با سلام

دوست گرامی

این نوع حرف زدن در حقیقت مصداق همان «نومن ببعض ونکفر ببعض» است یعنی شما یک آیه را بگیری و آیه دیگر را رها کنی؛ زیرا همان خدایی که گفته است الیس الله بکاف عبد، در جای دیگر نیز می فرماید :به نزد رسول خدا (ص) بروید تا برای شما استغفار کند ! و یا می فرماید ان تنصروا الله ینصرکم و یا می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ.

خداوند این آیه «الیس الله بکاف عبده» را در مقابل تخویف و تهدید مشرکان به خشم بتها فرموده است و شکی نیست که خداوند، انسان را کافیست اما استمداد جستن از انبیا و ائمه علیهم السلام در طول استمداد از خداست و دستور خود خداوند می باشد و وسائط در مقابل خداوند نیستند بلکه آنها هم از نیرویی که خداوند در اختیار آنها قرار داده استفاده می کنند که در حقیقت از یک جا سرچشمه گرفته شده و منافاتی با این آیه ندارد

آیا شما در زندگی خود از نانوا و کشاورز و بقال و راننده و... کمک نمی‌گیرید ؟ اگر کمک می‌گیرید آیا با «ایاک نستیعن» منافات ندارد ؟ اگر ندارد ، توسلی که شبیه کمک گرفتن از نانوا و... باشد نیز اشکال ندارد

طبق این برداشتی که شما از این آیه دارید اگر یک پیرمرد در خیابان از شما کمک بخواهد ، مشرک شده است ؟ چون خلاف «ایاک نستعین» عمل کرده است ؟

شما َاین آیه را چگونه توجیه می کنید: اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ بقره وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ بقره ۴۵ آیا این منافات با آیه ایاک نستعین ندارد؟

پس منحصر کردن استعانت به خداوند صحیح است و هرگز منافاتى با استعانت از اسباب ندارد؛ زیرا اگر این اسباب استقلال در تأثیر داشته باشند در این صورت استعانت از آنها منافات با استعانت از خداى متعال دارد امّا اگر این اسباب را مستقل ندانیم و بگوییم لامؤثر فى‏ الوجود الّا اللَّه در این صورت استعانت از آنها منافاتى با توحید در استعانت ندارد و قرآن نیز فرموده است: وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ

طبق توجیهی که شما برای این آیات و آیه انی اقرب الیکم من حبل الورید بیان می کنید و معتقدید خدا برای ما کافی است و از رگ گردن به ما نزدک است، در این صورت پس چرا خدا برای رساندن پیامهایش به بشر از پیامبران استفاده می کند؟! اینکه می گوید خدا به ما نزدیک است دیگر چه نیازی به وسیله داریم باید همه اسباب شرعی از جمله نماز و روزه را نیز نفی کرد؟! چون اینها هم اسبابند توسل هم یک سبب شرعی است با این تفاوت که این سبب یک موجود معنوی به نام ولی الهی است. بنابراین این آیات نفی قانون اسباب نمی کنند پس در ارتباط انسان با خدا هم اسباب زیادی مطرح می شود که بیان آن بر عهده شرع مقدس است لذا توسل هم یک امر مشروع است:

اینکه خدا از رگ گردن به انسان نزدیک تر است" انی اقرب الیکم من حبل الورید " ، این سخن با توسل به خدا تعارضی ندارد؛ زیرا اگر چه خدا از رگ گردن نزدیک تر است اما خودش ما را امر به آوردن وسیله در درگاه خود نموده است . و در صورتی وسیله آوردن به درگاه خدا دارای اشکال می باشد که ما برای آن وسیله یک تاثیر گذاری جدا از خداوند در نظر بگیریم اما ما هیچ نوع تاثیر گذاری استقلالی برای ائمه و سایرین قائل نیستیم ، لذا تاثیر گذاری معصومین در طول تاثیر گذاری خداست نه در عرض آن تا مشکلی به لحاظ اعتقادی پیش نیاید .آیا در قران نیامده است که فرزندان حضرت یعقوب به دعای یعقوب متوسل شدند و از او خواستند که در درگاه خدا برایشان توسل و چاره جویی نماید : " قالوا یا ابانا استغفر لنا ذنوبنا انا کنا خاطئین ، قال سوف استغفر لکم ربی انه هو الغفور الرحیم آیا این آیه، با «انی اقرب الیکم من حبل الورید» تعارض دارد؟!

در ضمن انی اقرب الیکم من حبل الورید، به معنی احاطه خداوند متعال و آگاهی او بر بندگانش و نیاز آنها در همه حال به خداوند را می رساند، پس این یک نوع تمثیل است که بکار رفته است یعنی این رگ ، رگ حیات است و اگر قطع شود دیگر زندگی و حیات مادی از بین می رود و...

اگر واقعا مرده طبق اعتقاد شما قادر بر چیزی نیست چرا خود پیامبر (ص) بر مرده توسل کردند آیا ایشان این را نمی دانستند؟!! آیا حضرت مرتکب کار حرام و شرک آلودی شدند؟!!

طبرانی روایتی را این چنین نقل می کند:حدثنا : أحمد بن حماد بن زغبة ، ثنا : روح بن صلاح ، ثنا : سفیان الثوری ، عن عاصم الأحول ، عن أنس بن مالک ، قال : لما ماتت فاطمة بنت أسد بن هاشم أم علی بن أبی طالب ، دخل علیها رسول الله (ص) : فجلس عند رأسها فقال : رحمک الله : یا أمی ، کنت أمی بعد أمی ، وتشبعینی وتعرین ، وتکسینی ، وتمنعین نفسک طیباً ، وتطعمینی تریدین بذلک وجه الله والدار الآخرة ، ثم أمر أن تغسل ثلاثاً ، فلما بلغ الماء الذی فیه الکافور سکبه رسول الله (ص) بیده ، ثم خلع رسول الله (ص) قمیصه فألبسها إیاه وکفنها ببرد فوقه ، ثم دعا رسول الله (ص) أسامة بن زید ، وأبا أیوب الأنصاری ، وعمر بن الخطاب ، وغلاماً أسود یحفرون فحفروا قبرها فلما بلغوا اللحد حفره رسول الله (ص) بیده ، وأخرج ترابه بیده ، فلما فرغ دخل رسول الله (ص) : فإضطجع فیه ، ثم قال : الله الذی یحیی ویمیت وهو حی لا یموت ، إغفر لأمی فاطمة بنت أسد ، ولقنها حجتها ، ووسع علیها مدخلها ، بحق نبیک والأنبیاء الذین من قبلی فإنک أرحم الراحمین..

زمانی که فاطمه بنت اسد شد از دنیا رفتند پیامبر صلی الله علیه و اله وارد قبر شد و لحد او را با دست مبارک خود حفر کردند، و خاک لحد را با دست‏ خود بیرون ریختند، چون از کار حفر فارغ شدند، خود در درون قبر به پشت‏ خوابیدند، و فرمودند: خداست که زنده مى‏ کند و مى ‏میراند و اوست که ابدا نمى‏ میرد. بار پروردگار من، مادرم فاطمه بنت اسد را مورد مغفرت خود قرار داده، و حجت او را بزبان او القاء بفرما، و قبر را بر او وسیع گردان بحق فرستاده ‏ات و پیامبرت محمّد و پیامبرانى که قبل از من آمده ‏اند، تو ارحم الراحمین هستى. المعجم الکبیر ج ۲۴ ص ۳۵۱

این روایت در منابع دیگر نیز آمده و هیثمی نیز نقل کرده و درباره رجالش گوید: رواه الطبرانی فی الکبیر والأوسط وفیه روح بن صلاح وثقه ابن حبان والحاکم وفیه ضعف وبقیة رجاله رجال الصحیح. مجمع الزوائد ج ۹ ص ۲۵۷.در سند این روایت تنها روح بن صلاح ضعف داشته که آن را هم ابن حبان که از متشددین در توثیق است ثقه دانسته و حاکم نیز توثیقش کرده است

این توسل به مرده هست یا نه؟ آیا قبول می کنید پیامبر نمی دانستند؟!!

در آخر ما نیز از شما درخواستی داریم اگر می شود یک مورد از قرآن( نه آیاتی که درباره مشرکین است) و روایت بیاورید که به مسلمانها امر شده است که توسل نکنید؛ زیرا حرام است؟

اگر شما مقداری از منابع خود آگاهی داشتید، چنین حرفی را نمی زدید ابوبکر بعد از اینکه پیامبر صلی الله علیه و اله از دینا رفت خودش را روى بدن حضرت انداخت و خطاب به آن حضرت گفت : اذکرنا یا محمّد! عند ربّک، سبل الهدى والرشاد فی سیرة خیر العباد محمد بن یوسف الصالحی الشامی الوفاة: ۹۴۲هـ ، ۱۲ ص ۲۹۹

آیا ابوبکر نمی دانست که مرده ها نمی شنوند؟!!!

شعار لشگریان ابوبکر در جنگ با مسیلمه کذاب یامحمداه بوده است. طبری در تاریخش که ابن تیمیه این کتاب را از صحیحترین کتب تاریخ می داند، می نویسد : کان شعارهم یومئذ یا محمداه . تاریخ الطبری ج ۲ ص ۲۸۱ .

ای کاش به استغاثه عمر بن عبدالله نیز توجه می کردید وقتی که فلج شد و بر زمین نشست، شخصى به او گفت: محبوب‌ترین فرد در نزد خود را بخوان (تا به فریادت برسد). او نیز گفت: یا محمد! به فریادم برس. سپس ایستاد و به راهش ادامه داد . این جریان در این آدرس بطور مفصل ذکر شده است

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۶۳۳۰

آیا حاجت گرفتن ابن عمر ثابت نمی کند که ارواح انبیاء واولیاء از زنده ها با خبر هستند و به داد آنها می رسند ؟؟آیا این توسل از زنده است یا از دنیا رفته که شما می گویید فقط به زنده می شود توسل کرد؟؟؟!!

حال آیا این حرف شما اهانت به صحابه پیامبر (ص) نیست؟آیا این کار شما مغایرت با کار بزرگان خود نیست؟!

اما اینکه چطور مردگان می توانند صدای زنده ها را بشنوند، این دلیل قرآنی و روایی دارد .آیات و روایات فراوان بر این امر دلالت دارد که نه تنها پیامبران بلکه مومنانی که در برزخ هستند نیز از اعمال ما با خبر هستند

خداوند می فرماید: وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ. (التوبه/۱۰۵)

بگو: عمل کنید ، که خدا و پیامبرش و مؤمنان اعمال شما را خواهند دید و شما به نزد داناى نهان و آشکارا بازگردانده مى‏شوید و او از اعمالتان آگاهتان خواهد کرد. (توبه/۱۰۵)

در این آیه خداوند متعال می‌فرماید: پیامبر و مؤمنین اعمال ما را می‌بینند واین نشان می‌دهد که پیامبر بعد از رحلتش حیات دارد که می‌تواند اعمال را ببیند. با رجوع به روایات این مطلب روشن می‌شود .

هیثمی از علمای بزرگ اهل سنت روایت عرضه شدن اعمال امت بر پیامبر صلى الله علیه و آله وسلم بعد از وفات حضرت را آورده است و می‌گوید که روایت صحیح است :

- باب ما یحصل لأمته صلى الله علیه وسلم من استغفاره بعد وفاته

عن عبدالله بن مسعود عن النبی صلى الله علیه وسلم قال إن لله ملائکة سیاحین یبلغون عن أمتی السلام قال وقال رسول الله صلى الله علیه وسلم حیاتی خیر لکم تحدثون وتحدث لکم ووفاتی خیر لکم تعرض علی أعمالکم فما رأیت من خیر حمدت الله علیه وما رأیت من شر استغفرت الله لکم رواه البزار ورجاله رجال الصحیح

باب استغفار پیامبر صلى الله علیه وسلم بعد از وفاتش برای امت خود :

به نقل از عبدالله بن مسعود به نقل از نبی مکرم اسلام صلى الله علیه وسلم که فرمودند خداوند فرشته‌هائی دارد که سلام امت من را به من می‌رسانند و نیز فرمودند : زنده بودن من برای شما سود دارد با من حرف می‌زنید من هم با شما حرف می‌زنم و وفاتم نیز برای شما سود دارد کردار شما بر من عرضه می‌شود پس هر وقت کار خیری از شما ببینم خدا را شکر می‌کنم و هر وقت کار شر از شما دیدم برای شما استغفار می‌کنم . بزار این را روایت کرده و راویان روایت همه راویان صحیح بخاری هستند .(پس روایت صحیح است)

الهیثمی، ابوالحسن نور الدین علی بن أبی بکر (متوفاى ۸۰۷ هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج۹، ص۲۴ناشر: دار الریان للتراث/‏ دار الکتاب العربی - القاهرة، بیروت – ۱۴۰۷هـ.

مؤمنین هم بعد از مرگ اعمال مردم را می‌بینند و حیات دارند و به این دنیا علم دارند:

امام اهل سنت احمد بن حنبل در مسندش از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم روایت آورده که اعمال مردم بر نزدیکانشان که از دنیا رفته‌اند عرضه می‌شود :

حدثنا عبد اللَّهِ حدثنی أبی ثنا عبد الرَّزَّاقِ ثنا سُفْیَانُ عَمَّنْ سمع أَنَسَ بن مَالِکٍ یقول قال النبی صلى الله علیه وسلم ان أَعْمَالَکُمْ تُعْرَضُ على أَقَارِبِکُمْ وَعَشَائِرِکُمْ مِنَ الأَمْوَاتِ فان کان خَیْراً اسْتَبْشَرُوا بِهِ وان کان غیر ذلک قالوا اللهم لاَ تُمِتْهُمْ حتى تَهْدِیَهُمْ کما هَدَیْتَنَا.

پیامبر صلى الله علیه وسلم فرمودند: اعمال شما بر نزدیکانتان که از دنیا رفتند عرضه می‌شود ، اگر اعمال شما خیر باشد خوشحال می‌شوند، واگر اعمالتان خیر نبود، می‌گویند خدایا آنها را نمیران تا اینکه هدایتشان کنی همانگونه که ما را هدایت کردی.

الشیبانی، ابوعبد الله أحمد بن حنبل (متوفاى۲۴۱هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج۳، ص۱۶۴، ح۱۲۷۰۶ ناشر: مؤسسة قرطبة – مصر.

دیگر بزرگان اهل سنت همین روایت را آوردند

بنابراین آگاهی پیامبران و مومنان بر اعمال ما ریشه قرآنی دارد که نشان از علم آنها بر این دنیا است

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات