درباره ما

آیا روایات به جماعت خواندن تراویح در کتب شیعه معتبر است؛ مثل تهذیب الاحکام جلد ۳ باب فضل شهر، کافی جلد ۴ صفحه ۱۵۴، تهذیب الاحکام جلد ۳ صفحه ۷۰؟
کد سؤال: ۴۲۶۱۴احکام فقهی »نماز تراویح
تعداد بازدید: ۷۴
آیا روایات به جماعت خواندن تراویح در کتب شیعه معتبر است؛ مثل تهذیب الاحکام جلد ۳ باب فضل شهر، کافی جلد ۴ صفحه ۱۵۴، تهذیب الاحکام جلد ۳ صفحه ۷۰؟

با سلام

دوست گرامی

در خصوص این روایات باید بگوییم اتفاقا این روایات دارد نماز جماعت خواندن نافل تراویح را نفی می کند چنانچه علمای شیعه نیز به این مطلب اشاره کرده اند

شیخ طوسی بعد از نقل این روایات می گوید: فالوجه فی هذه الأخبار وما جرى مجراها انه لم یکن رسول الله صلى الله علیه وآله یصلی صلاة النافلة جماعة فی شهر رمضان ولو کان فیه خیر لما ترکه ، ولم یرد أنه لا یجوز أن یصلی على الانفراد حسب ما ذهب إلیه قوم . وجه دراین روایات این است که پیامبر (ص) نماز نافله رمضان را به جماعت نخواند و اگر واقعا در جماعت خواندن خیری بود چرا حضرت آن را ترک کردند همچنین در جایی نیامده است که جایز نیست آن را به فرادا خواند . الاستبصار - الشیخ الطوسی - ج ۱ ص ۴۶۷

همچنین علامه مجلسی می فرماید:

یدل على عدم جواز الجماعة فی نافلة شهر رمضان و لا خلاف فیه بین أصحابنا، و قد اعترفت العامة بأنه من بدع عمر.

این روایت دلالت دارد که جایز نیست نماز نافله ماه رمضان را به جماعت خواند و در این مورد خلافتی بین اصحاب ما نیست و خود اهل سنت اعتراف کرده اند که این جماعت خواندن تراوایح از بدعت های عمر است

مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج‏۱۶ ؛ ص۳۷۸

دار الکتب الإسلامیة - تهران، چاپ: دوم، ۱۴۰۴ ق.

با دقت در این روایات ، پاسخ این چنین روشن خواهد شد. رسول خدا بعد از حضور مردم نماز نافله را قطع می‌کردند:

پیامبر (ص) بعد از نماز عشاء شروع می‌کردند نوافل را می‌خواندند؛ اما مردم می‌آمدند پشت سر حضرت نماز می‌خواندند. بعد از این که حضرت متوجه می‌شدند نماز را رها کرده و به خانه میرفتند. بعد از مدتی رسول خدا فکر می‌کرد که مردم پراکنده شده اند دوباره برای نماز می‌آمدند و شروع به نماز می‌کردند دوباره می‌دیدند که مردم پشت سرش آمده اند دوباره آنها را رها می‌کردند:

فَیَدْخُلُ وَ یَدَعُهُمْ ثُمَّ یَخْرُجُ أَیْضاً فَیَجِیئُونَ وَ یَقُومُونَ خَلْفَهُ فَیَدَعُهُمْ وَ یَدْخُلُ مِرَاراً.

این عبارت نشان می‌دهد که رسول خدا به جماعت خواندن نافله را مشروع نمی‌دانسته است و الا دلیلی نداشت که وقتی متوجه حضور مردم و اقتدای آنها به نماز می شود، نماز را رها کند.

همچنین در روایت آمده، رسول خدا نافله رمضان را به جا می‌آورده است، اما بعد از این که چند مرتبه متوجه حضور مردم شد و نماز را قطع ‌کردند بعد از نماز صبح، رسما به مردم اعلام فرمودند که بعد از نماز عتمه (نماز عشاء) در غیر ماه رمضان نافله را نخوانید:

وَ قَالَ لَا تُصَلِّ بَعْدَ الْعَتَمَةِ فِی غَیْرِ شَهْرِ رَمَضَان.

یعنی رسول خدا بعد از قطع کردن نماز نافله و ترک کردن آنها، و برای فهماندن عدم مشروعیت نماز نافله را به جماعت خواندن،‌ این مطلب را بیان فرموده است که این نافله مخصوص ماه رمضان است.

بنابراین این روایات به نفع مذهب شیعه است که نماز نافله رمضان را به جماعت مشروع نمی‌دانند

همچنین در روایات دیگر که نماز تراویح را بدعت دانسته است، نیز آمده است که پیامبر (ص) نماز جماعت خواندن را انکار کرده است: ما رواه الحسین بن سعید عن حماد بن عیسى عن حریز عن زرارة وابن مسلم والفضیل قالوا سألناهما عن الصلاة فی رمضان نافلة باللیل جماعة ؟ فقالا : إن النبی صلى الله علیه وآله کان إذا صلى العشاء الآخرة انصرف إلى منزله ثم یخرج من آخر اللیل إلى المسجد فیقوم فیصلی ، فخرج من أول لیلة من شهر رمضان لیصلی کما کان یصلی فاصطف الناس خلفه فهرب منهم إلى بیته فترکهم ففعلوا ثلاث لیال ، فقام فی الیوم الرابع على منبره فحمد الله وأثنى علیه ، ثم قال : یا أیها الناس إن الصلاة باللیل فی شهر رمضان فی النافلة جماعة بدعة وصلاة الضحى بدعة ألا فلا تجتمعوا لیلا فی شهر رمضان لصلاة اللیل ولا تصلوا صلاة الضحى فان ذلک معصیة ألا وإن کل بدعة ضلالة وان کل ضلالة سبیلها إلى النار ، ثم نزل وهو یقول قلیل فی سنة خیر من کثیر فی بدعة . الا ترى انه صلى الله علیه وآله لما أنکر أنکر الاجتماع فیها فنهى عنه ولم ینکر نفس الصلاة ولو کان نفس الصلاة منکر لبدعة لا نکره کما أنکر الاجتماع فیها ، وقد استوفینا ما یتعلق بهذا الباب فی کتابنا الکبیر فمن أراد الوقوف علیه وقف من هناک . أبواب الصلاة على الأموات

الاستبصار - الشیخ الطوسی - ج ۱ ص ۴۶۸

همچنین آمده است:َ فِی عُیُونِ الْأَخْبَارِ بِإِسْنَادِهِ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنِ الرِّضَا ع فِی کِتَابِهِ إِلَى الْمَأْمُونِ قَالَ: لَا یَجُوزُ أَنْ‏ یُصَلَّى‏ تَطَوُّعٌ‏ «۳» فِی جَمَاعَةٍ لِأَنَّ ذَلِکَ بِدْعَةٌ وَ کُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ وَ کُلُّ ضَلَالَةٍ فِی النَّارِ.

وسائل الشیعة ؛ ج‏۸ ؛ ص۳۳۵

اما در خصوص روایت اخری نیز باید بگوییم اگر در متن روایت دقت کند حضرت از جماعت خواندن این نماز نهی کردند در روایات دیگر نیز به این مطلب اشاره شده است: عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ وَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالا لَمَّا کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع بِالْکُوفَةِ أَتَاهُ النَّاسُ فَقَالُوا لَهُ اجْعَلْ لَنَا إِمَاماً یَؤُمُّنَا فِی رَمَضَانَ- فَقَالَ لَهُمْ لَا وَ نَهَاهُمْ‏ أَنْ‏ یَجْتَمِعُوا فِیهِ‏ فَلَمَّا أَمْسَوْا جَعَلُوا یَقُولُونَ ابْکُوا رَمَضَانَ وَا رَمَضَانَاهْ- فَأَتَى الْحَارِثُ الْأَعْوَرُ فِی أُنَاسٍ فَقَالَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ضَجَّ النَّاسُ وَ کَرِهُوا قَوْلَکَ قَالَ فَقَالَ عِنْدَ ذَلِکَ دَعُوهُمْ وَ مَا یُرِیدُونَ لِیُصَلِّ بِهِمْ مَنْ شَاءُوا ثُمَّ قَال

وسائل الشیعة ؛ ج‏۸ ؛ ص۴۷

اما وقتی نهی حضرت سازگار نشد و صحابه اغتشاش کردند فرمود آنها را رها کند هر کاری که می خواهند انجام بدهند

لذا اگر جماعت مشکل داشت دیگر لزومی نداشت که حضرت نهی کند و در مقابل این آن موضع بگیرد؟!!

بنابراین نماز تراویح به جماعت خواندن در شیعه بدعت است و این رویات نیز عقیده اهل سنت را در خصوص این نماز ثابت نمی کند

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت