 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۳۰۳۴۱ | امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت خاصه »حسنین علیهما السلام »امام حسین (ع) امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت خاصه »حسنین علیهما السلام »امام حسین (ع) »عاشورا و کربلا | تعداد بازدید: ۴۴ |
بحث توّابین و سلیمان بن صرد خزاعی این‌گونه نبود. سلیمان بن صرد خزاعی در زندان بود و هم سلول خود مختار بود. این توّابین در کوفه بودند و نیامده بودند و تأسف می‌خوردند که چرا نرفتند امام حسین (علیه السلام) را یاری کنند. البته اگر فرصت شود عرض خواهم کرد که عبید الله بن زیاد در کوفه یک حکومت نظامی تشکیل داده بود و دروازه‌ها را بسته بود و نمی‌گذاشت کسی از آن خارج شود. حتی یکی از این کوفیان در وسط را به امام حسین (علیه السلام) دیدار کرد و امام حسین (علیه السلام) فرمود: «در کوفه چه خبر است؟» آن مرد گفت: «در یک جمله بگویم که نه می‌شود وارد کوفه شد و نه می‌شود از آن خارج شد». وقتی عبید الله بن زیاد افراد را به کربلاء فرستاد، دستور داد جارچی‌ها جار بکشند و جاسوس‌ها در کوچه‌ها فریاد بزنند و هر کسی را پیدا می‌کردند که سرش بر تنش بیارزد و بتواند شمشیر بزند، یا گردن می‌زدند یا روانه کربلاء می‌کردند. البته این را هم خدمت بینندگان عزیز عرض کرده باشم که إن شاء ا... در جلسه بعد خواهم گفت که تعداد زیادی بودند که با لشکر عمر بن سعد بیرون آمدند، ولی به قصد پیوستن به امام حسین (علیه السلام) بیرون آمدند. تعدادی از اینها نام‌شان ثبت شده است. حتی در شرح حال‌شان نوشته‌اند:nخرج مع عمر بن سعد للإستلحاق إلی جیش حسین بن علی.nاینها با عمر بن سعد بیرون آمدند، ولی به قصد پیوستن به لشکر حسین بن علی.nدر عصر تاسوعا و در شب عاشوراء هم بوده‌اند. بعضی‌ها هم بودند که نتوانستند بروند، ولی پشت قضیه بودند و نرفتند جنایت بکنند.nزندان عبید الله بن زیاد مملو از شیعه بود و رسماً گفت:nهیچ انسانی را ندیدم که هوای حسین را داشته باشد، جز این‌که زندان را پر از آنها کردم.nحتی می‌گوید:nکوچک‌ترین گمانی بر هر کس بردم که هوای حسین دارد، همه را وارد زندان کردم.nسلیمان بن صرد خزاعی و مختار و دیگران هم جزء زندانیان بودند. این توّابینی که قیام کردند به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی و قبل از قیام مختار بود، جزء افرادی بودند که بعد از به درک واصل شدن یزید از زندان بیرون آمدند و قیام کردند و تعدادی را قبل از مختار به درک واصل کردند. حتی در لشکر سلیمان بن صرد خزاعی هم تعدادی از ایرانی‌ها بودند. حتی در قضیه قیام مختار هم اولین جایی که ایرانی‌ها درخشیدند در رابطه با عشق به امام حسین (علیه السلام)، وقتی فهمیدند مختار قیام کرده است، تعدادی از مردم از خوزستان و فارس و اصفهان و دیگر شهرها به سپاه مختار پیوستند به قصد انتقام از قاتلین امام حسین (علیه السلام) و یارانش.n۲. أولاً:nخیر، اینها مطالبی است که بعضی از افرادی که متأثر از مسیحیت شده‌اند، هم‌چنین مطالبی را می‌گویند. ما هم‌چنین چیزی نداریم. این دروغ محض است. امام حسین (علیه السلام) به این دلیل کشته شد:nو إنما خرجت لطلب الاصلاح فی أمة جدی (صلی الله علیه و آله)، أرید أن آمر بالمعروف و أنهی عن المنکر.nکتاب الفتوح لأحمد بن أعثم الکوفی، ج۵، ص۲۱ ـ بحار الأنوار للعلامة المجلسی، ج۴۴، ص۳۲۹nخود امام حسین (علیه السلام) می‌فرماید که برای چه قیام کرده است. امشب هم مفصل خواندیم که هدف قیام امام حسین (علیه السلام)، نجات دین بود و اصلاح میان أمت اسلامی بود.n nثانیاً:nامام حسین (علیه السلام) در نزد خداوند، خیلی آبرو دارد همان‌طوری که پدر بزرگوارش هم آبرو دارد و امام حسن (علیه السلام) هم آبرو دارد. اینها به خاطر آبرویی که دارند، دارای شفاعت کبری هستند و هیچ شک و شبهه‌ای در آن نیست. شفاعت ائمه (علیهم السلام) و امام حسین (علیه السلام) جای خود دارد و بحث دیگری دارد. اگر اشتباه نکنم، این مطلب را از آقای محدث قمی (ره) نقل می‌کنند:nمن تنها چیزی که در عمرم به آن امیدوار هستم و فردای قیامت می‌تواند دستم را بگیرد، گریه‌هایی است که برای امام حسین (علیه السلام) کرده‌ام؛ نه به عبادتم، نه به نمازم، نه به روزه‌هایم و نه به تألیفاتم امید ندارم.nشنیده‌ام که از مرحوم مقدس اردبیلی (ره) نقل می‌کنند:nاگر گریه بر امام حسین (علیه السلام) نبود، ما به هیچ عملی از اعمال‌مان در روز قیامت امیدوار نبودیم.n | ||