باسلام

دوست گرامی؛ «مولی» در حدیث غدیر به دلایل مختلف به معنی «جانشینی و اولی به نفس» است بخصوص قرائن موجود در خود این واقعه و تصریح لغت شناسان و مفسرین چنانکه قرطبی در تفسیر خود می گوید:« (هی مولاکم) أی أولى بکم والمولى من یتولى مصالح الإنسان ثم استعمل فیمن کان ملازما للشیء» ثانیاً روایت غدیر فقط با لفظ مولی نیامده بلکه با لفظ «ولی» هم آمده مثلاً نسائی در خصائص روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه و آله در روز غدیر فرمود: «من کنت ولیه فهذا ولیه» و این لفظ در کلام خلفا به معنای جانشینی به کار رفته است. در صحیح مسلم آمده است: «فَلَمَّا تُوُفِّىَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- قَالَ أَبُو بَکْرٍ أَنَا وَلِىُّ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- فَجِئْتُمَا تَطْلُبُ مِیرَاثَکَ مِنَ ابْنِ أَخِیکَ وَیَطْلُبُ هَذَا مِیرَاثَ امْرَأَتِهِ مِنْ أَبِیهَا فَقَالَ أَبُو بَکْرٍ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- « مَا نُورَثُ مَا تَرَکْنَا صَدَقَةٌ ». فَرَأَیْتُمَاهُ کَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّهُ لَصَادِقٌ بَارٌّ رَاشِدٌ تَابِعٌ لِلْحَقِّ ثُمَّ تُوُفِّىَ أَبُو بَکْرٍ وَأَنَا وَلِىُّ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله علیه وسلم- وَوَلِىُّ أَبِى بَکْرٍ فَرَأَیْتُمَانِى کَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا .» که تمام این موارد در مقاله «دلالت حدیث غدیر بر ولایت امیر مؤمنان علیه السلام» به همراه اسناد آن موجود است مراجعه نمایید. ثالثاً ما برای جانشینی حضرت علی علیه السلام فقط به این روایت استشهاد نمی کنیم بلکه دلایل و روایات فراوانی با الفاظ مختلف(ولی مولی امیر خلیفه امام و...) بر آن وجود دارد. برخی از دلایل روایی ما در مقاله «چهل روایت صحیح در اثبات امامت از کتاب‌های شیعه و سنی» ذکر شده است مراجعه نمایید.

کلمه «انما» در ابتدای آیه ولایت با دوستی سازگاری ندارد، آلوسی در تفسیر خود می‌گوید : «وغالب الأخباریین على أنها نزلت فى على کرم الله تعالى وجهه؛ غالب محدثان این آیه را در شان حضرت علی علیه السلام می دانند.» (روح المعانى، ج ۶ ص ۱۶۷ ، دار إحیاء التراث العربى – بیروت.) حال آیا دوست مسلمانان فقط خدا و رسول و علی علیه السلام است؟ در حالی که با دیگر آیات قرآن متعارض می‌شود . مثل آیه :
وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِینَ آَمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ذَلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ . مائده / ۸۲ .
مسلّماً یهودیان و کسانى را که شرک ورزیده‏ اند، دشمن‏ ترین مردم نسبت به مؤمنان خواهى یافت و قطعاً کسانى را که گفتند: «ما نصرانى هستیم»، نزدیکترین مردم در دوستى با مؤمنان خواهى یافت، زیرا برخى از آنان دانشمندان و رهبانانى ‏اند که تکبر نمى ‏ورزند
این آیه در باره نجاشی نازل شده است که در این آیه ، خداوند نصارا را دوست و محبّ مؤمنین معرفی می‌کند . اگر ولی به معنای دوست باشد ، تعارض پیش می‌آید . آیه ۵۵ مائده می‌گوید ، دوست شما فقط خدا ، رسول و «الذین آمنوا...» هستند . آیه ۸۲ مائده می‌گوید : نصاری دوست شما است . رفع تعارض به این است که آیه ۵۵ مائده را به معنای «سرپرست و صاحب اختیار» بگیریم و آیه ۸۲ سوره مائده را به معنای محب و دوست .

توضیحات بیشتر در مقاله «بررسی تطبیقی شبهات آیه ولایت»

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

(۱)