با سلام

دوست گرامی

با توجه به روایات فراوان و گوناگونی که در خصوص حرمت و یا جواز نام بردن اسم حضرت مهدی (ع) نقل شده است، اقوال نیز مختلف است،و برخی نیز این روایات را با هم جمع کرده و برخی نیز حرمت را حمل بر تقیه و برخی نیز از اطلاق روایاتی مانند روایاتی که شما ذکر کردید، حرمت بدون قید را فهیده اند

در این خصوص آیت الله مکارم شیرازی چنین می فرماید:

المشهور بین جمع من المحدثین حرمة تسمیته أرواحنا له الفداء باسمه الخاص، دون ألقابه المعروفة، ...

مشهور بین محدثان، حرمت «تسمیه » به اسم شریف حضرت است لکن در آن احتمالاتی وجود دارد

ایشان سه قول را مطرح می کند:

۱ . حرمت تسمیه به دوران غیبت صغری اختصاص داشت;

۲ . حرمت تسمیه دائر مدار «تقیه و خوف » است و این رای و نظر علامه حر عاملی است;

۳ . حرمت تسمیه مطلق و تا زمان ظهور است; مانند شیخ مفید، طبرسی، محقق داماد، محدث نوری، محدث جزائری، علامه مجلسی، صدوق و . . . .

روایات در این باره، چهار طایفه است:

۱ . حرمت تسمیه مطلقا و بدون هیچ قید و شرطی; مانند روایت کلینی از ابی عبدالله علیه السلام: «صاحب هذا الامر لایسمیه باسمه الا کافر; (۴۶) نام صاحب امر را جز کافر نبرد» .

۲ . روایاتی که تصریح به حرمت تسمیه به اسم شریف دارند تا زمان ظهور حضرت مهدی (عج) ; مانند روایت عبدالعظیم حسنی از امام هادی علیه السلام: انه قال فی القائم . . . لا یحل ذکره باسمه حتی یخرج . . . ; حلال نیست یاد آن حضرت به اسم شریف تا زمان ظهور . . .» .

۳ . روایاتی که معلل به خوف هستند; مانند روایت ابوخالد کابلی از امام باقر علیه السلام که قبلا ذکر شد .

۴ . روایاتی که ائمه اطهار علیهم السلام و یا اصحابشان تصریح به اسم شریف حضرت نموده اند; مانند روایات صدوق از محمد بن ابراهیم کوفی در مورد عقیقه که قبلا ذکر شد .

ایشان بعد از تقسیم بندی روایات گوید: نظر ما این است که منع دائر مدار تقیه است و در زمان ما که جای تقیه نیست، پس مانعی از ذکر نام آن حضرت وجود ندارد .

القواعد الفقهیة، ج‏۱، ص: ۴۹۴- ۵۰۳

به طور کلی علماى شیعه با توجّه به احادیث نهى، از ذکر اسم خاص آن حضرت، پرهیز کرده اند، ولى در مورد زمان و مدّت این نهى، اختلاف دارند

در خصوص کافر که دربرخی روایت نقل شده است مراد خروج از دین نیست بلکه مانند آن مواردی است که به برخی از گناهان نیز کفر اطلاق می شود

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات