باسلام

دوست گرامی و برادر محترم؛ اولاً؛ این آیه شرط امام بودن را، زکات دادن در حال رکوع نمی داند. بلکه این آیه مصداق ولی را به اینگونه مشخص می کند.

ثانیاً؛ خداوند در قرآن تصریح کرده است که تبیین و تفسیر قرآن بر عهده رسول الله صلی الله و علیه و آله است؛ مثلاً به این آیه دقت کنید: «أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ما نزل الیهم» ( نحل/ ۴۴)
ما این ذکر [= قرآن‏] را بر تو نازل کردیم، تا آنچه به سوى مردم نازل شده است براى آنها روشن سازى»
رسول الله صلی الله و علیه و آله هم طبق روایات فراوان بر امامت دیگر ائمه تصریح کرده اند که می توانید برای اطلاع از این روایات و پاسخ به شبهات مربوطه به بخشهای مختلف این سایت مراجعه کنید که برای نمونه چند آدرس ذکر می شود:

سؤال دوم شما هم خود بخود پاسخ داده شده است چون این عمل دارد مصداق یک فرد را با آوردن خصوصیان بیان می کند و نظری به توصیه مکلفین بر انجام کاری ندارد. در ثانی در آیات فراوان دیگر، امر به صدقه دادن کرده است و اطلاق آنها این مورد را هم می گیرد اما دلیل اینکه این امر در جامعه شیوع پیدا نکرده بدلیل عدم درخواست مستحقین در این حالت است یعنی در جامعه کنونی ما معمول نیست که نیازمندان در چنین حالتی از افراد درخواستی داشته باشند و آیه هم تصدق حضرت امیر علیه السلام را با درخواست نیازمند بیان داشته است.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

(۱)