با سلام

دوست گرامی
اولا اگر در سخن شیخ مفید کامل دقت شود مسئله براحتی روش خواهد شد شیخ مفید (ره) می‌گوید:من أنکر إمامة أحد الأئمة و جحد ما أوجبه الله تعالى من فرض الطاعة.در اینجا باید به کلمه جحد دقت کرد که مراد چیست و در کجا می‌آید؟ مثلا در آیه قرآن چنین آمده است: وَ جَحَدُوا بِهَا وَ اسْتَیْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا فَانْظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ (سوره نمل/آیه۱۴)
جحد در جایی است که انکار با علم و یقین باشد. همچنانکه جوهری در صحاح گوید: هو الانکار مع العلم.. وهذه الحالة یلزم منها الکفر حتى لو انکر الانسان مستحبا کالاستیاک مثلا مع علمه باستحبابه ولیس خاصا بالامامة الصحاح ۲/۴۵۱
اگر کسی یقین داشته باشد که بحث امامت از مباحث قرآنی و از مباحث ما جاء به الرسول است و انکار کند، لا شک و لا ریب که انکار یکی از ضروریات دین است. شیعه و سنی قائل است که منکر ضروری دین، کافر است.
پس کلمه جحد، این مسئله را حل می‌کند که مراد از این انکار، انکار طبیعی نیست، جحد در جایی است که یقین باشد. اگر یک نفر کتاب و سنت را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که خلافت امیرالمؤمنین (علیه السلام)، ما جاء به النبی است و این را انکار کرد، این کافر است همان‌طوری که علماء اهل سنت فتوا داده‌اند: من ترک الصلاة فهو کافر. حتی ترک صلاة، موجب کُفر است. در تمام کتاب‌های فقهی اهل سنت، نوشته‌اند که: تارک الصلاة کافر. ما هم می‌گوییم: تارک الإمامة کافر.

این مطلب در کلام آیت الله خویی نیز مشاهده می شود که مراد انکار است
در اینجا می گوییم هیچ تفاوتی ندارد. ولی اگر کسی آمد منکر امامت شد به خاطر اینکه ادله اثبات امامت در نزد او ثابت نیست و به این نتیجه رسیده است که در کتاب و سنت، چیزی که مُثْبِت امامت باشد، نیست، آیا این هم کافر است؟ لا شک و لا ریب که هیچ فقیهی از فقهای شیعه، معتقد به نجاست و کفر ایشان نیست.
بنابراین مراد علمای ما انکار با یقین است
ثانیا:فقهای بزرگ‌ اهل سنت مانند إبن عابدین و ابن نُجیم مصری و نووی ـ از علمای مشهور و برجسته أحناف است و همه مذاهب، نظر او را قبول دارند ـ می‌گوید: من أنکر خلافة أبی بکر فهو کافر. حاشیة رد المحتار لإبن عابدین ، ج۱، ص۶۰۵ ـ البحر الرائق لإبن نجیم المصری، ج۱، ص۶۱۱ ـ روضة الطالبین للنووی، جلد۸، صفحه۲۱۵
اهل سنت ابن نُجیم مصری و ابن عابدین و نووی چه جوابی دارند؟
ابو حنیفه هم صراحت دارد کسی که منکر خلافت شیخین باشد، کافر است. به چه دلیل؟
ثالثا: موارد زیادی در کتب اهل سنت نقل شده است که بزرگان اهل سنت شیعه را تکفیر می کردند .احمد بن حنبل: ۱-روى عنه الخلال فی کتاب السنة ۴۹۴: بسند صحیح عن الحسن بن علی الاسکافی أنه سأل أحمد بن حنبل عن صاحب البدعة یسلم علیه؟ قال: اذا کان جهمیا قدریا رافضیا داعیة فلا یصلى علیه ولا یسلم علیه.
۲ محمد بن اسماعیل البخاری: قال فی کتابه خلق أفعال العباد ۱۳: ما أبالی صلیت خلف الجهمی والرافض أم صلیت خلف الیهود والنصارى ، ولا یسلم علیهم ولا یعادون ولا یناکحون ولا یشهدون ولا تؤکل ذبائحهم.
۳. أحمد بن عبد الحلیم ابن تیمیة: قال فی مجموع الفتاوى ۲۸/۴۸۲: انهم -أی الشیعة- شر من عامة أهل الأهواء وأحق بالقتال من الخوارج.
از این تکفیره چه جوابی دارند بدهند؟
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات