آیا دفن شبانه در زمان پیامبر طبیعی بوده است؟
ابوبکر چه انگیزه‌ای از غصب فدک داشت؛ در حالی که برای فقرا خرج کرد؟
اگر غضب فاطمه جهنم در پی داشته باشد، آیا حضرت علی هم جهنمی م‌شود؟
آیا روایات شیعه حرف ابوبکر در مورد ارث را تأیید می‌کند؟
با سلام
دوست گرامی
۱- نمی‌دانیم آیا واقعا شما مقصود ما را درک نکرده‌اید ؟! آیا اینکه در روایات اهل سنت ، با سند معتبر به صراحت آمده است که فاطمه زهرا از ابوبکر و عمر غضبناک بود و به همین دلیل وصیت کرد که شبانه دفن شود تا ابوبکر و عمر حاضر نشوند ، امری است که برای شما قابل فهم نیست ؟! بحث زیاد بودن یا کم بودن دفن شبانه نیست ! یا بحث مخفی بودن قبر معاویه و... نیست ! البته قبر معاویه نیز مخفی نیست و در شام است و روی آن گنبدی قرار دارد !
۲- گفته‌اید «ایا نیازی به دزدی در جلو ان همه امت بود!!!؟بدون انکه برای خود وقیامت خود منفعتی داشته باشد!!تازه شما که جواب خودتان را پایینتر دادید وفرمودید مال را به فاطمه برگرداند این دیگر چه نوع دزدیست؟!!»!
آیا کسانی که اموال کشورها و ملت ها را غارت می‌کنند ، فکر قیامت هستند یا از اینکه در مقابل امت هستند خجالت می‌کشند ؟! البته ابوبکر برای تجهیز نیروهای خود احتیاج با مال دنیا داشت که به اقرار حلبی از عمر ، با گرفتن فدک این خرجی را توانست تامین کند !
اما برگرداندنی صورت نگرفت ، به اقرار حلبی ، وقتی ابوبکر تصمیم گرفت برگرداند ، عمر نامه را گرفت و پاره کرد و ابوبکر را نیز منصرف کرد .
۳- باز از پاسخ فرار کردید که آیا غضب فاطمه جهنم را در پی دارد یا نه ؟ اگر دارد ، ابوبکر و عمر و علی به نظر شما جهنمی هستند ، و اگر ندارد ،پس رسول خدا (ص) دروغ گفته‌اند !! آری طبق روایات شما هم باید منتظر غضب فاطمه باشند و هم غضب رسول خدا و هم غضب خدا
۴- اما آنچه در اصول کافی آمده است نیز معنای واضحی دارد :
شاعر پارسی گوی چه نیکو سروده است که :
میراث پدر خواهی رو علم پدر آموز **** کین مال پدر خرج توان کرد به یک روز
این روایت در مقام بیان حکم فقهی ارث انبیا نیست:
این روایت در مقام ارتباط انبیا با وارثان خویش (و بیان حکم فقهی ارث) نیست ، زیرا روایات فریقین شهادت می دهد که انبیا ارث مادی داشته اند .
اگر مقصود روایت ارث شرعی بود باید می گفت «فقرا وارثان انبیا هستند نه علما» :
اگر این روایت می خواست حکم فقهی - آنچه اهل سنت ادعای آن را دارند - را بیان نماید باید می گفت : بدرستیکه فقرا و نیازمندان وارثان انبیا هستند ؛ نه اینکه بگوید علما وارثان انبیایند .
روایت می خواهد مقام ارتباط انبیا و علما را بیان کند :
این روایت در مقام بیان ارتباط انبیا و علما است و اینکه وارثان حقیقی ، ایشان هستند ، نه کسانی که ارث مادی برده اند .
روایت می خواهد بیان کند که انبیا برای تعلیم علم آمده اند نه جمع مال :
روایت می خواهد بگوید که انبیا برای این نیامدند که اموال و درهم و دینار جمع کنند تا بعد از مردن مانند سایر مردم آن را به ورثه خویش بدهند ؛ بلکه آمدند تا مردم را به علم و حکمت آراسته نمایند و تمامی تلاش ایشان تزکیه نفوس و تعلیم علم بوده است ؛ «که هرکس از آن (علم) چیزی بگیرد بهره فراوان برده است»
بنا بر این روایت منافاتی ندارد با اینکه رسولان در هنگام وفات خویش مانند سایر مردم وسائل مورد نیاز خویش را نیز در خانه نداشته باشند و خانه ای بدون هیچ وسیله تحویل مردم بدهند !!!
روایت می خواهد نشان دهد که کسی که ادعای ارث دارد باید زاهد بوده و علم فراوان داشته باشد :
قطعا این روایت و امثال آن ، اشاره ای واضح دارد به این نکته که اگر کسی خواست ادعای نزدیکی با یکی از انبیا را نماید باید در زهد و علم مانند وی باشد ؛ و قطعا جانشین هر پیامبری و خلیفه بعد از وی نزدیکترین فرد به آن پیامبر خواهد بود .
این روایت به خوبی بیانگر حالت ناپسند گروهی از بزرگان صحابه رسول خدا (ص) دارد که بعد از مردن آنقدر اموال داشتند که نمی شد آن را به حساب آورد ؛ مانند طلحه و زبیر و عبد الرحمن بن عوف و...
صورت اموال صحابه در هنگام مردن :
۱- طلحه :
إنّه قتل طلحة وفی ید خازنه ألف ألف درهم ومئتا ألف درهم، وقوّمت أُصوله وعقاره ثلاثین ألف ألف درهم... وأعجب ما مرّ بی قول ابن الجوزی فی کلام له على حدیث قال: وقد خلّف طلحة ثلاثمئة حمل من الذهب
سیر اعلام النبلاء ج ۱ ص ۳۹
وی کشته شد در حالیکه در دست حساب دار وی دو میلیون و دویست هزار درهم بود ؛ و ساختمان ها و باغات وی سی میلیون درهم قیمت داشت ؛ و از این عجیب تر کلام ابن جوزی است که می گوید طلحه سیصد بار شتر طلا بر جای گذاشت!!!
۲- زبیر :
قال ابن قتیبة: حدّثنا محمّد بن عتبة، حدّثنا أبو أُسامة، عن هشام، عن أبیه: إنّ الزبیر ترک من العروض خمسین ألف ألف درهم، ومن العین خمسین ألف ألف درهم. کذا هذه الروایة. وقال ابن عیینة عن هشام عن أبیه قال: اقتسم مال الزبیر على أربعین ألف ألف
سیر اعلام النبلاء ج ۱ ص ۶۵
زبیر فرع اموال وی پنجاه میلیون درهم و اصل اموال وی نیز پنجاه میلیون درهم بود ... مال نقد زبیر که قسمت شد چهل میلیون درهم بود !!!
۳- عبد الرحمن بن عوف :
احمد بن حنبل با سند صحیح روایت می کند :
عن شقیق، قال: دخل عبد الرحمن على أُمّ سلمة فقال: یا أُمّ المؤمنین، إنّی أخشى أنْ أکون قد هلکت، إنّی من أکثر قریش مالاً، بعت أرضاً لی بأربعین ألف دینار. قالت: یا بنی، أنفق، فإنّی سمعت رسول اللّه صلّى اللّه علیه وسلّم یقول: إنّ من أصحابی من لن یرانی بعد أنْ أُفارقه
مسند أحمد بسند صحیح ج۶ ص ۳۱۷
عبد الرحمن بن عوف بن نزد ام سلمة آمد و گفت : ای مادر مومنین می ترسم هلاک شوم ؛ زیرا من از تمامی قریش بیشتر مال دارم (حتی از طلحه و زبیر که گذشت) ؛ یکی از زمین های خویش را چهل هزار دینار طلا فروختم (چهل میلیون درهم) .
ام سلمه فرمود : ای فرزند ، انفاق نما ؛ زیرا از رسول خدا (ص) شنیدم که می فرمود : در بین اصحاب من کسانی هستند که بعد از مردن من دیگر مرا نخواهد دید !!!
آری ؛ اینان هدف اصلی روایت هستند که می گوید به جای عمل به علمی که از رسول خدا (ص) آموختند به دنیا طلبی مشغول شدند .
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات | 
