باسلام

دوست گرامی؛ خداوند مولا و همه کاره ماست و ما عبد و مخلوق اوییم حال با این تفسیر چه جایی برای این سخن می ماند؟ اگر خداوند صاحب اختیار ماست پس اجازه خلقت ما هم بدست اوست و چون او خواسته و او حکیم است دیگر جای تشویش و نگرانی و اعتراض نمی ماند.

او خداوندی است که بر ما منت نهاده و ما را خلق نموده و ما را در ذیل رحمت بی انتهای خود قرار داده و ما را به شرافت نعمت گرانقدر خود یعنی «عقل» زیور داده و ما را در اعمالمان مختار نموده و برای هدایت ما هزاران رسول و کتاب فرستاده و تمام نعمات خود را در حق ما به اتمام رسانده و در احکام و دستورات خود بر ما آسان گرفته و در صورت خطا و گناه درب توبه خود را بر روی ما باز نموده و این رحمت بی انتهای او به این دنیا ختم نشده بلکه هزار برابر آن را در آن دنیا برای نیکوکاران وعده داده و با افرادی که در مسیر او قرار گیرند ولی دارای برخی گناهان جزئی هستند باب شفاعت ائمه را در آن دنیا باز نموده و به بهانه های مختلف انسانها را ذیل این رحمت واسعه خود قرار داده است و در بهشت آنچه قابل وصف نیست از خوبی در اختیار انسان قرار می دهد که تا ابد در آنجا خواهد ماند. با این تفاصیل بی انصافی و ناشکری است که شاکر او نباشیم و از کرده او اظهار نارضایتی کنیم.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

(۱)