 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۳۰۱۲۶ | امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت عامه »امامت عامه در قرآن »آیه ولایت امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت عامه »امامت عامه مفاهیم و کلیات »طریق تعیین امام نهج البلاغه قرآن و کتب آسمانی »شان نزول | تعداد بازدید: ۶۴ |
من هم برنامه‌های این شبکه را نگاه می‌کردم و به قدری اعصابم خُرد شد که تلویزیون را بستم. به قدری این گوینده عبارات تند و غیر مؤدب به کار می‌برد که من حوصله ادامه دادن به صحبت‌های او را نداشتم!nإن شاء ا... قول می‌دهم به بینندگان عزیز که إن شاء ا... در جلسات آینده، این بحث را خواهیم کرد که واقعاً أمیر المؤمنین (علیه السلام) که در نامه ۶ نهج البلاغه می‌فرماید:nإنه بایعنی القوم الذین بایعوا أبا بکر و عمر و عثمان علی ما بایعوهم علیه.nبا من بیعت کردند همان کسانی که با أبو بکر و عمر و عثمان بیعت کردند.nآیا خلافت أبو بکر و عمر و عثمان را مشروع می‌داند؟ یا نامه‌ای به معاویه است و از این باب است:nوَ جَادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُnسوره نحل / آیه ۱۲۵nیک جواب کوتاهی هم بگویم که آقای خوارزمی که از بزرگان أهل سنت و أخطب الخواطب است و ذهبی هم از او به امام تعبیر می‌کند، می‌گوید:nکتب أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب علیه السلام قبل نهضته إلی صفین إلی معاویة لأخذ الحجة علیه.nأمیر المؤمنین علی بن أبی طالب (علیه السلام) قبل از آغاز جنگ صفین، برای اتمام حجت بر معاویه، نامه‌ای به او می‌نویسد.nأما بعد: إنه لزمتک بیعتی بالمدینة و أنت بالشام، لأنه بایعنی القوم الذین بایعوا أبا بکر و عمر و عثمان علی ما بویعوا علیه.nای معاویه! بیعت من بر گردن تو لازم و ضروری است، با این‌که تو در شام هستی... .nالمناقب الخوارزمی، ص ۲۰۲nبعد از قضیه قتل عمر، مردم آمدند إصرار کردند:nما می‌خواهیم با تو [علی] بیعت کنیم به شرط عمل به کتاب خدا و سنت پیامبر (صلی الله علیه و سلم) و سیره شیخین.nولی علی بن أبی طالب (علیه السلام) زیر بار نرفت و فرمود:nمن حاضر نیستم به سیره شیخین عمل کنم. چون شاید سیره شیخین، سیره نادرستی باشد.nمسند احمد للإمام احمد بن حنبل، ج ۱، ص ۷۵ ـ تاریخ الطبری، ج ۳، ص ۳۰۱nدر خود صحیح بخاری خود أمیر المؤمنین (علیه السلام) خطاب به أبو بکر می‌فرماید:nو لکنک إستبددت علینا بالأمر.nتو در أمر خلافت در حق ما استبداد کردی.nصحیح البخاری لمحمد بن إسماعیل البخاری، ج ۵، ص ۸۳، ح ۴۲۴۱، کتاب المغازی، باب غزوة خبیر ـ صحیح مسلم لمسلم النیشابوری، ج ۵، ص ۱۵۴، ح ۴۴۷۱، کتاب الجهاد، باب قول النبی (صلی الله علیه و سلم) لا نورثnمعنای استبداد چیست؟ آیا به معنای خدمت کردن و دسته گل آوردن است؟nحتی در صحیح بخاری و صحیح مسلم آمده است:nحتی فاضت عینا أبی بکر.nچشمان أبو بکر از سخن علی گریان شد.nهم‌چنین أمیر المؤمنین (علیه السلام) به أبو بکر می‌فرماید که به خانه من بیا، ولی کسی را با خودت نیاور:nکراهیة لمحضر عمر.nمن دوست ندارم حتی با عمر هم‌مجلس بشوم.nاین مسائل در کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم آمده است.n۲. آقای عرعور که ناصبی و بدتر از منافق است و جز فحاشی به شیعه و اهانت‌های رکیک و ناموسی به شیعه چیز دیگری نمی‌داند را در آن شبکه آورده‌اند و او هم این مطالب را می‌گوید. ایشان در برابر یک شیعه‌ای که استدلال می‌کند، می‌گوید: «این قضیه انگشتر دادن حضرت علی (علیه السلام) به سائل در حال نماز، از خرافات است».nاین روایت در کتاب‌های معتبر أهل سنت، از خود آقا علی بن أبی طالب (علیه السلام) نقل شده است.nمعرفة علوم الحدیث للحاکم النیشابوری، ص ۱۰۲ ـ المناقب للخوارزمی، ص ۲۶۶ ـ البدایة و النهایة لإبن کثیر، ج ۷، ص ۳۹۴ nاز عمار بن یاسر هم این روایت نقل شده است.nالمعجم الأوسط للطبرانی، ج ۶، ص ۲۱۸nاز سلمة بن کهیل، صحابه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) هم نقل شده است.nالدر المنثور لجلال الدین السیوطی، ج ۲، ص ۲۹۳ ـ تفسیر إبن کثیر، ج ۲، ص ۷۳nهم‌چنین از مجاهد و سُدْی و عتبة بن حکیم از أبو جعفر امام باقر (علیه السلام) نقل شده است.nالدر المنثور لجلال الدین السیوطی، ج ۲، ص ۲۹۳nمفسران بزرگ أهل سنت هم این روایت را نقل کرده‌اند.nتفسیر الطبری، ج ۶، ص ۳۸۹ ـ الدر المنثور لجلال الدین السیوطی، ج ۲، ص ۲۹۳ ـ تفسیر القرطبی، ج ۶، ص ۲۲۱ ـ زاد المسیر لإبن الجوزی، ج ۲، ص ۲۹۲ ـ تفسیر إبن کثیر، ج ۲، ص ۷۲nجالب این است که آقای آلوسی وهابی ضد شیعه که حتی از علماء شیعه ـ عذر می‌خواهم ـ به عنوان کَلْب تعبیر می‌کند، در کتاب تفسیری روح المعانی، جلد ۶، صفحه ۱۶۷ صراحتاً می‌گوید:nو غالب الأخباریین علی أن هذه الأیه نزلت فی علی کرم الله تعالی وجهه.nغالب اخباریین و محدثین بر این عقیده هستند که این روایت در حق علی نازل شده است.nدر جلد ۶، صفحه ۱۸۶ هم می‌گوید:nو الآیة عند معظم المحدثین نزلت فی علی کرم الله تعالی وجهه.nاین آیه در نزد اکثر محدثین ما این است که در حق علی نازل شده است.nجالب این است که آقای تفتازانی در شرح المقاصد، جلد ۲، صفحه ۲۸۸ نقل می‌کند:nنزلت باتفاق المفسرین فی علی بن أبی طالب رضی الله عنه حین أعطی السائل خاتمه و هو راکع فی صلاته.nو در کتاب المواقف آقای إیجی، جلد ۳، صفحه ۶۱۴ آمده است:nو قد أجمع أئمة التفسیر علی أن المراد بـ«الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ» إلی قوله تعالی: «وَ هُمْ رَاکِعُونَ» علی، فإنه کان فی الصلاة راکعاً، فسأله سائل، فأعطاه خاتمه فنزلت الآیة.nإجماع ائمه تفسیر است بر این‌که مراد از آیه ۵۵ سوره مائده، علی است که در حال رکوع، انگشتر به سائل داد و این آیه نازل شد.nشرح المواقف للقاضى الجرجانى، ج ۸، ص ۳۶۰nتمام این آقایان، تفتازانی و ایجی و قاضی جرجانی به صراحت این قضیه را از خواجه نصیر الدین طوسی (ره) نقل کرده‌اند و آن را ردّ نکرده‌اند.n | ||