با سلام

دوست گرامی

روایت در خصوص عدم قبولی اعمال بدون ولایت حضرت علی علیه السلام و ائمه علهم السلام فراوان در منابع شیعه و اهل سنت نقل شده است :

روایتی را کلینی از امام صادق علیه السلام این چنین نقل می کند:

قَالَ لِی یَا أَبَا مُحَمَّدٍ وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ إِبْلِیسَ سَجَدَ لِلَّهِ عَزَّ ذِکْرُهُ بَعْدَ الْمَعْصِیَةِ وَ التَّکَبُّرِ عُمُرَ الدُّنْیَا مَا نَفَعَهُ ذَلِکَ وَ لَا قَبِلَهُ اللَّهُ عَزَّ ذِکْرُهُ مَا لَمْ یَسْجُدْ لآِدَمَ کَمَا أَمَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَسْجُدَ لَهُ وَ کَذَلِکَ هَذِهِ الْأُمَّةُ الْعَاصِیَةُ الْمَفْتُونَةُ بَعْدَ نَبِیِّهَا ص وَ بَعْدَ تَرْکِهِمُ الْإِمَامَ الَّذِی نَصَبَهُ نَبِیُّهُمْ ص لَهُمْ فَلَنْ یَقْبَلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَهُمْ عَمَلًا وَ لَنْ یَرْفَعَ لَهُمْ حَسَنَةً حَتَّى یَأْتُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَهُمْ وَ یَتَوَلَّوُا الْإِمَامَ الَّذِی أُمِرُوا بِوَلَایَتِهِ وَ یَدْخُلُوا مِنَ الْبَابِ الَّذِی فَتَحَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ لَهُمْ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ اللَّهَ افْتَرَضَ عَلَى أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ص خَمْسَ فَرَائِضَ الصَّلَاةَ وَ الزَّکَاةَ وَ الصِّیَامَ وَ الْحَجَّ وَ وَلَایَتَنَا فَرَخَّصَ لَهُمْ فِی أَشْیَاءَ مِنَ الْفَرَائِضِ الْأَرْبَعَةِ وَ لَمْ یُرَخِّصْ لِأَحَدٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ فِی تَرْکِ وَلَایَتِنَا لَا وَ اللَّهِ مَا فِیهَا رُخْصَةٌ.

اى ابا محمد بخدا سوگند اگر شیطان پس از آن نافرمانى و تکبرى که کرد باندازه عمر دنیا براى خداى عز و جل سجده کند سودى برایش ندارد، و خداى عز و جل سجده‏اش را نپذیرد تا وقتى که چنانچه خدا دستور فرموده بود براى آدم سجده کند، و هم چنین این امت گنهکارى که پس از پیغمبر خود بفتنه افتادند و آن امام و رهبرى را که پیغمبرشان براى آنها منصوب فرموده بود رها کردند.

پس خداى تبارک و تعالى عملى از ایشان نپذیرد و حسنه‏اى از آنها بالا نبرد تا از همان راهى که خداى عز و جل بر ایشان مقرر فرموده بدرگاه او بروند، و پیروى کنند از آن امامى که به پیروى او مأمور شدند و از همان درى که خداى عز و جل و پیغمبر او بروى آنها گشود درآیند اى ابا محمد همانا خداى عز و جل پنج فریضه بر امت محمد (ص) واجب ساخته: نماز، زکاة، روزه، حج، ولایت ما، و در مواردى از آن چهار فریضه بدیشان رخصت داده (و آن تکالیف را از ایشان برداشته) ولى بهیچ یک از مسلمانان در مورد ترک ولایت ما رخصتى نداده، نه بخدا سوگند هیچ گونه رخصتى در آن نیست.

الکافی ج ۸ ص ۲۷۱

این روایت از نظر سند نیز معتبر است

صحیح

مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول ؛ ج‏۲۶ ؛ ص۲۷۵ دار الکتب الإسلامیة - تهران، چاپ: دوم، ۱۴۰۴ ق.

در مناقب خوارزمی که از کتب اهل سنت است روایتی نقل شده است که اگر کسی هزار سال حج انجام بدهد و رد بین صفا و مروه مظلوم کشته شود اما ولایت حضرت علی علیه السلام را قبول نکند بوی بهشت را استشمام نکرده و به بهشت داخل نشود روایت چنین است:

علی بن أبی طالب علیه السلام ، عن النبی صلى الله علیه وآله أنه قال لعلی یا علی لو أن عبدا عبدالله مثل ما قام نوح فقومه وکان له مثل احد ذهبا فأنفقه فی سبیل الله ومد فی عمره حتى حج ألف عام على قدمیه ثم قتل بین الصفا والمروة مظلوما ثم لم یوالک یا علی لم یشم رائحة الجنة ولم یدخلها

[المناقب الخوارزمی ص: ۵۵]

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات