کسانی که با امام زمان ملاقات می‌کنند از کجا یقین می‌کنند که او امام زمان است؟
چطور داستان‌هایی را درمورد کرامات امام زمان قبول کنیم؛ در حالی که اکثر آن‌ها بعد از مرگ شخص منتشر شده است و نمی‌توان فهمید که راست است یا دروغ؟
معجزات ائمه چگونه قابل اثبات است؛ در حالی که معجزه مخصوص انبیاء است؟
تفاوت کرامت و سحر و جادو چیست؟
با سلام
دوست گرامی
۱- آیا شناختن یک فرد ، احتیاج به شناخت قبلی او دارد ؟ گاهی اوقات قرائن و شواهدی وجود دارد ، که صحت ادعا را ثابت می‌کند (اگر چه ما هر ادعایی در این زمینه را صحیح نمی‌دانیم)
۲- آیا تمامی این ادعاها توسط شیعه صورت گرفته است ، یا ادعای اهل سنت و سایر ادیان و مذاهب ، در دیدن مهدی از این باب است ؟
یعنی آیا این نویسنده سنی ، علمای اهل سنت و بزرگان آنان که ادعای دیدن مهدی داشته‌اند را نیز همینطور تضلیل می‌کند ؟
عبدالوهاب شعرانی ، که بسیاری از علمای اهل سنت ، از او تجلیل بسیار می‌کنند ! از جمله مناوی در فیض القدیر ج ۲ ص ۶۱ ، شهاب الدین تلمسانی در ازهار الریاض ص ۲۵۴ ، حلبی در هفت جا از سیره حلبیه ، نجم الدین غزی در الکواکب السائرة ص ۴۴۲ ، عبد الحی حنبلی در شذرات الذهب ج ۵ ص ۱۹۳ ، المحبی در خلاصة الاثر ج ۲ ص ۲۶۲، شمس الدین ابن غزی در دیوان الاسلام ج ۱ ص ۵۶، آلوسی در تفسیر روح المعانی در ج ۶ ص ۱۹۰ و چند جای دیگر ، و از بزرگان شافعی و اشعری مذهب بوده است ، در کتاب خویش «الطبقات الکبری» در ترجمه «سیدی حسن العراقی» می‌گوید :
فدخلت جامع بنی أمیة، فوجدت شخصاً یتکلم على الکرسی فی شأن المهدی علیه السلام، فاشتقت إلى لقائه فصرت لا أسجد سجدة إلا وسألت الله تعالى أن یجمعنی علیه فبینما أنا لیلة بعد صلاة المغرب أصلی صلاة السنة، وإذا بشخص جلس خلفی، وحسس على کتفی، وقال لی: قد استجاب الله تعالى دعاءک یا ولدی مالک أنا المهدی فقلت تذهب معی إلى الدار، فقال نعم، فذهب معی، فقال: أخل لی مکاناً أنفرد فیه فأخلیت له مکاناً فأقام عندی سبعة أیام بلیالیها، ولقننی الذکر، وقال أعلمک ورعی تدوم علیه إن شاء الله تعالى تصوم یوماً، وتفطر یوماً، وتصلی کل لیلة خمسمائة رکعة، فقلت: نعم فکنت أصلی خلفه کل لیلة خمسمائة رکعة وکنت شاباً أمرد حسن الصورة فکان یقول: لا تجلس قط إلا ورائی فکنت أفعل، وکانت عمامته کعمامة العجم، وعلیه جبة من وبر الجمال فلما انقضت السبعة أیام خرج، فودعته، وقال لی: یا حسن ما وقع لی قط مع أحد ما وقع معک فدم علی، ورعک حتى تعجز، فإنک ستعمر عمراً طویلا انتهى کلام المهدی.
قال: فعمری الآن مائة وسبعة وعشرون سنة قال: فلما فارقنی المهدی علیه السلام خرجت سائحاً
آیا به نظر این نویسنده سنی ، بزرگان علمای اهل سنت نیز در دیدن مهدی دروغ می‌گویند ؟!
۳- ظاهرا این نویسنده ، فرق بین معجزه و کرامت ، و جادوگری را نمی‌داند ! جادوگری اثری موقت دارد ،و در بعضی از امور است ، اما شفای علیل و امراض صعب العلاج و درمان کور و کر و... و زنده کردن مردگان و... از جادوگری خارج است ، اما اینها کراماتی است که بارها در مکاشفات مربوط به امام زمان صورت گرفته است !
۴- بسیاری از مکاشفات ، بعد از حصول معجزه ، پخش شده است ، یعنی شخصی که مثلا کور بود ، وقتی حضرت او را شفا دادند و همه علم به حصول چنین معجزه‌ای پیدا کردند و از او سوال کردند ، در مورد معجزه خبر داده و ملاقات با حضرت را مطرح کرده است ! آیا در این موارد ، احتمال دروغگویی می‌رود ؟!
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
| 
