باسلام

دوست گرامی

ترجمه روایت چنین است

محمد بن مسلم روایت میکند که گفت: از حضرت امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیهما السلام شنیدم میفرمودند: یکوقت امام حسن مجتبى در مجلس حضرت امیر بود که گروهى وارد شدند و بحضرت امام حسن گفتند: با حضرت امیر کار داریم. فرمود: چه حاجتى دارید؟ گفتند: میخواهیم مسأله‏اى سؤال نمائیم. فرمود: چه مسأله‏اى، آیا ممکن است آن را براى من بگوئید؟ گفتند: زنى پس از اینکه با شوهرش همبستر شد برخاست با دختر باکره‏اى مساحقه کرد (یعنى عورت خود را به عورت وى مالید) آن دختر بدین وسیله حامله شده، تو در این باره چه میگوئى؟ فرمود: مسأله‏اى است مشکل که حضرت امیر از عهده آن بر مى‏آید، ولى در عین حال من جواب آن را میگویم اگر صحیح گفتم از طرف خدا و امیر المؤمنین است و اگر اشتباه گفتم از طرف خودم میباشد، اما امیدوارم که با خواست خدا اشتباه نگویم.
اولین کارى که باید کرد این است که مهریه آن دختر باکره را از آن زن بگیرند. زیرا آن بچه جز با از بین رفتن بکارت آن دختر خارج نخواهد شد. آنگاه آن زن را باید سنگ باران نمود، زیرا که زناى محصنه کرده است.
سپس باید صبر نمود تا آن دختر وضع حمل نماید و آن بچه را بصاحب نطفه رد کرد، و آن دختر را تازیانه زد. آن گروه از حضور امام حسن مرخص و با حضرت امیر علیه السلام مصادف شدند
امیر المؤمنین به ایشان فرمود: شما به امام حسن چه گفتید و او چه جوابى بشما داد؟ وقتى ایشان جریان را شرح دادند حضرت امیر فرمود: اگر از من هم این پرسش را میکردید جوابى غیر از این جواب نداشتم.

اگر در روایت دقت کنید امام حسن علیه السلام با این کار خود خواست به آنها بفهماند که آنان از امر مهمی که همان علم امامت است غافل هستند خواست به آنان بفهماند که حضرت مالک علم امامت است

و اگر حضرت فرمود « وإن أخطأت فمن نفسی» خواست بفهماند که علم آنان از نزد خود نیست بلکه طبق قواعد شرع و برگرفته از پدرش حضرت علی علیه السلام است که از پیامبر صلی الله علیه و آله اخذ شده است که پیامبر نیز از خدا گرفته است لذا فرمود « وَ أَقُولُ فَإِنْ أَصَبْتُ فَمِنَ اللَّهِ ثُمَّ مِنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ»

لذا روایت منافاتی با عصمت ندارد

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات