 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۳۰۵۵۳ | نهج البلاغه عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »توسل | تعداد بازدید: ۶۴ |
بله، من هم آن شب همین برنامه را دیدم که ایشان خیلی مانور می‌داد. أمیر المؤمنین (علیه السلام) در نامه ۳۱ نهج البلاغه به فرزندش امام حسن (علیه السلام) می‌فرماید:nو اعلم أن الذی بیده خزائن السماوات و الأرض قد أذن لک فی الدعاء و تکفل لک بالإجابة و أمرک أن تسأله لیعطیک و تسترحمه لیرحمک و لم یجعل بینک و بینه من یحجبه عنک و لم یلجئک إلی من یشفع لک إلیه و لم یمنعک إن أسأت من التوبة.nبدان! خدایی که گنج‌های آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه درخواست داده و اجابت آن را به عهده گرفته است. تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند، درخواست رحمت کنی تا ببخشاید و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه‌ای پناه ببری و در صورت ارتکاب گناه، در توبه را مسدود نکرده است.nآنها یک احکامی دارند که عمومی نیست و خودشان شفیع أمت هستند. اینکه حضرت فرمود:nلم یجعل بینک و بینه من یحجبه عنک.nفرمایش درستی است و خداوند کسی را بین خودش و بندگانش به عنوان حجاب قرار نداده است. ائمه (علیهم السلام) واسطه هستند و حجاب نیستند. اینکه می‌فرماید:nلم یلجئک إلی من یشفع لک إلیه.nتو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه‌ای پناه ببری.nخداوند مجبور نکرده که حتما سراغ شفیع بروید؛ درگاه إلهی به روی همه باز است. خداوند می‌فرماید:nادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْnسوره غافر / آیه ۶۰nرَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّnسوره إبراهیم / آیه ۴۱nفَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِnسوره بقره / آیه ۱۸۶nدرگاه إلهی باز است و ما می‌توانیم خیلی راحت و با خیالی آسوده، نیمه شب برخیزیم و مستقیماً با خداوند راز و نیاز کنیم و از او حاجت بخواهیم. این‌طور نیست که بدون واسطه قرار دادن، درگاه إلهی به روی ما بسته باشد. بعضی از افراد هستند که احساس دوری و شرم می‌کنند و احساس می‌کنند که زیادی گناه، آنها را نزد خداوند بی‌آبرو کرده است و به دنبال شخصی با آبرو می‌گردند.n nشفاعت در قرآنnآیه اول:nفرمایش أمیر المؤمنین (علیه السلام) بالاتر از قرآن نیست که می‌فرماید:nمَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِnکیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟nسوره بقره / آیه ۲۵۵n nآیه دوم:nاین خیلی واضح و روشن است. هم‌چنین در آیه ۳ سوره یونس می‌فرماید:nمَا مِنْ شَفِیعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِnهیچ شفاعت کننده‌ای جز به اذن او وجود ندارد.nقبل از اینکه خداوند اجازه بدهد یک شفیعی را که مأذون از طرف خداوند عالم نباشد، از او هیچ کاری ساخته نیست.n nآیه سوم:nحتی قرآن می‌فرماید:nوَ کَمْ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ یَشَاءُ وَ یَرْضَیnو چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌ها هستند و شفاعت آنها سودی نمی‌بخشد، مگر بعد از آن‌که خدا برای هر کس بخواهد و راضی باشد، اجازه (شفاعت) دهد.nسور نجم / آیه ۲۶n nآیه چهارم:nوَ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُnهیچ شفاعتی نزد او سودی ندارد، جز برای کسانی که اذن داده است.nسوره سبأ / آیه ۲۳n nشرایط شفاعت در قرآنnآیه اول:nخداوند شرایط شفاعت را هم در آیه ۸۷ سوره مریم بیان فرموده است:nلا یَمْلِکُونَ الشَّفاعَةَ إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداnآنها هرگز مالک شفاعت نیستند، مگر کسی که نزد خداوند رحمان عهد و پیمانی دارد.n nآیه دوم:nدر آیه ۱۰۹ سوره طه هم می‌فرماید:nیَوْمَئِذٍ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَوْلًاnدر آن روز شفاعت (هیچ‌کس) سودی نمی‌بخشد، جز کسی که خداوند رحمان به او اجازه داده و از گفتار او راضی است.n nآیه سوم:nدر آیه ۴۱ و ۴۲ سوره دخان هم می‌فرماید:nیَوْمَ لَا یُغْنِی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیْئًا وَ لَا هُمْ یُنْصَرُونَ / إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُnروزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمی‌کند و از هیچ سو یاری نمی‌شوند / مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده است.nسوره دخان / آیه ۴۲ـ۴۱nاین‌طور نیست که هر کسی از راه رسید، خداوند به او مقام شفاعت بدهد و یا هر کسی که هر گناهی را مرتکب شده است، مورد شفاعت قرار بگیرد. هم خود شفاعت کنندگان شرایطی دارند و هم خود شفاعت شوندگان.n | ||