باسلام

کاربرگرامی

از نظر شیعه هر کس شهادتین را به زبان جاری کرد، او مسلمان است هر چند برخی از مسائل را بدون عناد قبول نداشته باشد و یا در زمینه اعمال و رفتار کوتاهی داشته باشد لذا این شخص مسلمان هست هر چند مؤمن واقعی نیست لذا شما باید بین ایمان کامل و مسلمان بودن فرق بگذارید خیلی از افراد هستند واقعیت را می دانند قرآن را که ربا خوردن، غیبت کردن، تهمت زدن را حرام کرده است و وعده جهنم به آن داده است را قبول دارند، اما طبق آن عمل نمی کنند در این صورت آیا می شود گفت شخصی که به دستورات قران عمل نمی کند، مسلمان نیست؟!! با این توضیح در خصوص اهل سنت نیز همین را می گوییم در منابع آنها در خصوص ولایت حضرت علی علیه السلام روایات فراوان نقل شده است اما قبول ندارند و نمی پذیرند لذا این را آنها باید پاسخ بدهند نه ما؟!! در ضمن مثال شما مع الفارق است آیا شما می توانید بگویید غیبت در قران حرام است و مسلمانها خبر نیز دارند اما برخی به آن عمل نمی کنند آیا شما او را کافر می دانید؟!!!

خداوند در قرآن اراده کرده است پیامبران حاکم زمین باشند اما خیلی از انبیاء حکومت به دستشان نرسید آیا پیامبری آنان زیر سوال می رود؟! در قرآن آمده است:

آیا می شود گفت مردم در کار خدا خلل ایجاد کردند؟! ارداه خدا بر این بود که پیامبر اسلام در مکه نیز حکومت داشته باشد اما نشد آیا در اراده خدا مشکلی ایجاد شد؟! اراده الهی بر این تعلق گرفته که امور از راه اسباب و شرایط طبیعی جریان یابد نه از باب معجزه و خرق عادت نکته نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که حضرت علی علیه السلام خلیفه خداوند است که یک شعبه از خلافت الهی حضرت، حکومت بر مردم بود که مردم نخواستند مانند انبیاء که حکومت ظاهری از آنها سلب شده و نگذاشتند اما به نبوت آنها خللی ایجا نکرد وقتی گفته می شود حکومت حضرت علی علیه السلام غصب شد یعنی خلافت ظاهری بر مردم والا خلافت الهی مانند نبوت غصب کردنی نیست
اما اینکه چرا مردم از علی علیه السلام روی گردان شدند و حکومت ظاهری حضرت را قبول نکردند مگر نمونه آن را در قرآن نداریم! ؛ فرزندان یعقوب می دانستند که پدرشان پیامبر و برحق است اما وقتی که حضرت یعقوب سفارش حضرت یوسف را به آنها کرد، آنها تمرد کرده و زیر قول خود زدند و موجب اذیت و آزار حضرت یوسف شدند همان دلیلی که باعث شد آنها زیر قول خود بزنند در زمان حضرت علی علیه السلام نیز چنین چیزی بوده است
اما اینکه صحابه چرا قبول نکردند دلائلی دارد:
۱-بخل عده‌ای ، سبب شد که امام به خلافت نرسد: شخصی از طایفه بنی اسد از امام علی علیه السلام سؤال کرد :چگونه شما را که از همه سزاوارتر بودید از مقام خلافت کنار زدند ؟ کیف دفعکم قومکم عن هذا المقام وأنتم أحق به ؟
یَا أَخَا بَنِی أَسَدٍ إِنَّکَ لَقَلِقُ الْوَضِینِ تُرْسِلُ فِی غَیْرِ سَدَدٍ وَ لَکَ بَعْدُ ذِمَامَةُ الصِّهْرِ وَ حَقُّ الْمَسْأَلَةِ وَ قَدِ اسْتَعْلَمْتَ فَاعْلَمْ أَمَّا الِاسْتِبْدَادُ عَلَیْنَا بِهَذَا الْمَقَامِ وَ نَحْنُ الاَعْلَوْنَ نَسَباً وَ الأَشَدُّونَ بِالرَّسُولِ ص نَوْطاً فَإِنَّهَا کَانَتْ أَثَرَةً شَحَّتْ عَلَیْهَا نُفُوسُ قَوْمٍ وَ سَخَتْ عَنْهَا نُفُوسُ آخَرِینَ وَ الْحَکَمُ اللَّهُ وَ الْمَعْوَدُ إِلَیْهِ الْقِیَامَةُ
وَ دَعْ عَنْکَ نَهْباً صِیحَ فِی حَجَرَاتِهِ‏
وَ لَکِنْ حَدِیثاً مَا حَدِیثُ الرَّوَاحِلِ‏
اى برادر بنى اسدى ! تو مردى پریشان و مضطربى که نابجا پرسش میکنى ؛ اما در عین حال احترام خویشاوندى و بستگى برقرار، و حق پرسش محترم است . اکنون که مى‏خواهى بدانى ، پس بدان که که آن ظلم و خودکامگى که نسبت به خلافت بر ما تحمیل شد ، در حالى بود که ما را نسب برتر و پیوند خویشاوندى با رسول خدا (ص) استوارتر بود.
جز خودخواهى و انحصارطلبى چیز دیگرى نبود که : گروهى بخیلانه به کرسى خلافت چسبیدند، و گروهى سخاوتمندانه از آن دست کشیدند، داور خداست ، و بازگشت همه ما به روز قیامت است.
نهج البلاغة ، خطبة ۱۶۲، نهج البلاغه محمد عبده ، ج۲ ،‌ ص۶۴ و شرح ابن أبی الحدید ، ج۹ ، ص ۲۴۱ و علل الشرایع ، ج۱ ،‌ ص۱۴۶ .
۲-کینه قریش از کشته شدن پهلوانانشان توسط امیر المؤمنین علیه السلام : و ابن عساکر در تاریخ مدینه دمشق می‌نویسد :
عن ابن طاوس عن أبیه قال قلت لعلی بن حسین بن علی ما بال قریش لا تحب علیا فقال لأنه أورد أولهم النار وألزم آخرهم العار . تاریخ مدینة دمشق ، ج ۴۲ ، ص ۲۹۰
حاکم نیشابوری در المستدرک می‌نویسد :
عن ابی ادریس الاودی عن علی رضى اللّه عنه قال: إنّ ممّا عهد إلیّ النبی صلى اللّه علیه وآله أنّ الأمّة ستغدر بی بعده. پیامبر فرمود بعد از من امت بر تو غدر می کنند المستدرک ، ج ۳ ، ص۱۴۰
وموارد دیگر
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات