درباره ما

آیا آیه ۴۲ سوره توبه عصمت پیامبر را زیر سؤال می‌برد؟ در آیه اول سوره مجادله آیا پیامبر در ماجرای ظهار اشتباه کرد؟
کد سؤال: ۴۰۶۷۷امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت عامه »امامت عامه مفاهیم و کلیات »عصمت
نبوت »حضرت محمد (ص)
تعداد بازدید: ۵۳
آیا آیه ۴۲ سوره توبه عصمت پیامبر را زیر سؤال می‌برد؟ در آیه اول سوره مجادله آیا پیامبر در ماجرای ظهار اشتباه کرد؟

با سلام
دوست گرامی
بسیاری از آیات قرآن ظاهری متشابه دارند و برای تفسیر آنها باید از روایات و نظر اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و دلیل عقل کمک جست ؛ مانند ایاتی که برای خداوند دست و صورت و... ثابت می کند .
راجع به آیه ۲۴ سوره توبه چندین تفسیر وجود دارد که هیچ کدام از انها منافی با عصمت رسول خدا (ص)‌ نیست :
۱- عفا به معنی پاک کردن است :
«عفا الله عنک لم أذنت لهم حتی یتبین لک الذین صدقوا وتعلم الکاذبین»
عفا در لغت به معنی محو است ؛ و حقیقت آیه چنین است «محا الله عنک ، ما أذنت لهم حتی تعرف الصادق منهم والکاذب»
خداوند آن اجازه ای را که به آنها دادی تا مشخص شود چه کسی راستگو بود و چه کسی دروغگو ، خداوند آن اجازه را محو کرد ، و دیگر از این به بعد این کار برای کسی جایز نیست .
( العفو ) العفو اسم مشتق من العفو على وزن فعول ، والعفو : المحو ، یقال : عفا الشئ إذا امتحی وذهب ودرس ، وعفوته أنا إذا محوته ، ومنه قوله عز وجل ( عفا الله عنک لم أذنت لهم ) أی محا الله عنک إذنک لهم .
التوحید شیخ صدوق ص ۲۰۸
۲- تفسیری که در عیون آخبار الرضا علیه السلام شیخ صدوق آمده است :
فقال المأمون : لله درک أبا الحسن فأخبرنی عن قول الله عز وجل : ( عفا الله عنک ) لم أذنت لهم ؟ قال الرضا علیه السلام : هذا مما نزل بإیاک أعنی واسمعی یا جاره خاطب الله عز وجل بذلک نبیه وأراد به أمته
عیون أخبار الرضا (ع) شیخ صدوق ج ۲ ص ۱۸۰
خلاصه این روایت آن است که خداوند از باب مثل فارسی که به در می گویند تا دیوار بشنود ، رسول خدا (ص) را مورد خطاب قرار داده است ، یعنی در واقع اذن دادن رسول خدا (ص) اشکالی ندارد و خداوند می گوید مردم چرا به نزد رسول خدا (ص)‌ می روید تا از او اذن بگیرید ؟ اگر چه برای او جایز است که به شما اذن دهد ، اما برای شما جایز نیست که به نزد او بروید و طلب اذن کنید .
در مورد سوره مجادله نیز ظاهرا اشتباهی در ترجمه روایت رخ داده است :
محمد بن یعقوب ، عن علی بن إبراهیم ، عن أبیه ، عن ابن محبوب عن أبی ولاد الحناط ، عن حمران ، عن أبی جعفر علیه السلام قال : إن أمیر المؤمنین علیه السلام قال : إن امرأة من المسلمین أتت رسول الله صلى الله علیه وآله فقالت : یا رسول الله إن فلانا زوجی قد نثرت له بطنی ، وأعنته على دنیاه وآخرته ، فلم یر منی مکروها وأنا أشکوه إلى الله وإلیک ، قال : فما تشکینه ؟ قالت : إنه قال لی الیوم : أنت علی حرام کظهر أمی ، وقد أخرجنی من منزلی ، فانظر فی أمری ، فقال رسول الله صلى الله علیه وآله ما أنزل الله علی کتابا أقضی به بینک وبین زوجک ، وأنا أکره أن أکون من المتکلفین فجعلت تبکی وتشتکی ما بها إلى الله وإلى رسوله ، وانصرفت فسمع الله محاورتها لرسوله وما شکت إلیه فأنزل الله عز وجل بذلک قرآنا : " بسم الله الرحمن الرحیم * قد سمع الله قول التی تجادلک فی زوجها وتشکی إلى الله والله یسمع تحاورکما " یعنى محاورتها لرسول الله صلى الله علیه وآله فی زوجها " إن الله سمیع بصیر * الذین یظاهرون منکم من نسائهم ما هن أمهاتهم إن أمهاتهم إلا اللائی ولدنهم وإنهم لیقولون منکرا من القول وزورا وإن الله لعفو غفور "
وسائل الشیعة (الإسلامیة) ج ۱۵ ص ۵۰۶
پیامبر فرموده اند در این زمینه به من آیه ای نازل نشده است و من نمی خواهم از کسانی باشم که بی دلیل کسی را مکلف به انجام کاری می کند ؛ و به همین سبب زن به خدا شکایت کرد تا آیه‌ای بر رسولش در این زمینه نازل کند .
برای پاسخ مفصل در مورد سایر شبهات عصمت پیامبران می توانید به آدرس های ذیل مراجعه کنید :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=salam&id=۱
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=salam&id=۱۱۲
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=salam&id=۳
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت