 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۴۲۷۳۱ | عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »توسل | تعداد بازدید: ۴۲ |
باسلام دوست گرامی ۱. ما می گوییم برخی از علمای شما تصریح به جواز توسل کرده اند شما آن را تحت تاثیر فرهنگ ایرانیان می دانید؟ اگر عالمی که در ایران هم نمی زیسته از فرهنگ ایرانیان اینقدر تحت تاثیر قرار بگیرد که به قول شما حرام خداوند را حلال نماید چه اعتمادی به دیگر سخنان اوست و چه انتظاری از علمای دیگر که در ایران می زیسته اند و یا دیگر افراد اهل سنت باید داشت؟ چطور است که به فکر و برداشت خود شک نمی کنید و همچنان بر تعصب خود اصرار دارید که حتی راضی هستید علمای خود را اینطور زیر سوال ببرید؟ مگر این فرهنگ الان کم شده که آنها روز به روز در حال کم شدن اند؟ جالب تر این است که شما ایران را در قرون قبل از صفویه سنی می دانید ولی حال سخن علمای قرن هفتم یعنی دو قرن قبل از صفویه را تحت تاثیر فرهنگ حاکم بر ایران می دانید؟ بالاخره قسم حضرت عباس شما را قبول کنیم یا دم خروس را! ۲. کجای آیه سخن از مرگ زده که این ایراد را بر ما می گیرید؟ اینکه رسول الله صلی الله علیه و آله را فرد عادی دانسته اید هم ناشی از برداشت غلط شما از قرآن است که فعلاً بحث آن را برای وقت دیگری می گذاریم. ۳. برای فهم شما متاسفیم! ۴. دوست گرامی سخن ما هم به همین اعتقاد شماست! اگر با وجود خداوند چه نیازی به توسل به رسول است؟ در زمان زنده بودن آنها هم همینطور باید باشد. چه فرقی بین آنهاست از این جهت؟ ۵. خداوندی که در آیه ۶۲ حسبک الله گفته در آیه ۶۴ می فرماید: حسبک الله و من اتبعک من المومنین چطور است که یکی را قبول دارید ولی دیگری را رد می کنید؟ چرا راه جمعی بین آنها پیدا نمی کنید که سعی دارید متعصبانه دست از سخن باطل خود بر ندارید؟ آیا خداوندی که در امور معنوی او را بس است نمی تواند در امور مادی هم او را کفایت کنید؟ منظور ما از ایراد این آیات توسل نبوده بلکه خواسته ایم اثبات کنیم که گاهی اعمال انسانها آنقدر مخلصانه و در طول عمل خداوند قرار می گیرد که عمل خود خدا دانسته می شود و دنیا دار اسباب و مسببات است باید امور را از راه اسباب آنها خواست. اگر خداوند کفایت می کند از راه اسباب است که در اینجا همان مومنان و پیروان او اند لذا جند الله نامیده می شوند. در مورد آیه تحریم و دیگر آیات هم سخن همان است. موفق باشید گروه پاسخ به شبهات (۱) | ||