 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۳۰۶۵۵ | امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت خاصه »امام زمان و مهدویت امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت خاصه »امام علی (ع) | تعداد بازدید: ۴۰ |
در نرم افزار شمیم گل نرگس که توسط مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ساخته شده است، حدود ۲۵۵ آیه از آیات قرآن که تفسیر و تأویل به حضرت مهدی (علیه السلام) شده است، با سند و ترجمه آورده شده است. این آقایان که می‌گویند این آیه:nإِذْ هُمَا فِی الْغَارِnسوره توبه / آیه ۴۰nدرباره أبو بکر است، از کجا آورده‌اند که این آیه درباره أبو بکر است؟ آیا غیر از این است که از طریق سنت فهمیده‌اند که درباره أبو بکر است؟ قرآن هم درباره سنت می‌فرماید:nوَ مَا آَتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُواnسوره حشر / آیه ۷nبه همان دلیلی که آیه غار درباره أبو بکر است و به همان دلیلی که آیه إفک درباره عایشه است، آیاتی مانند آیات زیر هم درباره حضرت مهدی (علیه السلام) است:nوَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَnسوره أنبیاء / آیه ۱۰۵nوَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَnسوره قصص / آیه ۵nهُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَnسوره صف / آیه ۹nما به کمک روایات و أحادیث، حدود ۲۵۵ آیه را ذکر کرده‌ایم و خیلی بیش از اینهاست. حتی اگر بخواهیم آیاتی که در منابع شیعه و سنی درباره حضرت مهدی (علیه السلام) آمده، بیش از هزار مورد است. قرار نیست که تمام مسائل به صراحت در قرآن ذکر شده باشد. اگر قرار بر این باشد، این آقایان به ما بگویند که در کجای قرآن آمده است که نماز صبح دو رکعت است و نماز، رکوع و سجده دارد؟n۲. ما این را به صورت مفصل قبلاً مطرح کرده‌ایم. اگر بخواهیم این موضوع را مفصل بحث کنیم، باید چند جلسه وقت بگذاریم. ولی آنچه که خیلی مهم است و خود أمیر المؤمنین (علیه السلام) هم به صراحت این قضیه را مطرح کرده است در خطبه ۱۶۲ نهج البلاغه، یک نفر از قبیله بنی أسد از ایشان سؤال می‌کند:nبا این‌که شما خلیفه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بودی، چرا شما را کنار گذاشتند؟nحضرت فرمود:nأما الإستبداد علینا بهذا المقام و نحن الأعلون نسبا و الأشدون برسول الله صلی الله علیه و آله نوطا، فإنها کانت أثرة شحت علیها نفوس قوم و سخت عنها نفوس آخرین.nآن ظلم و خودکامگی که نسبت به خلافت بر ما تحمیل شد، در حالی‌که ما نسب برتر بودیم و پیوند خویشاوندی ما با رسول خدا (صلی الله علیه و آله) استوارتر بود، جز خودخواهی و انحصارطلبی چیز دیگری نبود و گروهی بخیلانه به کرسی خلافت چسبیدند و گروهی سخاوتمندانه از آن دست کشیدند.nسپس آن حضرت، شعری را به طعنه خواندند:nو دع عنک نهبا صیح فی حجراته و لکن حدیثا ما حدیث الرواحلnواگذار داستان تاراج آن غارتگران را و به یادآور داستان شگفت دزدیدن اسب سواری را.nأمیر المؤمنین (علیه السلام) در تمام جنگ‌ها و غزوات، بزرگ‌شمشیرزن لشکر اسلام بود و غالب سران قریش هم به دست أمیر المؤمنین (علیه السلام) به هلاکت رسیدند و باعث شد که مردم أمیر المؤمنین (علیه السلام) را به عنوان خلیفه نپذیرند. در آن ۵ سالی هم که خود مردم آمدند و با إصرار، علی بن أبی طالب (علیه السلام) را آوردند، دیدیم که چه فتنه‌ها و جنگ‌ها و خونریزی‌ها به پا شد و عاقبت هم همین صحابه آن‌قدر علیه أمیر المؤمنین (علیه السلام) تبلیغ کردند که وقتی در مسجد کشته شد، مردم گفتند که «حضرت علی (علیه السلام) که نماز نمی‌خواند، برای چه به مسجد رفته بود؟». همین صحابه بودند با أمیر المؤمنین (علیه السلام) جنگیدند، نه مسیحیان و یهودیان و زرتشتیان و منافقین. همین طلحه و زبیر و عایشه و معاویه بودند که با أمیر المؤمنین (علیه السلام) جنگیدند و صحابه بودند. این بود برخورد صحابه و مردم نسبت به أمیر المؤمنین (علیه السلام).n | ||