درباره ما

آیا آیه ۱۰۵ سوره توبه دال برعرضه اعمال برمخلوق است؟ چگونه این آیه بر تمامی اهل بیت دلالت می‌کند؛‌ درحالی که اکثرشان در هنگام نزول نبوده‌اند و آیه هم همه مؤمنین را دربرمی‌گیرد؟ فهم مردم آن زمان از این آیه چه بوده است؟ آیا عرضه اعمال بر بندگان با ستار العیوب بودن خدا منافات ندارد؟
کد سؤال: ۴۲۶۶۲عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »عرضه اعمال امت بر ائمه (علیهم السلام)
چند سؤالی
تعداد بازدید: ۲۳
آیا آیه ۱۰۵ سوره توبه دال برعرضه اعمال برمخلوق است؟ چگونه این آیه بر تمامی اهل بیت دلالت می‌کند؛‌ درحالی که اکثرشان در هنگام نزول نبوده‌اند و آیه هم همه مؤمنین را دربرمی‌گیرد؟ فهم مردم آن زمان از این آیه چه بوده است؟ آیا عرضه اعمال بر بندگان با ستار العیوب بودن خدا منافات ندارد؟

باسلام

دوست گرامی

۱. اولاً بسیاری از مفسرین اهل سنت از این آیه آینده را برداشت نکرده اند مانند :

أی إن عملکم لا یخفى على الله ولا على رسوله ولا على المؤمنین

فتح القدیر الجامع بین فنی الروایة والدرایة من علم التفسیر ، اسم المؤلف: محمد بن علی بن محمد الشوکانی ، دار النشر : دار الفکر - بیروت، ج۲ ص۴۰۰

فإن عملکم لا یخفى خیراً کان أو شراً على الله وعباده

الکشاف عن حقائق التنزیل وعیون الأقاویل فی وجوه التأویل ، اسم المؤلف: أبو القاسم محمود بن عمر الزمخشری الخوارزمی ، دار النشر : دار إحیاء التراث العربی - بیروت ، تحقیق : عبد الرزاق المهدی، ج۲ ص۲۹۳

فإنه لا یخفى علیه خیرا کان أو شرا (ورسوله والمؤمنون) فإنه تعالى لا یخفى عنهم کما رأیتم وتبین لکم

تفسیر البیضاوی ، اسم المؤلف: البیضاوی ، دار النشر : دار الفکر - بیروت، ج۳ ص۱۷۰

ثانیاً از ستردون که در ادامه آیه آمده و قیامت را بیان می کند فهمیده می شود که «سیری الله» منظور این دنیاست و «فینبئکم» مربوط به قیامت است .

۲. چون المومنون بر خدا و رسول عطف شده پس دیدن مومنین از جنس دیدن خدا و رسول است یعنی دیدن ذات و حقیقت عمل و چنین دیدنی از هر کسی ساخته نیست و مربوط به گروهی خاص است یعنی اهل بیت علیهم السلام.

۳. عدم حضور برخی از شاهدان اعمال در هنگام نزول آیه باعث نفی آن از آنها نمی شود، چون قرآن برای همه دورانها تا قیامت آمده و در قرآن آیاتی که خبر از آینده داده کم نیست .

۴. همچنانکه بنده ضعیف خداوند می تواند به مقام رسالت برسد با آنکه خود به آن نیاز دارد خداوند می تواند قدرت شهادت بر اعمال را هم به او بدهد. شهادت انبیا در زمان حیاتشان اجماعی است و حال آنکه همین مشکلی که می فرمایید در این صورت هم وارد است پس چنین استدلالی مردود است .

۵. ستار العیوب بودن خداوند ربطی به مشهود بودن حقیقت اعمال بندگان نزد شاهدان نیست چون غیر از اینکه این مشکل با شاهد بودن انبیا در دوران حیاتشان هم وارد است(و حال آنکه این مساله اجماعی است و باید تاویل شود) شهادت بر اعمال در آیات فراوانی از قرآن آمده و مساله ی غیر قابل تردیدی است و حاکم بر ستار بودن خداوند است چون لازمه محاکمه الهی شهادت است و ستار بودن در خارج از این دایره است.

۶. «لاعلم لنا» گفتن انبیا در حقیقت اعتراف اولیه انبیا به علم بی انتهای خداوند است و الا در ادامه بر اعمال امت خود شهادت می دهند چون این سخن را در برابر «ماذا اجبتم» می گویند و معلوم است که این مساله نسبت به دوران حیات آنها هم می شود که طبیعتا از ایمان آورندگان به خود آگاهند و کسی در این قسمت تشکیک نکرده است .

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

(۱)
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت