با سلام

دوست گرامی

منظور از تقیّه امام صادق علیه السلام، تقیه فقهى بوده است است که امام علیه‏ السلام در مورد احکام فقهى به جهت تقیّه، حکمى را پنهان نموده و یا خلاف آن را اظهار مى ‏نماید که به «تقیّه در حکم» نیز معروف است. بیشترین موارد تقیّه در این خصوص در روایات آن حضرت وجود دارد .اما عواملى باعث صدور روایات تقیّه‏ اى از آن حضرت شد چند چیز است :الف: تقیّه از حکومت در دوران هشام و منصور.ب: مختلف بودن اصحاب امام صادق علیه السلام از جهت مذهب که در مواردى حضرت، طبق مذهب فقهى سئوال کنندگان جواب مى‏ داد.ج: حفظ جان اصحاب خود و موارد دیگر

متن کلام علامه حلی چنین است: فإنّها محمولة على التقیّة، و لهذا فعله الصادق علیه السّلام، فدلّ على أنّ قوله کان فی معرض التقیّة.

شیخ طوسی نیز گوید: وَ یَجُوزُ أَنْ یَکُونَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَمْ یَسْتَلِمْهُمَا لِأَنَّهُ لَیْسَ فِی اسْتِلَامِهِمَا مِنَ الْفَضْلِ وَ التَّرْغِیبِ فِی الثَّوَابِ مَا فِی اسْتِلَامِ الرُّکْنِ الْعِرَاقِیِّ وَ الْیَمَانِیِّ وَ لَمْ یَقُلْ إِنَّ اسْتِلَامَهُمَا مَحْظُورٌ أَوْ مَکْرُوهٌ وَ لِأَجْلِ مَا قُلْنَاهُ حَکَى جَمِیلٌ أَنَّهُ رَأَى أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَسْتَلِمُ‏ الْأَرْکَانَ‏ کُلَّهَا فَلَوْ لَمْ یَکُنْ جَائِزاً لَمَا فَعَلَهُ ع.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات