با سلام

دوست گرامی

ما نیز از شما خواهش می کنیم که یک مقدار در این خصوص تعقل کنید وقتی خود قران علم غیب را برای غیر خدا ثابت می کند چطور شما این واقعیت و نص صریح قرآن را نادیده می گیرید!! مگر اینکه شما قرآن را ساخته و پرداخته گذشتگان بدانید!!۱
دسته دیگری از آیات هستند که علم غیب را نه تنها برای خدا،‌ بلکه برای غیر آن ذات یگانه نیز از جمله برای رسولان الهی و اهل بیت ثابت می‌نمایند.
از جمله این آیات این آیه می‌باشد
عالِمُ الْغَیبِ فَلا یظْهِرُ عَلى‏ غَیبِهِ أَحَداً إِلاَّ مَنِ ارْتَضى‏ مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ یسْلُکُ مِنْ بَینِ یدَیهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَداً (جن/۲۶-۲۷)
عالم الغیب او است، و هیچکس را بر اسرار غیبش آگاه نمى‏سازد، مگر رسولانى که آنها را برگزیده است و مراقبینى از پیش رو و پشت سر براى آنها قرار مى‏دهد.
صدر این آیه،‌ علم غیب را برای ذات یگانه هستی اثبات و آن را از دیگران نفی می‌کند؛ اما جمله استثنائیه، آن را برای عده‌ای خاصی که عبارت از رسولان الهی باشند، نیز ثابت می‌کند و این جمله عمومیت نفی جمله اولی را می‌شکند
مفسران شیعه و اهل سنت، گفته‌اند: این آیه می‌رساند که خداوند رسولانش و جانشنان آنان را از علم غیبی که مختص ذات خود او است، بهره مند کرده‌ است در روایتی امده است این این علم پیامبر که خدا به او داده است به ائمه رسیده است

آیه دیگر«تلک من أنباء الغیب نوحیها إلیک ما کنت تعلمها أنت ولا قومک من قبل هذا»
هود ۴۹
در این آیه قصه نوح به عنوان خبر غیبی مطرح شده که به پیامبر و قومش خبر داده شد
با توجه به ‌آیاتی‌که در باره علم غیب برشمردیم، این نتیجه به دست می‌آید که علم غیب در واقع و حقیقت اختصاص به خداوند دارد و به عبارت دیگر ، علم غیب ذاتا و استقلالا مال خداوند است. مانند «
وَعِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیبِ لا یعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَیعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ یعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فی‏ ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا یابِسٍ إِلاَّ فی‏ کِتابٍ مُبینٍ. (انعام/۵۹)»اما علم غیب پیامبران، ذاتی و استقلالی نیست؛‌ بلکه تبعی و عرضی است به این بیان که علم غیب آنان اعطا شده از جانب خداوند است. این مطلب را از آیاتی که ذکر کردیم به دست می‌آید

بنابراین بهتر است در این خصوص تحقیق کنید تا دچار نومن ببعض و نکفر ببعض نشوید؟!!!

شکی نیست که ائمه از علم غیب نیز با خبر هستند اما باید به این نکته توجه داشت که هر چند پیامبران و امامان معصوم از علم غیب برخوردارند و به وقایع گذشته و حوادث حال و آینده آگاهی دارند؛ اما تکلیف آنان مانند سایر افراد بشر، بر اساس علم عادی است و علم غیب برای آنان، تکلیفی ایجاد نمیکند. به عنوان مثال، امام بر اساس علم عادی خود، میوه ای را پیش روی خود میبیند که مانعی از خوردن آن نیست و تناول آن جایز است؛ هر چند بر اساس علم غیب، از مسموم بودن آن آگاهی دارد.

شما علم غیب را دخیل در تغییر اعمال می دانید در این صورت خود شما که علم غیب را منحصر در خدا می دانیدف دچار تعارض می شوید چون این شبهه در خصوص علم غیب خدا نیز وارد میشود طبق نظر شما که فقط خدا علم غیب دارد، در این صورت چرا با شیطان که می دانست مردم را گمراه و جهنمی می کند، مقابله نکرد و او را آزاد گذاشت، مگر خدا نمی دانست؟!!! چرا خدا که می دانست پیامبرانش را می کشتند، باز به سوی مردم فرستاد؟!!

لطفا پاسخ ما را از این آیات و این سوالات بدهید؟ اگر جوابی دارید در ضمن تا این مسئله را به صورت علمی جواب ندادید از ارسال نظرات دیگر خودداری کنید

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات