 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۲۴۱۲۳ | عمومی »بررسی روایات | تعداد بازدید: ۲۶۵ |
باسلام دوست گرامی به چند نکته توجه فرمایید: ۱.نقل مطلبی در هر کتابی به معنای تائید آن نیست. ۲.بسیاری از منابع اهل سنت روایات بسیار زشتی به مقام اهل بیت علیهم السلام و صحابه نقل کرده اند که باید در مقام اول آنان پاسخگو باشند. ۳.روایتی که شما ذکر کرده اید، فاقد سند ولو ضعیف می باشد و قابل استدلال نیست. حال باید توجه داشت که این که پیامبر (ص) دختر خود را ببوسند چه اشکالی دارد ؟! کتب فریقین به کثرت نقل کرده اند که پیامبر بسیار زیاد حضرت فاطمه سلام الله علیها را می بوسیدند و در یکی از روایاتی که پس از روایات فوق در بحار الانوار نقل شده نیز اشاره ای مختصر به علت این مطلب شده است. أَبُو بَکْرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الشَّافِعِیُّ وَ ابْنُ شِهَابٍ الزُّهْرِیُّ وَ ابْنُ الْمُسَیَّبِ کُلُّهُمْ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِی وَقَّاصٍ وَ أَبُو مُعَاذٍ النَّحْوِیُّ الْمَرْوَزِیُّ وَ أَبُو قَتَادَةَ الْحَرَّانِیُّ عَنْ سُفْیَانَ الثَّوْرِیِّ عَنْ هَاشِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَائِشَةَ وَ الْخَرْکُوشِیُّ فِی شَرَفِ النَّبِیِّ وَ الْأُشْنُهِیُّ فِی الِاعْتِقَادِ وَ السَّمْعَانِیُّ فِی الرِّسَالَةِ وَ أَبُو صَالِحٍ الْمُؤَذِّنُ فِی الْأَرْبَعِینَ وَ أَبُو السَّعَادَاتِ فِی الْفَضَائِلِ وَ مِنْ أَصْحَابِنَا أَبُو عُبَیْدَةَ الْحَذَّاءُ وَ غَیْرُهُ عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص یُکْثِرُ تَقْبِیلَ فَاطِمَةَ فَأَنْکَرَتْ عَلَیْهِ بَعْضُ نِسَائِهِ فَقَالَ ص إِنَّهُ لَمَّا عُرِجَ بِی إِلَى السَّمَاءِ أَخَذَ بِیَدِی جَبْرَئِیلُ فَأَدْخَلَنِی الْجَنَّةَ فَنَاوَلَنِی مِنْ رُطَبِهَا فَأَکَلْتُهَا فِی رِوَایَةٍ فَنَاوَلَنِی مِنْهَا تُفَّاحَةً فَأَکَلْتُهَا فَتَحَوَّلَ ذَلِکِ نُطْفَةً فِی صُلْبِی فَلَمَّا هَبَطْتُ إِلَى الْأَرْضِ وَاقَعْتُ خَدِیجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ فَفَاطِمَةُ حَوْرَاءُ إِنْسِیَّةٌ فَکُلَّمَا اشْتَقْتُ إِلَى رَائِحَةِ الْجَنَّةِ شَمِمْتُ رَائِحَةَ ابْنَتِی. بحار الانوار،ج۴۳،ص۴۲و۴۳ ط دار احیاء التراث العربی امام صادق علیه السّلام، سعد بن ابى وقاص و عایشه روایت کرده اند : رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم حضرت فاطمه را زیاد مى بوسید لذا برخى از زنان پیامبر حسد ورزیده و به پیامبر معترض شدند، پس پیامبر فرمود : همانا در زمان معراج جبرئیل دست مرا گرفت و داخل بهشت نمود و از خرماى بهشتى به من داد که آن را خوردم- و در روایتى به جاى خرما، سیب گفته شده- و در اثر آن نطفه اى در صلب من پدید آمد، هنگامى که به زمین بازگشتم با خدیجه همبستر شدم و خدیجه به فاطمه حامله گردید، پس فاطمه حوریّه اى انسانى است که هر گاه اشتیاق بوى بهشت پیدا مى کنم، بوى او را استشمام مى نمایم. همچنین ابن حجر در فتح الباری مطلبی را نقل می کند که پاسخی مناسب به نواصب فاسد الفکر می باشد. قَالَ بن بَطَّالٍ یَجُوزُ تَقْبِیلُ الْوَلَدِ الصَّغِیرِ فِی کُلِّ عُضْوٍ مِنْهُ وَکَذَا الْکَبِیرُ عِنْدَ أَکْثَرِ الْعُلَمَاءِ مَا لَمْ یَکُنْ عَوْرَةً وَتَقَدَّمَ فِی مَنَاقِبِ فَاطِمَةَ عَلَیْهَا السَّلَامُ أَنَّهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ یُقَبِّلُهَا وَکَذَا کَانَ أَبُو بَکْرٍ یُقَبِّلُ ابْنَتَهُ عَائِشَةَ. فتح الباری لابن حجر،ج۱۰،ص۴۲۷ ط دار المعرفة ابن بطال گفته است که بوسیدن فرزند کوچک در هر عضوی از وی جایز می باشد و همچنین فرزند بزرگ در نزد اکثر علماء به غیر از آن چیزی که عورت باشد و در مناقب فاطمة علیها السلام گذشت که پیامبر (ص) وی را می بوسید و همچنین ابوبکر عائشة را می بوسید. نکته ی دیگر آن که نواصب و مخالفین به ترجمه ی تحت اللفظی روایت پرداخته اند و عبارت " بین ثدییها " را به معنای بین دو سینه گرفته اند حال آن که در زبان عربی معنای دقیق و درست این عبارت کمی بالاتر از سینه و پایین تر از گردن (نحر) می باشد. به عنوان نمونه ی دیگر وقتی می گویند " بین عینیک " یعنی پیشانی نه بین دو چشم ! مرجع اصلی روایتی که نواصب آن را مطرح کرده اند ، منابع اهل سنت می باشد که همین روایت با سندی که راویان بخاری و مسلم نیز در آن حضور دارند نقل شده است ! این در حالی است که چنین روایتی در منابع شیعه هیچ سندی ندارد. قال سید الحفاظ هذا : وأخبرنا أبو الفتح بن عبد الله – کتابة – أخبرنا أبو الفضل بن عبدان أخبرنا عباد بن یعقوب [راوی صحیح بخاری] أخبرنا یحیى بن سالم عن إسرائیل [راوی صحیحین] عن میسرة بن حبیب عن المنهال بن عمرو [راوی صحیح بخاری] عن حذیفة قال : کان رسول الله لا ینام حتى یقبل عرض وجه فاطمة وبین ثدیها. مقتل الحسین خوارزمی،ج۱،ص۱۰۷و۱۰۸،ح۳۹ ط دار أنوار الهدى و ابن حبان نیز روایتی شبیه روایات مورد استناد وهابیون را در صحیح خود نقل کرده است: صحیح ابن حبان،ج۱۵،ص۳۹۴و۳۹۵و۳۹۶،ح۶۹۴۴ ط موسسة الرسالة جالب آن که ابن حبان این حدیث را در صحیحش آورده و این بدان معناست که وی حدیث را صحیح می دانسته است. همچنین در منابع مخالفین وارد شده که پیامبر (ص) در حالی که روزه بودند زبان عائشة را می مکیدند (!!!!!) و بسیاری از علمای مخالفین بر مبنای همین روایت حکم فقهی صادر کرده و به آن احتجاج کرده اند و نواصب در مورد این روایات همچنان سکوت می کنند ! حَدَّثَنَا عَفَّانُ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ دِینَارٍ، عَنْ سَعْدِ بْنِ أَوْسٍ، عَنْ مِصْدَعٍ أَبِی یَحْیَى الْأَنْصَارِیِّ، عَنْ عَائِشَةَ، " أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، کَانَ یُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ، وَیَمُصُّ لِسَانَهَا "، قُلْتُ: سَمِعْتَهُ مِنْ سَعْدِ بْنِ أَوْسٍ؟ قَالَ: نَعَمْ. مسند احمد،ج۴۱،ص۳۹۸،ح۲۴۹۱۶ ط موسسة الرسالة صحیح ابن خزیمة،ج۳،ص۲۴۶،ح۲۰۰۳ ط المکتب الاسلامی قال العلماء: ویسن أن یقدم الإنسان قبل الجماع مداعبة المرأة وتقبیلها، ومص لسانها فقد کان - صلى الله علیه وسلم - یداعب أهله ویقبلها. وروى أبو داود فی سننه أنه - صلى الله علیه وسلم - کان یقبل عائشة ویمص لسانها. شرح البخاری للسفیری،ج۲،ص۳۰۲ ط دار الکتب العلمیة وَلِلْبَیْهَقِیِّ عَنْهَا: " «أَنَّهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ یُقَبِّلُهَا وَهُوَ صَائِمٌ وَیَمُصُّ لِسَانَهَا» " وَفِیهِ جَوَازُ الْإِخْبَارِ عَنْ مِثْلِ هَذَا مِمَّا یَجْرِی بَیْنَ الزَّوْجَیْنِ عَلَى الْجُمْلَةِ لِلضَّرُورَةِ، وَأَمَّا فِی حَالٍ غَیْرِ الضَّرُورَةِ فَمَنْهِیٌّ عَنْهُ. شرح الزرقانی على موطأ الإمام مالک،ج۲،ص۲۴۱ ط مکتبة الثقافة الدینیة همچنین امیر صنعانی – از علمای بزرگ اهل سنت و از محبین ابن تیمیه و محمد بن عبد الوهاب – تصریح کرده که پیامبر زبان حضرت فاطمه (س) را می مکیدند و این نشانه ی حب و کرامت نسبت به حضرت زهراء (س) بوده است ! ۶۸۲۹ - "کان کثیراً ما یُقَبِّلُ عُرْفَ فاطمةَ". ابن عساکر عن عائشة ". (کان کثیرا ما یُقَبِّلُ عُرْفَ فاطمةَ) بضم المهملة وسکون الراء ففاء، قیل: (أعلا الرأس) مأخوذ من عرف الدیک. قلت: لم یذکره النهایة ولا القاموس بهذا المعنی بل ذکر من معانیه شعر عنق الفرس فیحتمل. أن المراد هنا الرقبة وقد جاء فی غیره أنه کان یمص لسانها وذلک من حبه لها وکرامتها علیه. التنویر شرح الجامع الصغیر،ج۸،ص۴۷۵،ح۶۸۲۹ ط مکتبة دار السلام همچنین امیر صنعانی در جایی دیگر تصریح می کند که پیامبر زبان کسانی که بر وی حلال بوده اند (مانند عائشة) و همچنین حضرت فاطمه را می مکیده است. ۷۱۶۰ - "کان یمص اللسان" الترقفی فی جزئه عن عائشة ". (کان یمص اللسان) لسان حلیلته وکذا بناته فقد ورد أنه مص لسان فاطمة. رضی الله عنها ولم یرو فی غیرها من بناته. التنویر شرح الجامع الصغیر،ج۸،ص۶۳۴،ح۷۱۶۰ ط مکتبة دار السلام. موفق باشید گروه پاسخ به شبهات | ||