باسلام

دوست گرامی

شکی نیست که خداوند، انسان را کافیست اما استمداد جستن از انبیا و ائمه علیهم السلام در طول استمداد از خداست و دستور خود خداوند می باشد و وسائط در مقابل خداوند نیستند بلکه آنها هم از نیرویی که خداوند در اختیار آنها قرار داده استفاده می کنند که در حقیقت از یک جا سرچشمه گرفته شده و منافاتی با آیه الیس الله بکاف عبده ندارد آیا شما در زندگی خود از نانوا و کشاورز و بقال و راننده و... کمک نمی‌گیرید ؟ اگر کمک می‌گیرید آیا با «ایاک نستیعن» منافات دارد ؟ اگر دارد ، توسلی که شبیه کمک گرفتن از نانوا و... باشد نیز اشکال دارد؟!!
طبق این برداشتی که برخی از این آیه دارند اگر یک پیرمرد در خیابان از شما کمک بخواهد ، مشرک شده است ؟ چون خلاف «ایاک نستعین» عمل کرده است ؟
و َاین آیه را چگونه توجیه می کنند: اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ بقره وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ بقره ۴۵ آیا این منافات با آیه ایاک نستعین ندارد؟
پس منحصر کردن استعانت به خداوند صحیح است و هرگز منافاتى با استعانت از اسباب ندارد؛ زیرا اگر این اسباب استقلال در تأثیر داشته باشند در این صورت استعانت از آنها منافات با استعانت از خداى متعال دارد امّا اگر این اسباب را مستقل ندانیم و بگوییم لامؤثر فى‏ الوجود الّا اللَّه در این صورت استعانت از آنها منافاتى با توحید در استعانت ندارد و قرآن نیز فرموده است: وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ
اما اینکه می گویید اهل سنت چنین چیزهای مانند توسل و شفاعت ندارند این نشان می دهد که شما از مبانی و اعتقادات اهل سنت و خودتان باخبر نیستید؛ تمام مذاهب چهارگانه اهل سنت توسل به پیامبر (ص) و اولیاء را بعد از مرگ جایز می دانند در کتاب «الموسوعة الفقهیة الکویتیة » که در این کتاب آراء تمام فقهای اهل سنت را به صورت الفبا آورده اند و در ج۴ ، ص۱۵۶ مفصل ، حدود سی چهل صفحه در باره توسل بحث کرده است .در آنجا آمده است: ذهب جمهور الفقهاء (المالکیّة والشافعیّة ومتأخّرو الحنفیّة وهو المذهب عند الحنابلة) إلى جواز هذا النوع من التوسل سواء فی حیاة النبی أو بعد وفاته .اکثر فقهاى اهل سنّت ـ مالکیّه، شافعیّه، و متأخّرین از علماى حنفیّه و حنابله ـ اعتقاد به جواز این نوع توسّل به رسول اکرم صلى الله علیه و آله وسلم در زمان حیات و پس از رحلت حضرت دارند .
خود شافعی می گوید: آل النبی ذریعتی وهم الیه وسیلتی ارجوا بهم اعطی غدا بید الیمنی صحیفتی .آل پیامبر واسطه من بین خدا و وسیله من در نزد خدا هستند . امیدوارم فردای قیامت به برکت آل محمد پرونده من به دست راستم قرار گیرد .صواعق المحرقه ، ابن حجر ، ص۱۷۸ و ینابیع الموده ، قندوزی حنفی ، ج۲ ، ص۴۶۸ .
جهت اطلاع به این آدرس رجوع کنید

با این بیان پس اهل سنت نیز طبق نظر شما که توسل می کنند عباداتشان خوب نیست؟!

اما در خصوص سینه زدن خوب است بدانید عایشه از جمله افرادی بود که بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه وآله عزاداری به راه انداخت «ان رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم قُبِضَ وهو فی حَجْری ثُمَّ وَضَعْتُ رَأْسَهُ على وِسَادَةٍ وَقُمْتُ أَلْتَدِمُ مع النِّسَاءِ واضرب وجهی. امن به همراه بقیه زنان پیامبر سینه می زدیم و من به صورتم می زدم
مسند أحمد بن حنبل ج ۶ ص ۲۷۴، نشر : مؤسسة قرطبة – مصر ، مسند أبی یعلى ج ۸ ص ۶۳ ، تاریخ الطبری ج ۲ ص ۴۴۱، الکامل فی التاریخ لابن الأثیر ج ۲ ص ۳۲۳،
http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۴۹۲۷

آیا باز حاضرید که بگویید سینه زدن و عزاداری از جهالت است؟!!

درباره نامهای عبد الحسین خوب است به این آدرس رجوع کنید تا مسئله برای شما روش شود که آیا این نامها مشروع است یا نه؟!!

لذا ما از شما می خواهیم واقع بینانه به دنبال حقیقت باشید

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات