درباره ما |
کد سؤال: ۴۰۲۵۵ | عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »توسل عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »ادعیه و زیارتنامه ها | تعداد بازدید: ۴۶ |
با سلام دوست گرامی هیچ منافاتی بین این دو نیست : در قرآن آمده است : الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَیَخْشَوْنَهُ وَلَا یَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَکَفَى بِاللَّهِ حَسِیبًا آیا کسی میگوید این با آیه دیگر قرآن در تعارض است که «اقْرَأْ کِتَابَکَ کَفَى بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیبًا» آیا در قرآن خداوند به رسول خود ، لقب «مغنی » نداده است ؟ اغناهم الله ورسوله من فضله این غنا و کفایت در طول خداوند است ، و نه چیزی جز کفایت خداوند ! خداوند گاهی با اسباب کفایت میکند و گاهی مستقیم و بدون واسطه ، و کفایت امیرمومنان و رسول خدا (ص) در طول کفایت خداوندی است ! اما راجع به حسن بن مثله و مجهول بودن او ، بهتر است کمی دقیقتر سخن بگویید ،حسن بن مثله ، جزو صالحین شناخته شده در آن زمان بوده است ! همچنین این مضمون از غیر او نیز در ادعیه ما آمده است . موفق باشید گروه پاسخ به شبهات |