درباره ما |
کد سؤال: ۴۰۶۷۷ | امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت عامه »امامت عامه مفاهیم و کلیات »عصمت نبوت »حضرت محمد (ص) | تعداد بازدید: ۵۳ |
با سلام دوست گرامی بسیاری از آیات قرآن ظاهری متشابه دارند و برای تفسیر آنها باید از روایات و نظر اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و دلیل عقل کمک جست ؛ مانند ایاتی که برای خداوند دست و صورت و... ثابت می کند . راجع به آیه ۲۴ سوره توبه چندین تفسیر وجود دارد که هیچ کدام از انها منافی با عصمت رسول خدا (ص) نیست : ۱- عفا به معنی پاک کردن است : «عفا الله عنک لم أذنت لهم حتی یتبین لک الذین صدقوا وتعلم الکاذبین» عفا در لغت به معنی محو است ؛ و حقیقت آیه چنین است «محا الله عنک ، ما أذنت لهم حتی تعرف الصادق منهم والکاذب» خداوند آن اجازه ای را که به آنها دادی تا مشخص شود چه کسی راستگو بود و چه کسی دروغگو ، خداوند آن اجازه را محو کرد ، و دیگر از این به بعد این کار برای کسی جایز نیست . ( العفو ) العفو اسم مشتق من العفو على وزن فعول ، والعفو : المحو ، یقال : عفا الشئ إذا امتحی وذهب ودرس ، وعفوته أنا إذا محوته ، ومنه قوله عز وجل ( عفا الله عنک لم أذنت لهم ) أی محا الله عنک إذنک لهم . التوحید شیخ صدوق ص ۲۰۸ ۲- تفسیری که در عیون آخبار الرضا علیه السلام شیخ صدوق آمده است : فقال المأمون : لله درک أبا الحسن فأخبرنی عن قول الله عز وجل : ( عفا الله عنک ) لم أذنت لهم ؟ قال الرضا علیه السلام : هذا مما نزل بإیاک أعنی واسمعی یا جاره خاطب الله عز وجل بذلک نبیه وأراد به أمته عیون أخبار الرضا (ع) شیخ صدوق ج ۲ ص ۱۸۰ خلاصه این روایت آن است که خداوند از باب مثل فارسی که به در می گویند تا دیوار بشنود ، رسول خدا (ص) را مورد خطاب قرار داده است ، یعنی در واقع اذن دادن رسول خدا (ص) اشکالی ندارد و خداوند می گوید مردم چرا به نزد رسول خدا (ص) می روید تا از او اذن بگیرید ؟ اگر چه برای او جایز است که به شما اذن دهد ، اما برای شما جایز نیست که به نزد او بروید و طلب اذن کنید . در مورد سوره مجادله نیز ظاهرا اشتباهی در ترجمه روایت رخ داده است : محمد بن یعقوب ، عن علی بن إبراهیم ، عن أبیه ، عن ابن محبوب عن أبی ولاد الحناط ، عن حمران ، عن أبی جعفر علیه السلام قال : إن أمیر المؤمنین علیه السلام قال : إن امرأة من المسلمین أتت رسول الله صلى الله علیه وآله فقالت : یا رسول الله إن فلانا زوجی قد نثرت له بطنی ، وأعنته على دنیاه وآخرته ، فلم یر منی مکروها وأنا أشکوه إلى الله وإلیک ، قال : فما تشکینه ؟ قالت : إنه قال لی الیوم : أنت علی حرام کظهر أمی ، وقد أخرجنی من منزلی ، فانظر فی أمری ، فقال رسول الله صلى الله علیه وآله ما أنزل الله علی کتابا أقضی به بینک وبین زوجک ، وأنا أکره أن أکون من المتکلفین فجعلت تبکی وتشتکی ما بها إلى الله وإلى رسوله ، وانصرفت فسمع الله محاورتها لرسوله وما شکت إلیه فأنزل الله عز وجل بذلک قرآنا : " بسم الله الرحمن الرحیم * قد سمع الله قول التی تجادلک فی زوجها وتشکی إلى الله والله یسمع تحاورکما " یعنى محاورتها لرسول الله صلى الله علیه وآله فی زوجها " إن الله سمیع بصیر * الذین یظاهرون منکم من نسائهم ما هن أمهاتهم إن أمهاتهم إلا اللائی ولدنهم وإنهم لیقولون منکرا من القول وزورا وإن الله لعفو غفور " وسائل الشیعة (الإسلامیة) ج ۱۵ ص ۵۰۶ پیامبر فرموده اند در این زمینه به من آیه ای نازل نشده است و من نمی خواهم از کسانی باشم که بی دلیل کسی را مکلف به انجام کاری می کند ؛ و به همین سبب زن به خدا شکایت کرد تا آیهای بر رسولش در این زمینه نازل کند . برای پاسخ مفصل در مورد سایر شبهات عصمت پیامبران می توانید به آدرس های ذیل مراجعه کنید : http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=salam&id=۱ http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=salam&id=۱۱۲ http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=salam&id=۳ موفق باشید گروه پاسخ به شبهات |