درباره ما |
کد سؤال: ۲۲۳۹۹ | امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت عامه »امامت عامه در سنت و عقل »حدیث ثقلین | تعداد بازدید: ۶۵ |
با سلام دوست گرامی این برداشت اشتباه است؛ زیرا تعبر روایت این است «انَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ»، یعنی قرآن و عترت از همدیگر تا زمانی که آن دو بر حوض بر من وارد می شوند، جدایی ندارند. اگر مقصود شما را در نظر بگیریم، معنایش این می شود که پیامبر قرآن را با خود برده و عترت هم که رفته اند همراه قرآن هستند. تازه در این صورت بحث وجود امام زمان علیه السلام که یکی از مصادیق عترت پیامبر صلی الله علیه وآله است، را چگونه حل می کنید؟ آیا امام زمان بدون قرآن باقی مانده است؟ پس نتیجه این است که قرآن از بدو نزول تا قیامت و زمانی که به پیامبر ملحق می شود، با عترت ایشان مقرون است. و منظور از عترت، عترت موجود در زمان خود ایشان نیست که شما برداشت کرده اید. و این روایت از هردو مورد؛ یعنی عدم افتراق و حضور دائمی اهل بیت با قرآن کریم سخن می گوید. موفق باشید گروه پاسخ به شبهات |