 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۳۰۶۱۲ | چند سؤالی امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت خاصه »امامت خاصه در روایات »حدیث دار امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت خاصه »امامت خاصه در روایات »حدیث وصایت | تعداد بازدید: ۴۰ |
نکته اول:nخداوند در قرآن نسبت به منصب امامت می‌فرماید:nإِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إماماًnمن تو را امام برای مردم قرار می‌دهم.nسوره بقره / آیه ۱۲۴nهم‌چنین در آیه ۶۷ سوره مائده می‌فرماید:nیَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُnو نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) مأمور است که امامت حضرت علی (علیه السلام) را به مردم ابلاغ کند و بعضی از بزرگان أهل سنت مانند سیوطی و شوکانی و رشید رضا و آلوسی از عبد الله بن مسعود نقل می‌کنند که می‌گفت:nکنا نقرأ علی عهد رسول الله صلی الله علیه وسلم: «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ "ان علیا ولی المؤمنین" وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ».nما در زمان رسول الله (صلی الله علیه و سلم) این آیه را این‌گونه قرائت می‌کردیم: «ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً (به مردم) برسان "که علی ولی مؤمنین است" و اگر این کار را نکنی، رسالت او را انجام ندادهای».nروح المعانی للآلوسی ،ج ۶، ص ۱۹۳ ـ الدر المنثور لجلال الدین السیوطی، ج ۲، ص ۲۹۸ ـ فتح القدیر للشوکانی، ج ۲، ص ۶۰ ـ المنار لرشید رضا، ج ۶، ص ۴۶۳n nنکته دوم:nبا توجه به این‌که قرآن می‌فرماید:nوَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی / إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ یُوحیnسوره نجم / آیه ۴ـ۳nاگر در مواردی هم پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید:nإن هذا أخی و وصیی و خلیفتی من بعدی.nشواهد التنزیل للحاکم الحسکانی، ج ۱، ص ۴۸۶ ـ تفسیر البغوی للبغوی، ج ۳، ص ۴۰۰ ـ جامع البیان لإبن جریر الطبری، ج ۱۹، ص ۱۴۹ ـ تفسیر القرآن العظیم لإبن کثیر الدمشقی، ج ۳، ص ۳۶۴ ـ تاریخ مدینة دمشق لإبن عساکر، ج ۴۲، ص ۴۹ ـ تاریخ الطبری، ج ۲، ص ۶۳ ـ الکامل فی التاریخ لإبن الأثیر، ج ۲، ص ۶۳ ـ البدایة و النهایة لإبن کثیر الدمشقی، ج ۳، ص ۵۳nکاملاً نشان می‌دهد که تمام سخنان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بر محور وحی است.n nنکته سوم:nدر قضیه حدیث دار، نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) کاملاً یقین دارد که به إذن إلهی، کسی غیر از علی بن أبی طالب (علیه السلام) پاسخ‌گو نیست و می‌خواهد حجت را بر همگان تمام کند و بگوید فردا قریشیان نگویند که «چرا پسر عمویش را برای خلافت و جانشینی انتخاب کرد؟» هیچ‌کدام از آنها إعلام آمادگی نکردند و این یک إلزام بر خصم است و رسول الله (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید که «اگر بنا باشد من از میان شما انتخاب کنم، آیا کسی هست از میان شما که این أمر مرا قبول کند؟» در حقیقت این یک جمله شرطیه‌ای است مانند همان آیه شریفه‌ای که می‌فرماید:nوَ لا یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى یَلِجَ الْجَمَلُ فی سَمِّ الْخِیاطِn(کفار هیچ‌گاه) داخل بهشت نمى‌شوند، مگر این‌که شتر از سوراخ سوزن خیاطى بگذرد.nسوره أعراف / آیه ۴۰nاین جز به دستور إلهی و وحی إلهی نبوده است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید:nفأیکم یوازرنی على هذا الأمر على أن یکون أخی و وصیی و خلیفتی.nپیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌دانستند که غیر از علی بن أبی طالب (علیه السلام)، کسی إعلام آمادگی نمی‌کند. بر فرض اگر حضرت أبو طالب (علیه السلام) یا عبد المطلب إعلام آمادگی می‌کردند، شاید پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرمود که شما شرایط آن را ندارید و وقتی حضرت علی (علیه السلام) إعلام آمادگی کرد، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود:nإن هذا أخی و وصیی و خلیفتی من بعدی.nقسمت اول که می‌فرماید:nفأیکم یوازرنی.nإعلان عمومی است و بعد از آن این‌طور نیست که هر کس إعلام آمادگی کرد، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) قبول بکند؛ خیر. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نفرمود:nمن یوازرنی، فهو وصیی.nمیان این دو جمله، زمین تا آسمان تفاوت است. اگر دیگران إعلام آمادگی می‌کردند، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به آنها می‌فرمود که شما شرایطش را ندارید و وقتی أمیر المؤمنین (علیه السلام) إعلام آمادگی کرد، حضرت هم ایشان را به عنوان جانشین انتخاب کرد. همان‌طور که خدا می‌داند کفار به هیچ‌وجه زیر بار ایمان نمی‌روند. حضرت نوح (علیه السلام) ۹۵۰ سال مردم را به سوی خدا دعوت می‌کند و خدا از روز اول هم می‌داند که أکثر این مردم زیر بار سخن حضرت نوح (علیه السلام) نمی‌روند، ولی برای این‌که برای مردم حجت تمام شود، این کار را می‌کند.n | ||