 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۳۰۴۶۳ | معارف اسلامی و اخلاق »زن و خانواده احکام فقهی »ازدواج نبوت »حضرت محمد (ص) »سیره و اخلاق | تعداد بازدید: ۶۸ |
در مورد بحث مزاح، نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) و أمیر المؤمنین (علیه السلام) و ائمه (علیهم السلام)، در ضمن این‌که وقار داشتند، مزاح هم می‌کردند. حتی راوی می‌گوید: «از وقار ایشان، رعب در دل ما می‌افتاد». ولی اینها مانع از این نبود که شوخی‌های عادی داشته باشند. مثلاً در بعضی از روایات آمده است:nأمیر المؤمنین (علیه السلام) با نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) خرما می‌خوردند. أمیر المؤمنین (علیه السلام) هر چه خرما می‌خورد، هسته‌اش را جلوی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌گذاشت و بعد عرض کرد: یا رسول الله! شما چقدر زیاد خرما خورده‌ای! (یعنی همه هسته‌های خرما جلوی شما است) پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: تعجب از شما است که خرما را با هسته خورده‌ای!nاین‌طور مزاح‌هایی که اهانت و جسارت در کار نباشد و ادخال سرور باشد، در اسلام ممدوح است. ائمه (علیهم السلام) هم این کارها را می‌کردند. یکی از عیب‌هایی که بر أمیر المؤمنین (علیه السلام) گرفته بودند این بود که «ایشان یک آدم بسیار شوخ‌طبعی بود، پس ـ نستجیر بالله ـ ایشان شایستگی خلافت را ندارد».nشوخی‌ها دو نوع هستند: شوخی‌هایی که خلاف شرع است یا در آن غیبت و جسارت می‌شود، شرعاً حرام است. جوک گفتن و به دنبال این و آن سخن گفتن، خلاف شرع است.nبحث بر این است که خود آقایان مراجع عظام تقلید هم مقید بودند و توصیه می‌کردند که در نقل مطالب، ولو جوک باشد، بگویند که مثلاً ترک کافر، شمالی کافر، قزوینی کافر و اصفهانی کافر فلان مطلب را گفته‌اند. در غیر این‌صورت اگر واقعاً این قومیت‌ها ناراحت شوند و مطالبی را به اینها نسبت بدهند که مثلاً قمی‌ها این‌گونه‌اند و ترک‌ها این‌گونه‌اند و اصفهانی‌ها این‌گونه‌اند، این تعابیر خلاف شرع است و اگر واقعاً بخواهد قصد انشاء داشته باشد، حرام است. ولی اگر در ابتدای آن جوک، کلمه کافر را بگویند و چون کافر از دیدگاه اسلام، حرمتی ندارد، مشکلی نیست. ولی در همان‌جا هم باید نهایت ادب را رعایت کنیم. چون حرمت مؤمن، از حرمت کعبه بالاتر است.n۲. أولاً: در خیلی از روایات به این شکل آمده است و مراد از آنها، یک مشت آرد یا یک مشت خرما نیست. بلکه می‌خواهد نشان بدهد که با یک مهریه خیلی کم و ناچیز، ما اینها را متعه می‌کردیم.nثانیاً: شما اگر بخواهید مثلا یک خانمی را برای یک آقایی عقد بخوانید و بگویید مهریه‌شان مثلاً آموزش یک مسئله شرعی باشد، صحیح است. موضوع اصلی، مهریه یک مشت آرد و خرما نبود و اینها ارزشی نداشت. وقتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «امت من به ۷۳ فرقه منشعب می‌شوند»، منظورش این نیست که فقط ۷۳ فرقه می‌شوند و ۷۴ فرقه نمی‌شوند، خیر؛ بلکه نشانه کثرت است. وقتی قرآن می‌فرماید: «إِنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِینَ مَرَّةً فَلَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِکَ : اگر ۷۰ مرتبه برای آنها استغفار کنی، خداوند هرگز آنها را نمی‌بخشد (توبه/۸۰)»، منظورش این نیست که اگر ۷۱ بار استغفار کنی، خداوند آنها را می‌بخشد. بعضی از الفاظ در قرآن و روایات، نشان از کثرت و قلّت است.n | ||