درباره ما

سلام مجدد. در حدیث ثقلین، از تعبیر «انَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ» استنتاج میشه که تا قیامت، باید شخصی از عترت، قرین قرآن باشه. سؤال من اینه که آیا ممکن نیست که منظور پیامبر این بوده باشه که افراد مورد نظر در حدیث، افرادی در زمان خود پیامبر باشن که در زمان حیاتشون قرین قرآن هستن، و بعد بر حوض به رسول خدا می پیوندند؟ منظورم اینه که حدیث از عدم افتراق حرف میزنه، نه از حضور دائمی کسی که از قرآن افتراقی نداره.
کد سؤال: ۲۲۳۹۸امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت عامه »امامت عامه در سنت و عقل »حدیث ثقلین
تعداد بازدید: ۵۷
سلام مجدد. در حدیث ثقلین، از تعبیر «انَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ» استنتاج میشه که تا قیامت، باید شخصی از عترت، قرین قرآن باشه. سؤال من اینه که آیا ممکن نیست که منظور پیامبر این بوده باشه که افراد مورد نظر در حدیث، افرادی در زمان خود پیامبر باشن که در زمان حیاتشون قرین قرآن هستن، و بعد بر حوض به رسول خدا می پیوندند؟ منظورم اینه که حدیث از عدم افتراق حرف میزنه، نه از حضور دائمی کسی که از قرآن افتراقی نداره.

با سلام

دوست گرامی

آنچه از روایت ثقلین به دست می آید این است که باید شخصی از عترت تا قیامت در کنار قرآن باشد و این هم شامل حیات پیامبر صلی الله علیه و آله می شود و هم بعد از ممات ایشان.

لذا روایت مطلق است است و وجود عترت را تا قیامت در بر می گیرد.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت