با سلام

دوست گرامی

در زمان حیات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، ملائکه بر آن حضرت نازل می شدند و این امر مورد قبول همگان است و پس از آن حضرت به محضر امیر المومنین ـ علیه السلام ـ و سپس ائمه اطهار ـ علیهم السلام ـ یکی پس از دیگری و امروزه به محضر امام زمان حضرت مهدی موعود ـ علیه السلام ـ نازل می شوند و در هر سال تکرار می شود و انقطاعی ندارد. چنان چه از ظاهر آیه شریفه «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکةُ وَالرُّوحُ» نیز تداوم این امر استفاده می شود، زیرا «تنزل» فعل مضارع بوده که دلالت بر استمرار و پیوستگی دارد، یعنی فرشتگان و روح، پیوسته و همواره فرود می آیند

رشیدالدین میبدی مفسّر معروف اهل سنّت می گوید: فقال بعضهم: انّها کانت على عهد رسول اللَّه (ص) ثمّ رفعت و عامّة الصّحابة و العلماء على انّهم باقیة الى یوم القیامه» برخی گفته اند: این شب قدر در روزگاران پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ بود، سپس از میان رفت، اما چنین نیست، زیرا که همه اصحاب پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و علمای اسلام معتقدند که شب قدر تا قیام قیامت باقی است. رشیدالدین میبدى احمد بن ابى سعد؛‏کشف الأسرار و عدة الأبرار، ناشر: انتشارات امیر کبیر؛ مکان چاپ: تهران سال چاپ: ۱۳۷۱ ش‏، چاپ: پنجم‏ ج ۱۰ صفحه ۵۵۹

طبرسی صاحب تفسیر مجمع البیان نیز روایتی را از ابوذر غفاری نقل می کند که: گفت: به رسول خدا گفتم: ای پیامبر، آیا شب قدر و نزول فرشتگان در آن شب، تنها در زمان پیامبران وجود دارد و چون پیامبران از دنیا رفتند، دیگر شب قدری وجود ندارد؟ فرمود: بلکه شب قدر تا قیام قیامت هست.مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۸.

بنابراین وقتی شب قدر در هر سال و تا قیامت ادامه دارد، پس باید صاحب شب قدر که بعد از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ اوصیاء معصوم آن بزرگوار هستند، نیز برای همیشه وجود داشته باشند، چنان چه در احادیث وارد شده است و گرنه فرشتگان بر چه کسی فرود آیند و کتاب تقدیر را نزد چه کسی بگشایند و مجاری امور را به اذن خدا به چه کسی، بسپارند؟ همان گونه که قرآن تا قیام قیامت هست، حجت خدا در زمین نیز باید وجود داشته باشد و معلوم است که پس از رحلت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ این منصب و مقام به اوصیای او واگذار شده است. طبق حدیث ثقلین حتی اهل سنت نیز در مواردی به این حقیقت اعتراف کره اند که وقتی قرآن برای همیشه تا قیامت هست باید از عترت پیامبر صلی الله علیه و آله نیز که در این حدیث «عدل» قرآن اند، کسی تا قیامت باشند. ابن حجر مکّی شافعی در کتاب «الصواعق المحرقه» بعد از نقل این روایت بر وجود امام این گونه استدلال کرده است:والحاصل ان الحث وقع على التمسک بالکتاب والسنة وبالعلماء بهما من أهل البیت ویستفاد من مجموع ذلک بقاء الأمور الثلثة إلى قیام الساعة. آنچه از روایت به دست مى‌آید این است که تمسک به کتاب و سنت و عالمان به این دو از اهل بیت رسول خدا تشویق و ترغیب شده است. و از مجموع این سخن استفاده مى‌شود که این امور (کتاب، سنت و عالمان از اهل بیت رسول خدا) تا قیامت باقى هستند.
الصواعق المحرقة علی أهل الرفض والضلال والزندقة، ج۲، ص۴۳۹،
وی بعد از این که روایاتى دیگرى را در مورد تمسک به اهل بیت نقل مى‌کند مى‌گوید: وفی أحادیث الحث على التمسک بأهل البیت إشارةٌ إلى عدم انقطاع متأهل منهم للتمسک به إلى یوم القیامة، کما أنَّ الکتاب العزیز کذلک، ولهذا کانوا أماناً لأهل الأرض کما یأتی، ویشهد لذلک الخبر السابق: فی کل خلَفٍ من أمتی عدول من أهل بیتی.
در احادیثى که سفارش به اهل بیت شده، به این نکته اشاره دارد که تا روز قیامت زمین از اهل بیتى که اهلیت هدایت دارند خالى نخواهد بود؛ همان‌گونه که کتاب عزیز چنین است، و لذا اهل بیت امان براى اهل زمین معرفى شده اند. شاهد بر این مطلب روایت گذشته است که مى فرماید: در میان هر قوم و دسته‌‌اى از امت من، عدولى از اهل بیت من وجود دارند.
الهیثمی، ابوالعباس أحمد بن محمد بن علی ابن حجر (متوفاى۹۷۳هـ)، الصواعق المحرقة علی أهل الرفض والضلال والزندقة، ج۲، ص۴۴۲، تحقیق عبد الرحمن بن عبد الله الترکی - کامل محمد الخراط، ناشر: مؤسسة الرسالة - لبنان، الطبعة: الأولى، ۱۴۱۷هـ - ۱۹۹۷م.

مناوى از علماى اهل سنت کلام علامه سمهودى را از کتاب جواهر العقدین در باره دلالت حدیث ثقلین بر اینکه تا روز قیامت اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله وجود دارد، این گونه حکایت کرده است:
إنَّ ذلک یفهم وجود من یکون أهلاً للتمسک من أهل البیت والعترة الطاهرة فی کلِّ زمان وجدوا فیه إلى قیام الساعة حتَّى یتوجَّه الحثُّ المذکور إلى التمسک به، کما أنَّ الکتاب العزیز کذلک، ولهذا کانوا کما سیأتی أمانًا لأهل الأرض، فإذا ذهبوا ذهب أهل الأرض.
از این حدیث استفاده مى‌شود که در هر زمان باید فردى اهل بیت و عترت پاک من که سزاوار تمسک است، تا روز قیامت موجود باشد، تا امر به تمسک در این حدیث معنا پیدا کند؛‌ همان‌گونه که کتاب عزیز چنین است. و لذا اهل بیت در روایاتى که بعداً‌ مى‌آید، امان زمین معرفى شده اند که هرگاه از روى زمین بروند، اهل زمین نیز نابود خواهند شد.
المناوی، محمد عبد الرؤوف بن علی بن زین العابدین (متوفاى ۱۰۳۱هـ)، فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، ج۳، ص۱۵، ناشر: المکتبة التجاریة - مصر، الطبعة: الأولى، ۱۳۵۶هـ.
پس شب قدر و وجود مقدّس انسان کامل که حجت خدا در زمین است، با هم ارتباط تنگاتنگ و ناگسستنی دارند و از مجموع آن چه گفته شد به روشنی معلوم گردید که صاحب شب قدر در زمان ما حضرت ولی عصر حجة بن الحسن المهدی ـ علیه السلام ـ است و اوست که حجت خدا و وصّی اوصیاء و خلیفه رسول الله ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ است و تنها اوست که لیاقت چنین مقامی را دارد و گرنه مردم شأنیت و شایستگی چنین کاری ندارند که ملائکه یا ملک اعظم در شب قدر هر سال به نزد آن ها فرود آیند و تقدیر امور را در محضر آن ها انجام دهند پس ناچار باید شخص معصوم و انسانی کامل به عنوان حجت و خلیفه خدا در زمین وجود داشته باشد تا این تقدیر امت و جهان در محضر او انجام گیرد، آن شخص یا پیامبر است یا وصی پیامبر و چون پیامبر اکرم و سایر جانشینان و اوصیا پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ رحلت کرده و از دنیا رفته اند قهراً باید حضرت حجه ابن الحسن ـ علیهما السلام ـ زنده باشد و ملائکه بر او نازل شوند.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات