درباره ما

برخی از بهائی‌ها هم عقد اسلامی و هم عقد بهائی برای ازدواج می‌خوانند، آیا فرزندان‌شان حرام زاده می‌شوند؟ آیا باید به پدر و مادر بهائی خود نیکی کنم؟ آیا پدر و مادرم نجس هستند؟ آیا معاشرت با همکاران بی‌حجابم گناه محسوب می‌شود؟
کد سؤال: ۲۴۱۴۷عمومی
احکام فقهی »ازدواج
احکام فقهی
چند سؤالی
تعداد بازدید: ۸۰
برخی از بهائی‌ها هم عقد اسلامی و هم عقد بهائی برای ازدواج می‌خوانند، آیا فرزندان‌شان حرام زاده می‌شوند؟ آیا باید به پدر و مادر بهائی خود نیکی کنم؟ آیا پدر و مادرم نجس هستند؟ آیا معاشرت با همکاران بی‌حجابم گناه محسوب می‌شود؟

با سلام

دوست گرامی

خداوند همه مارا قدردان نعمت ولایت اهل بیت علیهم السلام قرار دهد و ما را در زمره شیعیان و محبین واقعی ایشان قرار دهد؛ به سوالات جنابعالی به ترتیبی که سوال فرمودید پاسخ میدهیم، ای کاش نام مرجع خود را برای پاسخگویی دقیق تر ذکر میفرمودید، لذا با توجه به تقیدی که دارید مناسب است مرجع تقلید خود را معین و در مواقع بیان سوال آن را مطرح فرمایید، اما بیان پاسخهای شما: سوال اولی که داشتید در مورد حلال زادگی و حرامزادگی شما، باید پاسخ دهیم اگر در زمان عقد کردن، مرد بهایی و زن مسلمان باشد، اگرچه عقد اسلامی هم انجام شده است، با توجه به اینکه مادر شما مسلمان بوده است، این عقد باطل بوده است و شما که فرزند ایشان بوده اید، ولد شبهه هستید، مگر اینکه مادر شما میدانسته که زن مسلمان نمیتواند با مرد غیرمسلمان ازدواج کند که در این صورت است که فرزند در این حالت حرامزداده خواهد شد.

سوال دوم شما: درمورد حلال زاده و حرام زاده بودن شما با توجه به شهادتین گفتن شما، لازم است بیان شود که حرامزادگی احتمالی شما با شرطی که بیان شد، اثر وضعی ازدواج فاقد معیار پدر و مادر در صورت علم پدر و مادر شما به عدم صحت این عقد بوده است و با اسلام آوردن این اثر برطرف نمیشود، اگرچه بیان شد که به احتمال زیاد شما حرامزاده نیستید و مطلبی دیگر هم که باید بیان شود این است که اصولا حرامزاده بودن اثرش در ارث نبردن است، ولی مشکل دیگری برای شما ندارد و مانند تمامی انسانها میتوانید به مسیر زندگی خود ادامه داده و هیچ مشکل و مساله ای برای تعالی و پیشرفت در هیچ عرصه ای ندارید.

سوال سوم شما درمورد نحوه معاشرت با والدین:

لازم است تمام شرائط حسن معاشرت و رفتار را با آنان رعایت فرمایید به دو دلیل: دلیل اول: آنان والدین شما هستند و در همه شرائط، طبق عمومات قران و روایات، احسان به آنان لازم است حتی اگر به شما بیشترین ظلم را روا داشته باشند، دلیل دوم: ممکن است رفتار شما و حسن سیرت و صورت شما در تعامل با آنان، زمینه ساز تمایل و تجاذب و دعوت آنان به اسلام باشد، بنابراین چه بسا بتوانید با تدابیری از جمله گرم گرفتن با آنان و حسن اخلاق، زمینه ساز تغییر و تبدل در قلوب و افکارشان باشید، که این خود بزرگ ترین خدمت به آنان و از مصادیق ادای حق صاحبان حق بر شماست.

سوال چهارم در مورد لزوم یا عدم لزوم بازگشت به ایران یا کشور اسلامی:

بر مسلمانی که درکشور غیر اسلامی زندگی میکند حتی در صورت امکان بازگشت به کشور اسلامی، لازم نیست به کشور اسلامی بازگردد وگناهی متوجه او در صورت عدم بازگشت نمی باشد؛ البته نکته ای که در این میان مطرح است این است عدم لزوم بازگشت به بلاد اسلامی در صورتی است شما در معرض از دست دادن دین و معتقدات خود نباشید و در معرض و در مسیر زوال اخلاقیات اسلامی وارد نشوید، در صورت محقق بودن این احتمال و اتفاق، هجرت به بلاد اسلامی لازم است و آنچه فقها در این مورد به عنوان گناه کبیره(تعرب بعد الهجره) بیان کرده اند، این مورد است نه هر اقامتی در کشور غیر اسلامی

سوال اخر شما درمورد نگاه کردن به زنان غیرمسلمان در محیط کار بود، در این صورت نگاه شما به آنان در صورت اجبار و اضطرار، به مو و قسمتهایی از بدن که معمولا زنان کفار نمیپوشانند اشکال ندارد، درصورتی که شما به گناه نیفتید، در صورت ابتلاء به گناه و ...،نگاه کردن به آنان جایز نیست.

خداوند به همه ما توفیق حفظ دین و مذهب و حرکت در مسیر مورد رضایت اهل بیت علیهم السلام را عنایت بفرماید.

موفق باشید گروه پاسخ به شبهات موسسه حضرت ولیعصر عج


* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت