آیا روایت سجده عایشه هنگام شهادت حضرت علی درست است؟
آیا روایت سلمان منا اهل البیت درست است؟
با سلام
دوست گرامی
۱- یک شخص ممکن است هزاران عیب و ایراد داشته باشد ، کچل و یا کور باشد و یا دهان او بوی بد بدهد ، اما وقتی این خصوصیات ، ربطی به بحث نداشته باشد ، ذکر کردن آنها نشان تمسک به هر خس و خاشاکی است . شما هر عیبی در راوی می بینید فورا ذکر می کنید بلکه شاید به نفع شما باشد !
حال از شما سوال می کنیم :
ا. آیا او راستگو است یا خیر؟
ب. آیا برای او ممکن است که خود این ماجرا را دیده باشد یا خیر؟
ج. بر فرض که روایت مرسل باشد ، آیا روایت مرسل تابعی حجت است یا خیر؟ (پاسخ این مطلب نیز به صورت مفصل در سایت آمده است و اگر مرسل تابعی حجت است چرا اینقدر اصرار دارید که بگویید روایت مرسل است ، ایا فرقی در نتیجه حاصل می شود)
اما پاسخ به این سوالات :
ا. شما خود «ثبت» بودن او را قبول دارید
ب. البانی گفته است که روایت ابوالبختری از خود امیرمومنان علی علیه السلام در زمان حیات آن حضرت صحیح است و هیچ اشکالی ندارد (موقوف است یعنی روایت به صحابی رسیده و به پیامبر نمی رسد اما این به معنی ضعیف بودن روایت نیست). وقتی او بتواند در زمان حیات آن حضرت شاهد ماجرا و روایتی از خود حضرت باشد آیا نمی تواند ماجرایی در زمان شهادت حضرت را دیده باشد ؟!
با توجه به این کلام ، پاسخ اشکال شما که «در ضمن این روایت چه ربطی دارد به : عن أبی البختری، قال: لما أن جاء عائشة قتل علی علیه السلام سجدت. آیا در اینجا هم ابی البختری از حضرت علی روایت کرده است مثل بالا؟» مشخص می شود .
۲- گفته اید «از کجا معلوم که سعید بن فیروز این روایت را از قول خود حضرت علی رض نقل کرده است؟»
بهتر است این مطلب را در پاسخی که چند ماه قبل به شما دادیم ، جستجو کنید ؛ که وقتی یک راوی مطلبی را نقل می کند و ثقه نیز هست ، این مطلب حمل بر دریافت مستقیم این مطلب است (مبنای مسلم نیشابوری) ؛ و البته آقای البانی با توجه به همین مبنای ساده ، حکم به صحت سند روایت ابوالبختری از امیرمومنان کرده است ، و همین مبنا در تصحیح روایت ابوالبختری از عائشه نیز کفایت می کند .
۳- فرموده اید «اما آنچه بنده در بررسی رجال احادیث مختلف از کتب اهل سنت توسط برادران ولی عصری احساس کرده بودم این بود که به محض اینکه در یک کتاب رجال الحدیث راجع به کسی ویا کسانی گفته اند ثقه، سریعا سلسله روایت را دال بر صحت می دهند ومی گویند این روایت صحیح است»
و سپس هفت سوال مطرح کرده اید !
اما از آنجا که این روش ، در واقع روش مغالطه و فرار از پاسخ است و نه بحث علمی ، به بیان مغالطه شما می پردازیم ؛ در آداب مغالطه و فرار از پاسخ آمده است که وقتی دیدید پاسخی برای اشکال طرف مقابل ندارید ، با مطرح کردن چند سوال کلی ، او را مشغول به پاسخ آنها کنید و در میانه راه ، هر بار اشکالی به او بگیرید تا بحث از اصل منحرف شود ! مثلا گفته اید «آیا جرح مقدم است یا تعدیل»! ولی آیا این اصلا به بحث ما مربوط می شود ؟! نتیجه تقدیم جرح بر تعدیل ، خروج راوی از درجه عدالت است ، اما آیا سند روایت از درجه حسن بودن نیز خارج می شود؟ قبلا سوالی در مورد راوی مختلف فیه کرده بودید ، که نشانی از عدم آگاهی شما به مبانی رجالی داشت ؛ دوباره نیز اشکالی شبیه آن را مطرح کردید ؛ تنها یک نکته در پاسخ شما می گوییم و آن این است که اگر ائمه جرح یا تعدیل او را توثیق کنند ، دیگر به کلام سایرین اعتباری نیست .
پاسخ به سوالات شما در ضمن بحث های قبل به صورت مفصل آمده است .
سایر مطالبی نیز که مطرح کردید ، نشانه عدم قبول علم رجال توسط علمای اهل سنت است که هر جا سند صحیح بود و مطلبی بر ضد آنها با ادعای مخالفت با مبانی اهل سنت آن را منکر می شوند !
۴- دوباره به اشکالات قبل بازگشته اید و گفته اید ، بعضی از راویان حس تشیع و ... داشته اند ؛ ما بارها از شما سوال کرده ایم ، این حس و احساس و... آیا طبق مبانی علم رجال اهل سنت برای تضعیف یک روایت به درد می خورد و یا خیر؟!
۵- گفته اید «ولی این روایت مورد بحث ما به این صورت در هیچ کتاب سنی نیامده مگر در کتاب مقاتل الطالبین ابوالفرج شیعی که این روایت را نقل کرده است» از شما سوال می کنیم اگر این روایت در صحاح نیز آمده بود آیا آن را قبول می کردید ؟ یا مثل مجموعه بزرگی از روایات بخاری و مسلم که به مذاق شما خوش نمی آید آن را به کناری گذاشته و چنین وانمود می کردید که اصلا چنین روایتی ندارید ؟!
۶- به معنعن بودن حدیث اشکال گرفته اید !
وکیف یسلم لمسلم ذلک وهو یرى على ما ذکره من بعد فی خطبة کتابه أن الحدیث المعنعن وهو الذی یقال فی إسناده فلان عن فلان ینسلک فی سلک الموصول الصحیح بمجرد کونهما فی عصر واحد مع إمکان تلاقیهما وإن لم یثبت تلاقیهما وسماع أحدهما من الآخر
صیانة صحیح مسلم من الإخلال والغلط وحمایته من الإسقاط والسقط ج ۱ ص ۶۹، اسم المؤلف: عثمان بن عبد الرحمن بن عثمان الکردی الشهرزوری أبو عمرو الوفاة: ۶۴۳ ، دار النشر : دار الغرب الإسلامی - بیروت - ۱۴۰۸ ، الطبعة : الثانیة ، تحقیق : موفق عبدالله عبدالقادر
اگر متوجه ترجمه عربی نشدید ، بنویسید تا ترجمه شود !
البته جالب است که گفته اید روایت معنهن چند شرط برای قبول دارد ! و یکی از آنها عدم تدلیس است ؛ جالب است که خود می گویید :
« ولی در سندهای صحیحین (صحیح بخاری و مسلم) و غیره از کتاب‌های قابل اعتماد و معتبر، از این نوع احادیث بسیارند و از این رجال می‌توان، قتاده، اعمش، سفیان ثوری و سفیان بن عیینه و هشام بن بشیر و غیره را نام برد.لیکن باتفاق علماءو همچنین بنا به نظر قطب حلبی حدیث های معنعن درج شده در صحیحین، از قبیل روایات شنیده شده اند.» !
الف. قبول دارید که دقیقا همین نوع عنعنه در صحیحین موجود است !
۲ب. گفته اید که به اتفاق علما همین نوع عنعنه در بخاری و مسلم مقبول است اما در غیر آن خیر ! آیا فرقی می کند که راوی در بخاری بگوید «عن فلان» یا در کتابی دیگر ؟ آیا بخاری یا مسلم علم غیب دارد که معنعن این شخص قطعا از روی شنیدن است و دیگران خیر ؟!
پس در واقع این فرقی که شما بین بخاری ودیگر کتب از این جهت ذکر کردید اشکال به بخاری است و نه اشکال به ما (شما اقرار کرده اید که بخاری روایاتی ضعیف طبق مبنای رجالی اهل سنت دارد)
ج. آیا اتفاق اهل سنت است یا نظر قطب حلبی؟! از یک سو می گویید «اتفاق علما» و از سوی دیگر می گویید « وهمچنین بنا به نظر قطب حلبی»!
بهتر است برای این اتفاق علمای خویش منبعی ذکر کنید !
۷- برای هیچ یک از ادعاهای رجالی خویش مدرک ذکر نکرده اید !
۸- شما ادعا کرده بودید که کلمه «والظاهر انه ثقة یا صدوق» کفایت نمی کند ؛ از شما که ادعای بحث منصفانه دارید ، تقاضا مندیم بعد از اینکه در پاسخ قبل ثابت شد علمای اهل سنت به کمتر از این مقدار حکم به صحت سند روایات کرده اند ، صریحا این ادعای خود را پس بگیرید (همانطور که از ما توقع دارید که اشتباهات لفظی خود را نیز جبران کنیم ، و البته ما نیز این توقع را ضروری می دانیم و خود نیز از آن تبعیت می کنیم)
۹- آیا علمای اهل سنت در مورد تمامی روایات فضائل ابوبکر و عمر و عائشه نیز اینطور علم رجال را خرج می کنند ؟! البته مناسب است بعد از تمام شدن این بحث اشاره ای به تصحیحات بی در و پیکر علمای اهل سنت برای روایاتی که به نفع آنها است و تضعیفاتی اینچنینی برای روایاتی که به ضرر آنها است داشته باشیم .
گروه پاسخ به شبهات | 
