با سلام

دوست گرامی

حقیقت همه ادیان توحیدی یکی است و بر اصول اعتقادی یگانه - که از جانب خداوند متعال بیان شده - استوار است. اساسا در منطق قرآن کریم «ادیان» نداریم؛ بلکه «دین» داریم و تمام پیامبران، منادی «دین واحد» بوده‏اند که از آن به «اسلام» (تسلیم در برابر خداوند واحد) تعبیر شده است: «ان الدین عندالله الاسلام ؛ همانا دین در نزد خداوند فقط اسلام است» و «و من یبتغ غیرالاسلام دینا فلن یقبل منه ؛ هر کس غیر از اسلام دینی را برگزیند از او پذیرفته نیست». قرآن کریم دین را فقط «اسلام» و همه پیامبران را «مسلمان» می‏ خواند: {«ما کان ابراهیم یهودیا و لا نصرانیا ولکن کان حنیفا مسلما ؛ }ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی؛ بلکه یکتاپرستی مسلمان بود». بنابراین از نگرش قرآن، دین و پیام تمامی پیامبران الهی یک ماهیت دارد و آن اسلام است (در هر عصری تسلیم حق و حقیقت شدن و از انکار و لجاجت فاصله گرفتن) و این در همة زمان ها یک حقیقت دارد و بهترین معرف آن در زمان حاضر شریعت محمدی است. قرآن در موارد مختلفی به این حقیقت اشاره نموده است و پیروان رسول گرامی اسلام (ص) را مسلمان می خواند، . از این رو دین اسلام به عنوان آخرین و کامل ترین دین الهی با بعثت حضرت محمد(ص) به همه جهانیان ابلاغ گردیده، و با آمدن اسلام ادیان پیشین منسوخ شده است، زیرا با وجود کامل نیازی به ناقص نمی باشد قرآن می فرماید: "هر کس دینی غیر از اسلام برای خود انتخاب کند پذیرفته نخواهد شد"در این خصوص به تفسیر موضوعی قرآن کریم، حضرت آیة‏الله جوادی آملی، قم، مرکز نشر اسراء، چاپ اوّل، ۱۳۷۶ش، ج ۶، صص ۴۱ ـ ۱۲۳). رجوع شود

یهود نامی است که قرآن مجید بر تمام امت حضرت موسی اطلاق کرده است. کلمة «یهود» هم بر قوم یهود اطلاق می شود و هم بر دینی که حضرت موسی ـ علیه السّلام ـ مأمور به تبلیغ آن شده است «یهود» اسمی است که بر اولاد حضرت ابراهیم به خصوص شاخه اسحاقی یعنی فرزندان حضرت اسحاق اطلاق می‌شود، این افراد که امروزه در سر تا سر جهان پراکنده می‌باشند به دلیل همین انتساب به حضرت اسحاق و ابراهیم ـ علیهما السّلام ـ ، خوانده می‌شوند. امّا از آنجا که علاوه بر نسب خونی و نژادی دارای آیین خاص و کتاب‌های مقدس می‌باشند و در مقابل سایر ادیان و مذاهب، پیرو دین مستقلی هستند، دین آنان را هم «یهودیت» می‌نامند، به تعبیر دیگر از آنجا که آیین یهود بر خلاف سایر ادیان آیینی نژادی بوده و مختص یهودیان می‌باشد به همین دلیل نام یهود هم دلالت بر نژاد فرد منتسب به آن دارد و هم از دین وی خبر می‌دهد، یعنی هر یهودی باید از نژاد اسحاق باشد و الّا به او یهودی گفته نمی‌شود. با توجه به این امر تفکیک بین تعریف یهودیت به عنوان یک دین و یهودیت به عنوان اصطلاح نژادی، سخت می‌باشد و می‌توان با اندک مسامحه در تعریف اصطلاحی یهود از این تعبیر استفاده کرد که: «یهودیت آیینی است مختص اولاد بنی اسرائیل». قرآن کریم برای تفکیک بین نژاد یهودیان و آیین یهودیت از دو اصطلاح «الیهود» و «بنی اسرائیل» استفاده می‌کند به این صورت که هر گاه می‌خواهد از اولاد حضرت اسحاق نام ببرد و آنان را از جهت نژادی و قبیلگی مورد اشاره قرار دهد، از نام بنی اسرائیل استفاده می‌کند

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات