باسلام

دوست گرامی

گر چه برخی سعی کرده اند تا دایره مفهوم و مصداق آیه را تنگ کرده و رجس را منحصر در برخی مصادیق رجس مانند شرک و یا شک بدانند و خیلی نیز هدف از آیه را فقط تطهیر اهل بیت از شرک به خداوند تفسیر کنند و بگویند: شامل گناهان نمی گردد تا شاید بتوانند بعضی از وابستگان سببی پیامبر (ص) را نیز در این آیه داخل نمایند، ولی با توجه به اطلاق و استفاده عموم و استغراق از کلمه «الرِجس» به جهت وجود الف و لام « ال » در کنار کلمه «رجس» بی تردید مفاد آن باید نفی و اِذهاب انواع پلیدیهای مادّی و معنوی، نقصها وعیبهای ظاهری و باطنی ویا هر گونه انحراف در همه زمانها باشدکه نتیجه آن اثبات مقام عصمت تامّه از همه گناهان خواهد بود.
حتی لغت شناسنان نیز در خصوص معنی رجس گفته اند
الرجس الشیء القذر».
رِجس هر چیز ناپاک و آلوده است.
المفردات فی غریب القرآن ، ج ۱ ص ۱۸۸
حتی خود بزرگان اهل سنت نیز رجس را به نه تنها به شک به گناه نیز تفسیر کرده اند
أمرهم على إذهاب الرجس الذی هو الإثم أو الشک فیما یجب الإیمان به عنه وتطهیرهم من سائر الأخلاق والأحوال المذمومة

ین آیه منبع همه فضائل و برتریهای خاندان نبوت است و توجهی خاص به اهل بیت دارد زیرا با کلمه «انما» هر گونه پلیدی و گناه و شکی را در باره آنان نفی کرده و پاکی آنان را از اخلاق زشت و ناپسند تثبیت کرده است.
الصواعق المحرقة على أهل الرفض والضلال والزندقة ج ۲ ص ۴۲۶
اما در خصوص روایت امام صادق علیه السلام باید به این نکته توجه داشت که امام پایین ترین مصداق رجس و یکی از مصادیق را در روایت گفته اند و این به معنی نفی چیزیهای دیگر نیست و روش ائمه در تفسیر این طوری بوده است که مصادیق را می گفتند

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات