با سلام و احترام

در ضمن چند قسمت به سوالتان پاسخ داده خواهد شد امیدواریم برایتان قابل استفاده باشد، اولین محوری که به آن پرداخته میشود این است که بهترین دلیل برای امکان هر واقعه و هر پدیده و اثبات هرنظریه، به وقوع پیوستن آن است، نتیجتا اگر مطلب مورد بحثی که در مورد آن بحث و تردید است، در عالم خارج محقق شود، بهترین دلیل برای امکان آن است؛ درمورد ولادت ایشان و خروج ایشان از رکن یمانی و محل مستجار و ظاهر شدن آثار بر روی رکن یمانی، بهترین دلیل برای امکان این قضیه، همان نمایان شدن آثار است که الان نیز موجود است، نکته دیگری هم که میتوان به آن تصریح کرد و چه بسا خلاف وجه استدلال آن شخص اهل تسنن نتیجه دهد این است که اصل این واقعه، معجزه بزرگی از ناحیه خداوند متعال است که شخصی بتواند به داخل کعبه برود و وضع حمل برود، به فرض که این موارد مانند آتش زدن خانه خدا و....غیره محقق شود و بازهم در ساختار جدید هم این پدیده به صورتی نمایان باشد که دقیقا بر همان محل مستقر باشد و یادمانی برای آن واقعه باشد، این خود معجزه دیگری است و بیشتر به بزرگی آن مولود اشاره دارد و این استبعاد آفرینی که از ناحیه شخص ایجاد میشود هیچ سودی به حال آنان ندارد، زیرا هر چه هست واقعه ای است که ایجاد شده است و برخی از صفات دیگر، به فرض صحت و تحقق، یارای زیر سوال بردن اصل این واقعه را ندارد؛ از موارد متعددی که این وقوع را اثبات میکند خود منابع اهل تسنن می باشد که بزرگان علمای اهل سنت به این فضیلت بزرگ تصریح کرده اند، اضافه بر منابع شیعه که به این مطلب تصریح دارند:

به نمونه ای از اقوال بزرگان شیعه و اهل تسنن تصریح میشود:

شیخ مفید رضوان الله تعالی علیه در این باره می نویسد :

ولد بمکة فی البیت الحرام یوم الجمعة الثالث عشر من رجب سنة ثلاثین من عام الفیل ، ولم یولد قبله ولا بعده مولود فی بیت الله تعالی سواه إکراما من الله تعالی له بذلک وإجلالا لمحله فی التعظیم .

حضرت امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السّلام در روز جمعه سیزدهم ماه رجب پس از سی سال از عام الفیل در خانه خدا در شهر مکه به دنیا آمد ، نه پیش از وی کسی در خانه خدا به دنیا آمده و نه بعد از آن حضرت. تولد امیر مؤمنان علیه السّلام در خانه خداوند فضیلت و شرافتی است که پروردگار بزرگ برای بزرگداشت مقام و منزلتش به آن حضرت اختصاص داده است .

الشیخ المفید ، أبی عبد الله محمد بن محمد بن النعمان العکبری البغدادی (متوفای۴۱۳هـ) ، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد ، ج ۱ ، ص ۵۵ ، تحقیق : مؤسسة آل البیت علیهم السلام لتحقیق التراث ، ناشر : دار المفید للطباعة والنشر والتوزیع - بیروت ، الطبعة : الثانیة ، ۱۴۱۴هـ - ۱۹۹۳ م

ولادت امام علی علیه السلام در کعبه از دیدگاه اهل سنت :

از دیدگاه علمای اهل سنت نیز ، ولادت آن حضرت قطعی است ؛ حتی برخی از آن ها ادعای تواتر نیز کرده اند که به نام چند تن از آن ها اشاره می کنیم :

۱ . حاکم نیشابوری (۴۰۵هـ) :

فقد تواترت الأخبار أن فاطمة بنت أسد ولدت أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب کرم الله وجهه فی جوف الکعبة .

روایات متواتری وارد شده که فاطمه بنت اسد ، امیرمؤمنان علی بن ابی طالب - کرم الله وجهه - را در داخل کعبه به دنیا آورده است .

النیسابوری ، محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاکم (متوفای۴۰۵ هـ) ، المستدرک علی الصحیحین ، ج ۳ ، ص ۵۵۰ ، تحقیق : مصطفی عبد القادر عطا ، ناشر : دار الکتب العلمیة - بیروت ، الطبعة : الأولی ، ۱۴۱۱هـ - ۱۹۹۰م .

ترجمه حاکم نیشابوری :

ذهبی در باره او می نویسد :

الحاکم الحافظ الکبیر امام المحدثین ... ناظر الدارقطنی فرضیه وهو ثقة واسع العلم بلغت تصانیفه قریبا من خمس مائة جزء .

حاکم ، حافظ بزرگ و پیشوای محدثان است . دار قطنی با او مناظره ای داشت که او را پسندید ، او مورد اعتماد و دارای علم بسیار است ، نوشته ها و آثار او نزدیک به پانصد جلد می شود

الذهبی ، شمس الدین محمد بن أحمد بن عثمان ، تذکرة الحفاظ ، ج ۳ ، ص ۱۰۳۹ ـ ۱۰۴۰ ، ناشر : دار الکتب العلمیة - بیروت ، الأولی .

سیوطی می نویسد :

الحاکم الحافظ الکبیر إمام المحدثین أبو عبد الله محمد بن عبد الله محمد بن حمدویه بن نعیم الضبی الطهمانی النیسابوری ... وکان إمام عصره فی الحدیث العارف به حق معرفته صالحا ثقة .

حاکم ، حافظ بزرگ و پیشوای محدثان است ... او در زمان خود پیشوای علم حدیث و آن چنان که شایسته بود ، با علم حدیث آشنائی داشت ، درستکار و قابل اعتماد بود .

السیوطی ، جلال الدین عبد الرحمن بن أبی بکر (متوفای۹۱۱هـ) ، طبقات الحفاظ ، ج ۱ ، ص۴۱۰ ـ ۴۱۱ ، ناشر : دار الکتب العلمیة - بیروت ، الطبعة : الأولی ، ۱۴۰۳هـ .

أبو اسحاق شیرازی ، حاکم را این گونه معرفی می کند :

هو أبو عبد الله محمد بن عبد الله بن محمد النیسابوری المعروف بالحاکم صاحب المستدرک وتاریخ نیسابور وفضائل الشافعی وکان فقیها حافظا ثقة علیا لکنه یفضل علی بن أبی طالب علی عثمان رضی الله عنهما انتهت إلیه ریاسة أهل الحدیث طلب العلم فی صغره ورحل إلی الحجاز والعراق مرتین وروی عن خلائق عظیمة قال الأسنوی ویزید علی الفیء شیخ وتفقه علی أبی الولید النیسابوری وأبی علی بن أبی هریرة وأبی سهل الصعلوکی وانتفع به أئمة کثیرون منهم البیهقی قال عبد الغافر کان الحاکم إمام أهل الحدیث فی عصره وبیته بیت الصلاح والورع واختص بصحبته إمام وقته أبی بکر الصیغی وکان یراجع الحاکم فی الجرح والتعدیل .

محمد بن عبد الله ... نیشابوری مشهور به حاکم صاحب کتاب المستدرک ، تاریخ نیشابور و فضائل شافعی ، فقیه ، حافظ ، قابل اعتماد و بلند مرتبه بود ؛ وی علی بن أبی طالب را از عثمان برتر می دانست . ریاست اهل حدیث به او می رسد . تحصیل دانش را از کودکی آغاز و دو بار به حجاز و عراق مسافرت کرد . از افراد زیادی روایت نقل کرده است ... و بزرگان زیادی ؛ از جمله بیهقی از او کسب دانش کرده اند . عبد الغافر می گوید : حاکم پیشوای اهل حدیث در زمان خود بود و خانه او خانه درستکاری و پرهیزگاری بود ، أبو بکر صیغی که پیشوای زمان خود بود ، همواره در کنار حاکم بود و در جرح و تعدیل روات به او مراجعه می کرد .

الشیرازی ، إبراهیم بن علی بن یوسف أبو إسحاق (متوفای۴۷۶هـ) ، طبقات الفقهاء ، ج ۱ ، ص ۲۲۲ ، تحقیق : خلیل المیس ، ناشر : دار القلم - بیروت .

بیان واقعه در کتب معتبر

این معجزه بزرگ و ماندگار که هیچ کس حتی متصبان اهل تسنن هم توان مخفی کردن آن را نداشته اند، با جزئیاتش در کتب معتبر به ثبت رسیده است و داستان سرایی و غزل خوانی برخی از معاندان از عیار آن نمی کاهد:

قَالَ الْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ یَزِیدُ بْنُ قَعْنَبٍ: لَمَّا تَکَلَّمَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَدٍ وَ دَعَتْ بِهَذَا الدُّعَاءِ، رَأَیْنَا الْبَیْتَ قَدِ انْفَتَحَ مِنْ ظَهْرِهِ، وَ دَخَلَتْ فَاطِمَةُ فِیهِ، وَ غَابَتْ عَنْ أَبْصَارِنَا، ثُمَّ عَادَتِ الْفَتْحَةُ وَ الْتَزَقَتْ بِإِذْنِ اللَّهِ (تَعَالَى)، فَرُمْنَا أَنْ نَفْتَحَ الْبَابَ لِیَصِلَ إِلَیْهَا بَعْضُ نِسَائِنَا، فَلَمْ یَنْفَتِحِ الْبَابُ، فَعَلِمْنَا أَنَّ ذَلِکَ أَمْرٌ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ (تَعَالَى)، وَ بَقِیَتْ فَاطِمَةُ فِی الْبَیْتِ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ. قَالَ: وَ أَهْلُ مَکَّةَ یَتَحَدَّثُونَ بِذَلِکَ فِی أَفْوَاهِ السِّکَکِ، وَ تَتَحَدَّثُ الْمُخَدَّرَاتُ فِی خُدُورِهِنَّ.قَالَ: فَلَمَّا کَانَ بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ انْفَتَحَ‏ الْبَیْتُ‏ مِنَ‏ الْمَوْضِعِ‏ الَّذِی کَانَتْ دَخَلَتْ فِیهِ، فَخَرَجَتْ فَاطِمَةُ وَ عَلِیٌّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) عَلَى یَدَیْهَا، ثُمَّ قَالَتْ: مَعَاشِرَ النَّاسِ، إِنَّ اللَّهَ (عَزَّ وَ جَلَّ) اخْتَارَنِی مِنْ خَلْقِهِ، وَ فَضَّلَنِی عَلَى الْمُخْتَارَاتِ مِمَّنْ مَضَى قَبْلِی،

طوسى، محمد بن الحسن، الأمالی (للطوسی) -الأمالی (للطوسی) ؛ النص ؛ ص۷۰۷ قم، چاپ: اول، ۱۴۱۴ق.

عباس بن عبدالمطلب میگوید که حضرت فاطمه بنت اسد دعایی را خواند و به همراه شخصی مشغول دیدن او بوده است در این هنگام دیدیم که پشت خانه خدا شکافته شد و فاطمه وارد خانه خدا شد و از دید ما خارج شد و دوباره شکاف به هم آمد......................بعد از سه روز خانه خدا از همان مکانی که شکافته بود و به هم متصل شده بود، دوباره باز شد و فاطمه بهمراه علی (علیه السلام) که بر دستش بود از خانه خدا خارج شد.

البته این آسمان ریسمان به هم بافتن ها در میان بسیاری از اهل تسنن چیز جدیدی نیست و بعد از اینکه قدرت بر ابطال نصوص و روایت های خود را نداشتند و دیدند که این فضیلت برای امیرالمومنین علیه السلام ثابت شده است، تنها راهی که باقی می ماند همین ایجاد استبعاد برای امکان وجود شکاف با توجه به مسائل ایجادشده قبلی(سیل و آتش زدن و...) و سست کردن اصل واقعه می باشد که چه بسا عکس مدعا نتیجه میدهد و داستانی که شخص برای شبکه مجازی طراحی کرده است(البته این داستان، مشتی از خروار بوده و بعید است که در آینده هم شاهد این تصویر سازی های غیر حرفه ای نباشیم) ره به جایی نمیبرد و عمدتا در میان خود علمای آنان چنین روشی وجود دارد که برای اثبات فضائل برای خلفاء به هر حربه ای دست میزنند و مطلب یاد شده مطلبی کاملا اثبات شده برای امیرالمومنین علیه السلام میباشد و به فضل الهی این مکان، مکانی برای تبرک و طلب فزونی تلقی میشود و به صورتی است که مانند حجر الاسود، اسباب برکت و فزونی است:

عبد الرزاق عن معمر والثوری عن عطاء بن السائب عن عبد الله بن عبید بن عمیر عن أبیه عن بن عمر عن النبی صلى الله علیه وسلم أنه قال إن مسح الحجر الأسود والرکن الیمانی یحطان الخطایا حطا

أبو بکر عبد الرزاق بن همام الصنعانی المصنف ، مصنف عبد الرزاق ج ۵ ص ۲۹ الوفاة: ۲۱۱ ، دار النشر : المکتب الإسلامی - بیروت - ۱۴۰۳ ، الطبعة : الثانیة ، تحقیق : حبیب الرحمن الأعظمی

عبدلله عمر از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت کرده است که ایشان فرمود: مسح حجر الاسود و رکن یمانی گناهان را میریزد(به کاملترین صورت ریختن)

برای مطالعه بیشتر پیشنهاد میشود به این نشانی هم مراجعه فرمایید:

با سلام و احترام

در ضمن چند قسمت به سوالتان پاسخ داده خواهد شد امیدواریم برایتان قابل استفاده باشد، اولین محوری که به آن پرداخته میشود این است که بهترین دلیل برای امکان هر واقعه و هر پدیده و اثبات هرنظریه، به وقوع پیوستن آن است، نتیجتا اگر مطلب مورد بحثی که در مورد آن بحث و تردید است، در عالم خارج محقق شود، بهترین دلیل برای امکان آن است؛ درمورد ولادت ایشان و خروج ایشان از رکن یمانی و محل مستجار و ظاهر شدن آثار بر روی رکن یمانی، بهترین دلیل برای امکان این قضیه، همان نمایان شدن آثار است که الان نیز موجود است، نکته دیگری هم که میتوان به آن تصریح کرد و چه بسا خلاف وجه استدلال آن شخص اهل تسنن نتیجه دهد این است که اصل این واقعه، معجزه بزرگی از ناحیه خداوند متعال است که شخصی بتواند به داخل کعبه برود و وضع حمل برود، به فرض که این موارد مانند آتش زدن خانه خدا و....غیره محقق شود و بازهم در ساختار جدید هم این پدیده به صورتی نمایان باشد که دقیقا بر همان محل مستقر باشد و یادمانی برای آن واقعه باشد، این خود معجزه دیگری است و بیشتر به بزرگی آن مولود اشاره دارد و این استبعاد آفرینی که از ناحیه شخص ایجاد میشود هیچ سودی به حال آنان ندارد، زیرا هر چه هست واقعه ای است که ایجاد شده است و برخی از صفات دیگر، به فرض صحت و تحقق، یارای زیر سوال بردن اصل این واقعه را ندارد؛ از موارد متعددی که این وقوع را اثبات میکند خود منابع اهل تسنن می باشد که بزرگان علمای اهل سنت به این فضیلت بزرگ تصریح کرده اند، اضافه بر منابع شیعه که به این مطلب تصریح دارند:

به نمونه ای از اقوال بزرگان شیعه و اهل تسنن تصریح میشود:

شیخ مفید رضوان الله تعالی علیه در این باره می نویسد :

ولد بمکة فی البیت الحرام یوم الجمعة الثالث عشر من رجب سنة ثلاثین من عام الفیل ، ولم یولد قبله ولا بعده مولود فی بیت الله تعالی سواه إکراما من الله تعالی له بذلک وإجلالا لمحله فی التعظیم .

حضرت امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السّلام در روز جمعه سیزدهم ماه رجب پس از سی سال از عام الفیل در خانه خدا در شهر مکه به دنیا آمد ، نه پیش از وی کسی در خانه خدا به دنیا آمده و نه بعد از آن حضرت. تولد امیر مؤمنان علیه السّلام در خانه خداوند فضیلت و شرافتی است که پروردگار بزرگ برای بزرگداشت مقام و منزلتش به آن حضرت اختصاص داده است .

الشیخ المفید ، أبی عبد الله محمد بن محمد بن النعمان العکبری البغدادی (متوفای۴۱۳هـ) ، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد ، ج ۱ ، ص ۵۵ ، تحقیق : مؤسسة آل البیت علیهم السلام لتحقیق التراث ، ناشر : دار المفید للطباعة والنشر والتوزیع - بیروت ، الطبعة : الثانیة ، ۱۴۱۴هـ - ۱۹۹۳ م

ولادت امام علی علیه السلام در کعبه از دیدگاه اهل سنت :

از دیدگاه علمای اهل سنت نیز ، ولادت آن حضرت قطعی است ؛ حتی برخی از آن ها ادعای تواتر نیز کرده اند که به نام چند تن از آن ها اشاره می کنیم :

۱ . حاکم نیشابوری (۴۰۵هـ) :

فقد تواترت الأخبار أن فاطمة بنت أسد ولدت أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب کرم الله وجهه فی جوف الکعبة .

روایات متواتری وارد شده که فاطمه بنت اسد ، امیرمؤمنان علی بن ابی طالب - کرم الله وجهه - را در داخل کعبه به دنیا آورده است .

النیسابوری ، محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاکم (متوفای۴۰۵ هـ) ، المستدرک علی الصحیحین ، ج ۳ ، ص ۵۵۰ ، تحقیق : مصطفی عبد القادر عطا ، ناشر : دار الکتب العلمیة - بیروت ، الطبعة : الأولی ، ۱۴۱۱هـ - ۱۹۹۰م .

ترجمه حاکم نیشابوری :

ذهبی در باره او می نویسد :

الحاکم الحافظ الکبیر امام المحدثین ... ناظر الدارقطنی فرضیه وهو ثقة واسع العلم بلغت تصانیفه قریبا من خمس مائة جزء .

حاکم ، حافظ بزرگ و پیشوای محدثان است . دار قطنی با او مناظره ای داشت که او را پسندید ، او مورد اعتماد و دارای علم بسیار است ، نوشته ها و آثار او نزدیک به پانصد جلد می شود

الذهبی ، شمس الدین محمد بن أحمد بن عثمان ، تذکرة الحفاظ ، ج ۳ ، ص ۱۰۳۹ ـ ۱۰۴۰ ، ناشر : دار الکتب العلمیة - بیروت ، الأولی .

سیوطی می نویسد :

الحاکم الحافظ الکبیر إمام المحدثین أبو عبد الله محمد بن عبد الله محمد بن حمدویه بن نعیم الضبی الطهمانی النیسابوری ... وکان إمام عصره فی الحدیث العارف به حق معرفته صالحا ثقة .

حاکم ، حافظ بزرگ و پیشوای محدثان است ... او در زمان خود پیشوای علم حدیث و آن چنان که شایسته بود ، با علم حدیث آشنائی داشت ، درستکار و قابل اعتماد بود .

السیوطی ، جلال الدین عبد الرحمن بن أبی بکر (متوفای۹۱۱هـ) ، طبقات الحفاظ ، ج ۱ ، ص۴۱۰ ـ ۴۱۱ ، ناشر : دار الکتب العلمیة - بیروت ، الطبعة : الأولی ، ۱۴۰۳هـ .

أبو اسحاق شیرازی ، حاکم را این گونه معرفی می کند :

هو أبو عبد الله محمد بن عبد الله بن محمد النیسابوری المعروف بالحاکم صاحب المستدرک وتاریخ نیسابور وفضائل الشافعی وکان فقیها حافظا ثقة علیا لکنه یفضل علی بن أبی طالب علی عثمان رضی الله عنهما انتهت إلیه ریاسة أهل الحدیث طلب العلم فی صغره ورحل إلی الحجاز والعراق مرتین وروی عن خلائق عظیمة قال الأسنوی ویزید علی الفیء شیخ وتفقه علی أبی الولید النیسابوری وأبی علی بن أبی هریرة وأبی سهل الصعلوکی وانتفع به أئمة کثیرون منهم البیهقی قال عبد الغافر کان الحاکم إمام أهل الحدیث فی عصره وبیته بیت الصلاح والورع واختص بصحبته إمام وقته أبی بکر الصیغی وکان یراجع الحاکم فی الجرح والتعدیل .

محمد بن عبد الله ... نیشابوری مشهور به حاکم صاحب کتاب المستدرک ، تاریخ نیشابور و فضائل شافعی ، فقیه ، حافظ ، قابل اعتماد و بلند مرتبه بود ؛ وی علی بن أبی طالب را از عثمان برتر می دانست . ریاست اهل حدیث به او می رسد . تحصیل دانش را از کودکی آغاز و دو بار به حجاز و عراق مسافرت کرد . از افراد زیادی روایت نقل کرده است ... و بزرگان زیادی ؛ از جمله بیهقی از او کسب دانش کرده اند . عبد الغافر می گوید : حاکم پیشوای اهل حدیث در زمان خود بود و خانه او خانه درستکاری و پرهیزگاری بود ، أبو بکر صیغی که پیشوای زمان خود بود ، همواره در کنار حاکم بود و در جرح و تعدیل روات به او مراجعه می کرد .

الشیرازی ، إبراهیم بن علی بن یوسف أبو إسحاق (متوفای۴۷۶هـ) ، طبقات الفقهاء ، ج ۱ ، ص ۲۲۲ ، تحقیق : خلیل المیس ، ناشر : دار القلم - بیروت .

بیان واقعه در کتب معتبر

این معجزه بزرگ و ماندگار که هیچ کس حتی متصبان اهل تسنن هم توان مخفی کردن آن را نداشته اند، با جزئیاتش در کتب معتبر به ثبت رسیده است و داستان سرایی و غزل خوانی برخی از معاندان از عیار آن نمی کاهد:

قَالَ الْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ یَزِیدُ بْنُ قَعْنَبٍ: لَمَّا تَکَلَّمَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَدٍ وَ دَعَتْ بِهَذَا الدُّعَاءِ، رَأَیْنَا الْبَیْتَ قَدِ انْفَتَحَ مِنْ ظَهْرِهِ، وَ دَخَلَتْ فَاطِمَةُ فِیهِ، وَ غَابَتْ عَنْ أَبْصَارِنَا، ثُمَّ عَادَتِ الْفَتْحَةُ وَ الْتَزَقَتْ بِإِذْنِ اللَّهِ (تَعَالَى)، فَرُمْنَا أَنْ نَفْتَحَ الْبَابَ لِیَصِلَ إِلَیْهَا بَعْضُ نِسَائِنَا، فَلَمْ یَنْفَتِحِ الْبَابُ، فَعَلِمْنَا أَنَّ ذَلِکَ أَمْرٌ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ (تَعَالَى)، وَ بَقِیَتْ فَاطِمَةُ فِی الْبَیْتِ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ. قَالَ: وَ أَهْلُ مَکَّةَ یَتَحَدَّثُونَ بِذَلِکَ فِی أَفْوَاهِ السِّکَکِ، وَ تَتَحَدَّثُ الْمُخَدَّرَاتُ فِی خُدُورِهِنَّ.قَالَ: فَلَمَّا کَانَ بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ انْفَتَحَ‏ الْبَیْتُ‏ مِنَ‏ الْمَوْضِعِ‏ الَّذِی کَانَتْ دَخَلَتْ فِیهِ، فَخَرَجَتْ فَاطِمَةُ وَ عَلِیٌّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) عَلَى یَدَیْهَا، ثُمَّ قَالَتْ: مَعَاشِرَ النَّاسِ، إِنَّ اللَّهَ (عَزَّ وَ جَلَّ) اخْتَارَنِی مِنْ خَلْقِهِ، وَ فَضَّلَنِی عَلَى الْمُخْتَارَاتِ مِمَّنْ مَضَى قَبْلِی،

طوسى، محمد بن الحسن، الأمالی (للطوسی) -الأمالی (للطوسی) ؛ النص ؛ ص۷۰۷ قم، چاپ: اول، ۱۴۱۴ق.

عباس بن عبدالمطلب میگوید که حضرت فاطمه بنت اسد دعایی را خواند و به همراه شخصی مشغول دیدن او بوده است در این هنگام دیدیم که پشت خانه خدا شکافته شد و فاطمه وارد خانه خدا شد و از دید ما خارج شد و دوباره شکاف به هم آمد......................بعد از سه روز خانه خدا از همان مکانی که شکافته بود و به هم متصل شده بود، دوباره باز شد و فاطمه بهمراه علی (علیه السلام) که بر دستش بود از خانه خدا خارج شد.

البته این آسمان ریسمان به هم بافتن ها در میان بسیاری از اهل تسنن چیز جدیدی نیست و بعد از اینکه قدرت بر ابطال نصوص و روایت های خود را نداشتند و دیدند که این فضیلت برای امیرالمومنین علیه السلام ثابت شده است، تنها راهی که باقی می ماند همین ایجاد استبعاد برای امکان وجود شکاف با توجه به مسائل ایجادشده قبلی(سیل و آتش زدن و...) و سست کردن اصل واقعه می باشد که چه بسا عکس مدعا نتیجه میدهد و داستانی که شخص برای شبکه مجازی طراحی کرده است(البته این داستان، مشتی از خروار بوده و بعید است که در آینده هم شاهد این تصویر سازی های غیر حرفه ای نباشیم) ره به جایی نمیبرد و عمدتا در میان خود علمای آنان چنین روشی وجود دارد که برای اثبات فضائل برای خلفاء به هر حربه ای دست میزنند و مطلب یاد شده مطلبی کاملا اثبات شده برای امیرالمومنین علیه السلام میباشد و به فضل الهی این مکان، مکانی برای تبرک و طلب فزونی تلقی میشود و به صورتی است که مانند حجر الاسود، اسباب برکت و فزونی است:

عبد الرزاق عن معمر والثوری عن عطاء بن السائب عن عبد الله بن عبید بن عمیر عن أبیه عن بن عمر عن النبی صلى الله علیه وسلم أنه قال إن مسح الحجر الأسود والرکن الیمانی یحطان الخطایا حطا

أبو بکر عبد الرزاق بن همام الصنعانی المصنف ، مصنف عبد الرزاق ج ۵ ص ۲۹ الوفاة: ۲۱۱ ، دار النشر : المکتب الإسلامی - بیروت - ۱۴۰۳ ، الطبعة : الثانیة ، تحقیق : حبیب الرحمن الأعظمی

عبدلله عمر از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت کرده است که ایشان فرمود: مسح حجر الاسود و رکن یمانی گناهان را میریزد(به کاملترین صورت ریختن)

برای مطالعه بیشتر پیشنهاد میشود به این نشانی هم مراجعه فرمایید:

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۵۰۹۱

موفق باشید. گروه پاسخ به شبهات موسسه حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت