باسلام

دوست گرامی؛ قبل از ارسال نظر، صفحات سایت را تورق کنید اگر به سوالتان جواب داده نشده بود آنگاه نظر دهید بخصوص که برای نمایش نظرتان عجله هم دارید! این سوالات شما در مطالب متعددی به کرات جواب داده شده است که در ضمن جواب، به این مقالات اشاره خواهد شد.

اما جواب سوال اول؛ همه چیز که در قرآن نیامده است، آنچه لازم بوده در قرآن بیاید مساله امامت است که در آیات فراوانی به آن اشاره شده است می توانید این بحث را در ذیل مقاله «ادله نصب امام » مطالعه کنید. اگر منظور تان این است که باید به اسم افراد هم در قرآن تصریح می شد سخن اشتباهی است و این اشکال به خود شما هم وارد است یعنی اگر مهم می دانید پس چرا نام خلفای شما نیامده است تفصیل این مطلب در مقاله « چرا نام ائمه علیهم السلام مستقیماً در قرآن نیامده است ؟» بیان شده است، در ثانی خودتان فرمودید که رسول الله صلی اله و علیه و آله این عمل را انجام داد آیا لازم بوده هر چه رسول الله صلی الله و علیه و آله انجام می دهند در قرآن بیاید؟ آیا مساله مهم نماز در قرآن به تفصیل بیان شده است؟ موارد زکات بیان شده است؟ و... خیر زیرا اگر قرار بود تمام جزئیات مسائل تا روز قیامت در قرآن شود مثنوی می شد و هفتاد من کاغذ!.

اما جواب سوال دوم؛ در صدر اسلام و پس از رحلت پیامبر صلی الله و علیه و آله عده زیادی با خلافت ابوبکر چه در خود مدینه و چه در غیر آن با خلافت ابوبکر مخالف بودند در این مورد مقاله «صحابه‌ای که مشروعیت خلافت ابوبکر را قبول نداشتند» را مطالعه نمایید.

اما احمد بن حنبل در صورت مخالفت با جریان خلفا و مطرح کردن خلفای اثنی عشر در جامعه چون با موجودیت آنها مخالفت کرده برای او بسیار بدتر می شد و وضع با وقتی که با یک موضوع غیر مهم مخالفت کند فرق می کند چون در این صورت مردم هم علیه او می شوند و نیروی حاکم به راحتی او را از بین می برند چون دیگر پشتیبانی مرد می نخواهد داشت در ثانی؛ باید به اطلاع جنابعالی برسانیم که او در چند جا از کتاب مسندش به این روایت اشاره کرده است شما نخوانده اید! می توانید مقاله «روایات امامان دوازدگانه» را در این مورد ببینید.

اما جواب سوال سوم؛ در مقاله « اگر ابوبکر و عمر، غاصب خلافت بودند‌، چرا امام علی (ع) با خلفا همکاری ... » بیان شده است مراجعه کنید.

اما جواب سوال چهارم؛ این سوال هم در مقاله «چرا حضرت علی (ع) نام سه فرزند خود را عمر ، ابوبکر و عثمان گذاشت؟ » جواب داده شده مراجعه کنید اگر انتقادی دارید با دلیل و منطق و استدلال بیان کنید تا جواب داده شود. نادانی هم شایسته شما بیشتر است تا شیعیان چنانکه در جواب از سوال دوم معلوم شد.

اما جواب سوال پنجم؛ در مقاله ای تحت عنوان «چرا امام حسن(ع) صلح کرد؟ » جواب داده شده است.

اما جواب سوال ششم؛ امام حسین علیه السلام علم غیب داشت و به اندازه توان آب برداشت اما گروهی از سنی های تشنه که تحت فرمان حر جلوی سپاه امام را گرفتند تشنه بودند به آنها آب دادند و در کربلا هم سیصد هزار سنی یزیدی او را محاصره کردند آب بود ولی در دست دشمن و تحت تسلط او ثانیا حماسه امام حسین علیه السلام مصداق اکمل این آیه قرآن بود که می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ ؛ خداوند از مؤمنان، جانها و اموالشان را خریدارى کرده، که (در برابرش) بهشت براى آنان باشد؛ (به این گونه که:) در راه خدا پیکار مى ‏کنند، مى ‏کشند و کشته مى‏ شوند؛ این وعده حقّى است بر او، که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده؛ و چه کسى از خدا به عهدش وفادارتر است؟! اکنون بشارت باد بر شما، به داد و ستدى که با خدا کرده‏اید؛ و این است آن پیروزى بزرگ‏» لذا دارای معرف بلندی است که همچون شمایی را یارای فهمیدن آن نیست فقط می گوییم «ای ملخ عرصه سیمرغ نه جولنگه توست * عرض خود می بری و زحمت ما می داری؟»

در مورد این قیام الهی هم مقالات فراوانی در سایت وجود دارد که می توانید با جستجو آنها را بیابید.

اما جواب سوال هفتم؛ خیلی خوشبینی است که از مردم انتظار دشته باشیم چون مساله ای برای آنها محرز شد همه در راه حق قرار گیرند! مردم به داعیه های مختلف از راه حق منحرف می شوند ریاست پول ترس نفهمی و... اگر این طور استدلال کردنی صحیح می بود نباید خداوند در قرآن اینهمه می فرمود: اکثرهم لایعقلون و اکثرهم لا یشکرون و اکثرهم لا یعلمون و ... مگر خود ما چه قدر به مسائلی که به آنها یقین داریم عمل می کنیم؟ چقدر دروغ و بی نمازی و بی دینی و ... در بین مردم شایع شده است؟ آیا اینها همه نمی دانند؟

اما جواب سوال هشتم؛ امام، امام است حاکم باشد یا نه. حکومت حق آنهاست اما لازمه امام بودن حاکم بودن نیست. غیبت امام عصر عجل الله هم از زمان رسول الله صلی الله و علیه و آله پیش بینی شده و معجزه الهی است انشاء الله بزودی خواهد آمد و حقیقت را بر ملا خواهد کرد. خوب است نظر علمای اهل سنت را در مورد حدیث متواتر «خلفائی اثنی عشر» بدانید که چه توجیهات مضحکی کرده اند و آخر هم به جایی نرسیده اند.

قیاس عمر امام زمان به حضرت نوح و خضر و عیسی و ... علیهم السلام چه اشکالی دارد؟ اگر ثابت است که انسانهایی با عمرهای طولانی در طول تاریخ بوده اند و برخی هنوز هستند چرا این مساله را در مورد امام زمان سلام الله علیه انکار می کنید؟

چقدر ناشیانه نتیجه می گیرید خودتان می گویید شیعه معتقد است که روح می ماند و جسم فنا می شود آنوقت آلت تناسلی که از عوارض دنیایی بودن و جسم بودن ماست را مثال می زنید! روح انسان گوش دارد روزی داده می شود امام گوش دل و ارتزاق روحانی منظور است نه جسمانی!!! .

اگر به کنار قبر شهدا و ائمه و... می رویم بخاطر این است که مرده به جسم خود تعلق دارد و به آنجا می آید و مکان به نام اوست و لازمه این آن نیست که حتما معتقدیم باید در این گور باشند بلکه ارواح آنها در اعلی علیین است اما به واسطه مقامی که دارد و شانیتی که گرفته است وساطت می کند و توسل را جواب می دهد و الا او در قید مکان نیست ثانیاً مگر در گور بودن منافات با عندالله بودن آنها دارد؟ مگر خداوند در گور حضور ندارد؟ گور هم به واسطه تعلق گرفتن به افراد بالا مقام، قداست و علو می گیرد.

خواندن افراد بدون در نظر گرفتن خدا اشتباه است حقیقت توسل خواندن خدا اما با واسطه است بلا تشبیه نمی توان ظبط صوت را به برق فشار قوی زد و انتظار داشت بخواند بلکه باید با ترانس آن را تا حد برق شهری پایین آورد؛ بنده ای که شب و روز گناه می کند کجا و در آستان کبریایی دوست؛ وساطت فردی که فانی در خداست توسل به خود خداست.

جواب «انک میت و انهم میتون» هم «بل احیاء عند ربهم یرزقون» است.

صحابی بودن و یا با کسی بودن شان و مقام نمی آورد اطاعت و تقوی مقام می آورد ما اگر همراهی علی را در بعضی مواقع شانی برای او به حساب می آوریم بخاطر این است که او از ایشان علم می آموخت و اسلام را پذیرفت و بارها و بارها جان رسول الله صلی الله را نجات داد نه اینکه یک روز با رسول الله در غار باشد و مرتب رسول الله صلی الله و علیه و آله به او بفرماید نترس و او همچنان بترسد و قلبش آرام نگیرد بلکه باید چون علی باشد که هرچند در کنار رسول الله صلی الله و علیه و آله نیست و در معرض تیغ شمشیر دشمنان است اما نمی ترسد برخلاف ابوبکر،فضیلت از بی فضیاتی مشخص است کسی نیست بفهمد!.

ثانیاً از کجا می گویی که رسول الله صلی الله و علیه و آله او را انتخاب کرد؟ چگونه یک آدم ترسو را برای همراهی انتخاب کند؟ حاشا و کلا که رسول الله صلی الله و علیه و آله چنین کاری بکند! ثالثا خدا با هرکسی هست چه کافر یا مسلمان، فقط یکی او را درک می کند و با او همنشین می شود مانند رسول الله و یکی غافل از اوست که مرتب نیاز به توجه دارد مثل ابوبکر و یکی کلا غافل است مانند کفار که گویا خدا با آنها نیست چون او از خدا فاصله گرفته است.

خلاصه همه استدلالها همان است که گفتیم: همنشینی تنها فضیلت نمی آورد. «گیرم پدر تو بود فاضل، از فضل پدر تو را چه حاصل؟»

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

(۱)