حرف بخاری «ما حدث عنه عبد الرزاق من کتابه فهو أصح» به این معنی نیست که هر چیزی را او از عبد الرزاق در غیر کتابش نقل کند صحیح نیست بلکه معنی حرف او این است که روایت عبد الرزاق در کتابش اصح است یعنی صحیح تر یعنی از صحیح بالاتر است نه اینکه روایات او اگر در کتابش نباشد صحیح نیست!! اما اگر بیاییم و حرف بخاری را به این معنی توجیه کنیم که هر چه در غیر کتاب عبدالرزاق باشد، صحیح نیست، در این صورت تعارض پیش می آید ؛ چون خود بخاری در صحیح خود از عبد الرزاق نقل روایت کرده است که در مصنف نیست به عنوان نمونه به چند مورد اشاره می کنیم
۱- حدثنا إِسْحَاقُ بن نَصْرٍ قال حدثنا عبد الرَّزَّاقِ عن مَعْمَرٍ عن هَمَّامِ بن مُنَبِّهٍ عن أبی هُرَیْرَةَ عن النبی صلى الله علیه وسلم قال کانت بَنُو إِسْرَائِیلَ یَغْتَسِلُونَ عُرَاةً یَنْظُرُ بَعْضُهُمْ إلى بَعْضٍ وکان مُوسَى یَغْتَسِلُ وَحْدَهُ فَقَالُوا والله ما یَمْنَعُ مُوسَى أَنْ یَغْتَسِلَ مَعَنَا إلا أَنَّهُ آدَرُ فَذَهَبَ مَرَّةً یَغْتَسِلُ فَوَضَعَ ثَوْبَهُ على حَجَرٍ فَفَرَّ الْحَجَرُ بِثَوْبِهِ فَخَرَجَ مُوسَى فی إِثْرِهِ یقول ثَوْبِی یا حَجَرُ حتى نَظَرَتْ بَنُو إِسْرَائِیلَ إلى مُوسَى فَقَالُوا والله ما بِمُوسَى من بَأْسٍ وَأَخَذَ ثَوْبَهُ فَطَفِقَ بِالْحَجَرِ ضَرْبًا فقال أبو هُرَیْرَةَ والله إنه لَنَدَبٌ بِالْحَجَرِ سِتَّةٌ أو سَبْعَةٌ ضَرْبًا بِالْحَجَرِ
صحیح البخاری ج ۱ ص ۱۰۷
۲-حدثنا إِسْحَاقُ بن نَصْرٍ قال حدثنا عبد الرَّزَّاقِ عن مَعْمَرٍ عن هَمَّامٍ سمع أَبَا هُرَیْرَةَ عن النبی صلى الله علیه وسلم قال إذا قام أحدکم إلى الصَّلَاةِ فلا یَبْصُقْ أَمَامَهُ فَإِنَّمَا یُنَاجِی اللَّهَ ما دَامَ فی مُصَلَّاهُ ولا عن
صحیح البخاری ج ۱ ص ۱۶۱
۳- حدثنی یحیى بن جَعْفَرٍ حدثنا عبد الرَّزَّاقِ عن مَعْمَرٍ عن هَمَّامٍ قال سمعت أَبَا هُرَیْرَةَ رضی الله عنه عن النبی صلى الله علیه وسلم قال إذا أَنْفَقَتْ الْمَرْأَةُ من کَسْبِ زَوْجِهَا عن غَیْرِ أَمْرِهِ فلها نِصْفُ أَجْرِهِ
صحیح البخاری ج ۲ ص ۷۲۸

این روایات در مصنف نیست آیا می شود گفت این روایات که در صحیح بخاری آمده است ضعیف هستند؟!!

روایت درباره عدم اسلام معاویه نیز فراوان و معتبر است

بلاذری در انساب الأشراف می‌نویسد:
وَحَدَّثَنِی إِسْحَاقُ، وَبَکْرُ بْنُ الْهَیْثَمِ، قَالا: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّازِقِ بْنُ هَمَّامٍ، أَنْبَأَنَا مَعْمَرٌ، عَنِ ابْنِ طَاوُسٍ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ، قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ النَّبِیِّ (ص) فَقَالَ: «یَطْلُعُ عَلَیْکُمْ مِنْ هَذَا الْفَجِّ رَجُلٌ یَمُوتُ عَلَى غَیْرِ مِلَّتِی». قَالَ: وَکُنْتُ تَرَکْتُ أَبِی قَدْ وُضِعَ لَهُ وَضُوءٌ، فَکُنْتُ کَحَابِسِ الْبَوْلِ مَخَافَةَ أَنْ یَجِیءَ. قَالَ: فَطَلَعَ مُعَاوِیَةُ، فَقَالَ النَّبِیُّ (ص): «هُوَ هَذَا»
از عبد الله بن عمر بن عاص نقل شده است که من در نزد رسول خدا (ص) بودم که آن حضرت فرمود: الآن از این دره کوه مردی ظاهر می‌شود که او بر غیر ملت من می‌میرد. عبد الله گوید: من آب وضو برای پدرم برده بودم و او را در آن جا رها کرده بودم، من همانند کسی که بولش را نگه داشته، منتظر بودم از ترس که مبادا پدرم بیاید. عبد الله گوید: پس معاویه آمد و رسول خدا (ص)‌ فرمود، آن شخص همین است.
البلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر (متوفاى۲۷۹هـ)، أنساب الأشراف، ج ۲ ص ۱۲۰ ،

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات