱)