با سلام

دوست گرامی

اولا: در خصوص فرار از جنگ باید به این نکته توجه داشت که، فرار از میدان جنگ ، یکی از گناهان کبیره محسوب می‌شود که هم از نظر عقل و هم از نظر شرع عملی است ناپسند ؛ زیرا ثابت می‌کند که شخص فرار کننده از جنگ ، به خداوند و وعده‌هایی که داده است بی توجه است و حاضر نیست جان خود را در راه خداوند و دین اسلام فدا کند.
اگر این فرار سبب شود که رسول خدا صلی الله علیه وآله در میان مشرکین تنها مانده و افرادی که از آن حضرت در مقابل حملات دشمنان دفاع نماید نداشته باشد، حکم دیگری پیدا می کند .
خداوند کریم در باره فرار از جنگ می‌فرماید :
یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُواْ زَحْفًا فَلا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَار . وَ مَن یُوَلِّهِمْ یَوْمَئذٍ دُبُرَهُ إِلا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیزًِّا إِلىَ‏ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ وَ مَأْوَئهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ المَْصِیر .
اى کسانى که ایمان آورده‏اید ! هنگامى که با انبوه کافران در میدان نبرد رو برو شدید ، به آن ها پشت نکنید (و فرار ننمایید) ! .
و هر کس در آن هنگام به آن‌ها پشت کند ، مگر آن که هدفش کناره‏گیرى از میدان براى حمله مجدد ، و یا به قصد پیوستن به گروهى (از مجاهدان) بوده باشد ، (چنین کسى) به غضب خدا گرفتار خواهد شد و جایگاه او جهنم ، و چه بد جایگاهى است ! .
الأنفال / ۱۵ و ۱۶.

عبد الحق اندلسی نیز می نویسد:
وقال ابن جریج معنى الآیة عفا الله عنهم إذ لم یعاقبهم والفرار من الزحف کبیرة من الکبائر بإجماع فیما علمت وعدها رسول الله صلى الله علیه وسلم فی الموبقات مع الشرک وقتل النفس وغیرها
ابن جریج در خصوص معنی آیه عفا الله عنهم گوید آنها را عقوبت نمی‌کند و فرار از جنگ از به اجماع از گناهان کبیره است که رسول خدا صلی الله علیه و اله آن را از موبقات در کنار شرک وقتل نفس و غیره ذکر کرده است
الأندلسی، ابومحمد عبد الحق بن غالب بن عطیة (متوفاى۵۴۶هـ)، المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ، ج ۱ ص ۵۳۰ ،تحقیق: عبد السلام عبد الشافی محمد، ناشر: دار الکتب العلمیة - لبنان، الطبعة: الاولى، ۱۴۱۳هـ- ۱۹۹۳م.
ثانیا: آن دونفر قسم خورده بودند که از جنگ فرار نکنند

وحدثنا أبو بَکْرِ بن أبی شَیْبَةَ حدثنا بن عُیَیْنَةَ ح وحدثنا بن نُمَیْرٍ حدثنا سُفْیَانُ عن أبی الزُّبَیْرِ عن جَابِرٍ قال لم نُبَایِعْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم على الْمَوْتِ إنما بَایَعْنَاهُ على أَنْ لَا نَفِرَّ
ما با پیامبر (ص) بر مرگ بیعت نکردیم بلکه بیعت کردیم که فرار نکنیم
النیسابوری القشیری ، ابوالحسین مسلم بن الحجاج (متوفاى۲۶۱هـ)، صحیح مسلم، ج ۳ ، ص ۱۴۸۳تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت.
حال چرا فرار کردند!!!

ثالثا: اگر این فرار حق بود چرا پیامبر صلی الله علیه و آله از اصحاب گله کرده و آنها را به بی انصافی متهم کرده است
النیسابوری القشیری ، ابوالحسین مسلم بن الحجاج (متوفاى۲۶۱هـ)، صحیح مسلم، ج ۳ ، ص ۱۴۸۳تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت.
آمده است که در جنگ احد همه از کنار پیامبر صلی الله علیه و آله فرار کردند جزء تعداد معدود که ابوبکر در بین آنها نبود. مسلم در این خصوص چنین نقل می‌کند:
وحدثنا هَدَّابُ بن خَالِدٍ الْأَزْدِیُّ حدثنا حَمَّادُ بن سَلَمَةَ عن عَلِیِّ بن زَیْدٍ وَثَابِتٍ الْبُنَانِیِّ عن أَنَسِ بن مَالِکٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم أُفْرِدَ یوم أُحُدٍ فی سَبْعَةٍ من الْأَنْصَارِ وَرَجُلَیْنِ من قُرَیْشٍ فلما رَهِقُوهُ قال من یَرُدُّهُمْ عَنَّا وَلَهُ الْجَنَّةُ أو هو رَفِیقِی فی الْجَنَّةِ فَتَقَدَّمَ رَجُلٌ من الْأَنْصَارِ فَقَاتَلَ حتى قُتِلَ ثُمَّ رَهِقُوهُ أَیْضًا فقال من یَرُدُّهُمْ عَنَّا وَلَهُ الْجَنَّةُ أو هو رَفِیقِی فی
الْجَنَّةِ فَتَقَدَّمَ رَجُلٌ من الْأَنْصَارِ فَقَاتَلَ حتى قُتِلَ فلم یَزَلْ کَذَلِکَ حتى قُتِلَ السَّبْعَةُ فقال رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم لِصَاحِبَیْهِ ما أَنْصَفْنَا أَصْحَابَنَا
انس گوید روز احد پیامبر صلی الله علیه و آله با هفت نفر از انصار و یک نفر از قریش تنها ماند زمانی که مشرکین هجوم آوردند حضرت فرمود : کسی که اینها را از ما دور می‌کند بهشت برای اوست ویا اینکه در بهشت همنشین من است مردی از انصار جلو رفت جنگید تا شهید شد سپس دوباره مشرکین هجوم آوردند حضرت فرمود کسی که آنها را از ما دور کند بهشت از آن اوست و یا رفیق من در بهشت هست مردی جلو رفت شهید شد این کار ادامه داشت تا این که آن هفت نفر همگی کشته شدند در اینجا پیامبر صلی الله علیه و آله به کسی که همراهش بود فرمود: اصحاب ما نسبت ما انصاف نکردند
النیسابوری القشیری ، ابوالحسین مسلم بن الحجاج (متوفاى۲۶۱هـ)، صحیح مسلم، ج ۳ ،ص ۱۴۱۵،تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت.
اما اینکه آن دو نفر چه کسانی بودند که پیامبر را تنها نگذاشتند، طبق اعتراف شارحین این روایت، آن دو طلحه و سعد بوده است
در خصوص مشورت پیامبر صلی الله علیه و آله به این آدرس رجوع کنید

در خصوص نماز ابوبکر به این آدرس رجوع کنید

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات