باسلام

دوست گرامی؛ ام المومنین ام سلمه از آیه «قرن فی بیوتکن» این را فهمیده است که در روایت می گوید: «کانت أم سلمة تقول لا یحرکنی ظهر بعیر حتى ألقى النبی صلى الله علیه وسلم ؛ ام سلمه پیوسته می گفت بر شتری سوار نخواهم شد تا رسول خدا را ملاقات کنم» (فتح الباری شرح صحیح البخاری ، اسم المؤلف: أحمد بن علی بن حجر أبو الفضل العسقلانی الشافعی الوفاة: ۸۵۲ ، ج ۷، ص ۱۰۸، دار النشر : دار المعرفة - بیروت ، تحقیق : محب الدین الخطیب ؛ عمدة القاری شرح صحیح البخاری ، اسم المؤلف: بدر الدین محمود بن أحمد العینی الوفاة: ۸۵۵هـ ، ج ۱۶، ص ۲۵۱، دار النشر : دار إحیاء التراث العربی - بیروت؛ تحفة الأحوذی بشرح جامع الترمذی ، اسم المؤلف: محمد عبد الرحمن بن عبد الرحیم المبارکفوری أبو العلا الوفاة: ۱۳۵۳ ، ج ۱۰ ص ۲۶۲، دار النشر : دار الکتب العلمیة - بیروت)

خود عایشه وقتی این آیه را می شنید به یاد خروج خود می افتاد و اظهار تاسف می کرد: «کانت عائشة إذا قرأت هذه الآیة بکت حتى تبل خمارها ، تتذکر خروجها أیام الجمل تطلب بدم عثمان.» (تفسیر البحر المحیط، ج ۷، ص ۲۲۳ وشبیه به این در سیر أعلام النبلاء ج ۲، ص ۱۷۷) در تفسیر محرر الوجیز در ادامه این روایت حدیث دیگری آورده «عائشة رضی الله عنها کانت إذا قرأت هذه الآیة تبکی حتى تبل خمارها وذکر أن سودة قیل لها لم لا تحجین ولا تعمرین کما یفعل أخواتک فقالت قد حججت واعتمرت وأمرنی الله تعالى أن أقر فی بیتی قال الراوی فوالله ما خرجت من باب حجرتها حتى خرجت جنازتها ؛ وقتی این آیه را می خواند گریه می کرد که روسریش خیس می شد سوده به او گفت چرا به حج و عمره نمی روی؟ حج و عمره کردم و حال آنکه خداوند مرا امر کرده که در خانه بمانم راوی می گوید تا وقتی که جنازه اش را از خانه بیرون آوردند از خانه بیرون نشد.» (المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز ج ۴، ص ۳۸۳، دار الکتب العلمیة - لبنان،۱۴۲۲هـ الطبعة الأولى)

پس این برداشت شما خلاف آن چیزی است که عایشه و ام سلمه که خود از امهات المومنین اند از آیه فهمیده اند.

در مورد عایشه هم سخن شما اشتباه است چون او در مکه بود و در بین راه خبر قتل عثمان را شنید و از همانجا برگشت به مکه و فتنه را آغاز کرد. او اگر برای صلح اقدام کرده بود چرا بعد از آنهمه اقدامات و صحبتهایی که حضرت امیر علیه السلام و فرستادگانشان برای صلح قبل از جنگ انجام دادند همکاری نکرد؟ چرا قبل از رویارویی با حضرت امیر علیه السلام در بصره آن کشتار را راه انداخت؟ مگر بصریان عثمان را کشته بودند؟ چرا بعد از آنکه در اثنای جنگ افراد زیادی بخاطر محافظت از شتر او به قتل می رسیدند برای صلح کاری نکرد؟

دلیل دیگر بر انحراف عایشه در این جریان، ماجرای حوأب و پیش بینی رسول الله صلی الله علیه و آله است که در کتب مهم اهل سنت آمده است و افراد زیادی آن را تصحیح کرده اند. در این مورد به مقاله «آیا رسول خدا (ص) ، جنگ‌هاى جمل، صفین و نهروان را پیش بینى کرده بود؟» مراجعه نمایید.

در مورد آیه افک دو گونه شان نزول آمده و آیت الله طباطبایی در المیزان هر دو قول را نقل و نقد کرده اند و اشکالات فراوانی بر هر دو قول گرفته اند لذا این دروغی است که به ایشان نسبت داده اید.

در مورد آیه ۱۲۱ طه خداوند به حضرت آدم فرموده بود از میوه درخت ممنوع مخور که اگر بخورى از بهشت بیرون خواهى رفت و در زمین گرفتار درد و رنج فراوان خواهى شد، او مخالفت این فرمان ارشادى کرد، و نتیجه ‏اش را نیز دید لذا او از امر ارشادی خداوند تخلف کرد یعنی به نصیحت خداوند بی توجه بود غوی هم در مقابل رشد به معنی بیراه رفتن است یعنی آدم ترک اولی کرد و به نصیحت الهی توجه نکرد لذا به بیراهه افتاد و از رشد باز ماند.

امام علی علیه السلام بعد از جنگ جمل فرمودند: «عایشه همانند قبل از این، ازدواج با او حرام است و حساب او با خداست» چون قبلا در نکاح رسول الله صلی الله علیه و آله بوده به تصریح قرآن ازدواج با او حرام است لذا فکر نکنید که همانند دیگر جنگها می توانید او را به کنیزی ببرید اما حسابرسی به جرم و خطای او با خداست.

اما در مورد ازدواج با همسران رسول الله صلی الله علیه و آله؛ اولاً خداوند قبل از این آیه نگفته بلکه بعد از این آیه این جمله را فرموده ثانیاً این قسمت در مقابل ادعاهای توهین آمیز طلحه نازل شده که می گفت با عایشه بعد از رسول الله ازدواج خواهم کرد ثالثاً خداوند در یک آیه حکم مساله و در دیگری فلسفه آن را بیان داشته است رابعاً خداوند در مورد موضوعات مختلف دیگری هم بارها در قرآن حکم یا ماجرای آنها را تکرار کرده که اگر این استدلال شما وارد باشد باید تمام آیات تکراری چه در لفظ یا در معنا باید از قرآن حذف شود!

در مورد فضیلت بودن ام المومنین هم سخن علمای اهل سنت و احادیث کتب شما خلاف ادعای شما را ثابت می کند. بغوی و دیگران در تفسیر خود می گویند:«عن مسروق أن امرأة قالت لعائشة رضی الله عنها قالت یا أمه فقالت لست لک بأم إنما أنا أم رجالکم فبان بهذا معنى هذه الأمومة تحریم نکاحهن ؛ زنی به عایشه گفت ای مادر! عایشه گفت من مادر شما نیستم بلکه فقط مادر مردانتان هستم بعد بغوی و ابن جوزی و خازن و... در ادامه می گویند: با این حدیث معنی این مادر بودن معلوم می شود که حرام بودن نکاح مد نظر است.» (تفسیر البغوی ج ۳، ص ۵۰۷ ؛ زاد المسیر ج ۶، ص ۳۷۰ ؛ لباب التأویل فی معانی التنزیل ج ۵، ص ۵۶۰).

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

(۱)