باسلام

دوست گرامی؛ انفسنا در این آیه حقیقی است و چون ندعوا بکار رفته فهمیده می شود که خود رسول الله صلی الله و علیه و آله نیست و طبق شان نزولهایی که نقل شده منظور حضرت امیر علیه السلا می باشند.

اما در مورد کاربرد انفسنا در مورد مسیحیان شاید بخاطر این باشد که خداوند خواسته است بگوید که اگر راست می گویید و خود را بر حق می دانید برای بیان حقیقت سخن خود، جان بهترین افراد نسبت به خود، که همانند جان خود آنها را دوست دارید، به خطر بیندازید. به ظاهر خداوند دارد در این آیه اصول مباهله رابه آنها یاد می دهد که افراد برای یافتن حقیقت باید بهترینها را انتخاب کنند و برای رغابت بیاورند کما اینکه هابیل بهترین کالا را برای قبولی به درگاه الهی آورد برخلاف قابیل، در اینجا هم هرکس سخن خود را حقیقی می داند باید برای آن بهترینها را روی دست بگیرد لذا خداوند با چند کلمه ابنائنا انفسنا و نسائنا می خواهد بگوید بهترینها را بیاورید کسانی که به آنها تعلق خاطر بیشتری دارید تا حساسیت کار را بالا ببرد.

فضیلت امام علی علیه السلام از آنجا فهمیده می شود که ببینیم پیامبر اکرم ص طبق این دستور الهی چه عکس العملی داشته است. او در جواب دستور الهی برای انتخاب نفس، علی علیه السلام را گزینش کرده است و با اینکه خطاب به او جمع بوده ولی یک نفر را آورده است یعنی فقط علی علیه السلام را نفس خود دانسته است و بس و این افتخار است و پیام دارد.

این در طرف رسول الله صلی الله و علیه و آله که رسول است و معصوم اما در طرف دیگر انفس جایگاهی ندارد چون اسقف مسیحی معصوم نیست و در مورد او نمی توان فضیلتی را استفاده کرد.

موف باشید

گروه پاسخ به شبهات

(۱)