با سلام

دوست گرامی

از روش ها و آداب احتجاج آن است که هنگام بحث از مباحث مورد قبول طرف مقابل استفاده شود همچنانکه ابن حزم در این خصوص می گوید: لا معنى لاحتجاجنا علیهم بروایاتنا ، فهم لا یصدّقونها ، ولا معنى لاحتجاجهم علینا بروایاتهم فنحن لا نصدّقها ، وإنّما یجب أن یحتجّ الخصوم بعضهم على بعض بما یصدقّه الذی تقام علیه الحجّة به .معنا ندارد که ما علیه شیعیان به روایات خودمان استدلال کنیم ؛ در حالی که آنها قبول ندارند و نیز معنا ندارد که آن‌ها به روایات خودشان علیه ما استناد کنند ؛ در حالی که ما آن روایات را قبول نداریم . از این رو لازم است که در برابر خصم به چیزی استناد شود که او قبول دارد و برای او حجت است .الفصل فی الأهواء والملل والنحل ، ج۴ ، ص۱۵۹.

و این روایت درباره اعتراف ابوبکر به هجوم از کتب خود آنها است و ما با این روایت خواستیم از کتاب انها ثابت کنیم که ابوبکر اعتراف به هجوم به خانه حضرت زهرا علیها السلام کرده است و الا هجوم به خانه حضرت توسط ابوبکر و عمر در نزد شیعه از قطعیات بوده و شکی در آن نیست لذا ما از قاعده الزام استفاده کردیم

اما اگر کسی بخواهند از این قسمت روایت استفاده کنند که ابوبکر گفت کاش درباره خلافت بعد پیامبر (ص) سوال می کردم ، این حرف اتفاقا بر ضرر خود اوست و خودش را محکوم می کند؛ زیرا خود ابوبکر با گفتن این حرف : ووددت أنی سألت رسول الله لمن هذا الأمر بعده؟ خلافت خود را غیر قانونی و غیر شرعی دانسته است در این صورت کسی که به صحت خلافت خود شک دارد و معتقد است که او بر خلافت شایستگی نداشته، ما چگونه انتظار داشته باشیم او بر مسئله ولایت حضرت علی (ع) اعتراف کند؟! ما نیاز به اعتراف ابوبکر نداریم تا غدیر را ثابت کنیم. از کجا معلوم ابوبکر در این باره دروغ نمی گوید و یا به دنبال فریب دادن دیگران نیست؟ با توجه به اینکه ابوبکر و عمر طبق نظر حضرت علی علیه السلام دروغگو و حیله گر و گنهکار بودند

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات