درباره ما |
کد سؤال: ۲۴۱۲۱ | چند سؤالی نبوت »حضرت محمد (ص) »سیره و اخلاق معارف اسلامی و اخلاق معارف اسلامی و اخلاق »معارف اسلامی | تعداد بازدید: ۶۴ |
با سلام؛ دوست گرامی ! سوال شما را در سه محور پاسخ می دهیم: اول: نویسنده مطالب (در هر سایتی که این مطالب را نوشته است) بدون اشاره به آیات رحمت و دعوت مردم به مهربانی ، فقط به صورت گزینشی به آیاتی درباره عذاب یا خشونت با دشمنان و مخالفان خدا و پیامبرانش اشاره کرده و در واقع نوعی سیاه نمایی کرده است. و گرنه آیاتی مانند بسم الله الرحمن الرحیم که در ابتدای هر سوره آمده است، یا آیه و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین (سوره انبیاء، آیه ۱۰۷) همه بیانگر صفات رحم و مهربانی خدای تعالی با بندگان و رحمت و مهربانی حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله برای تمام عالمیان است. آیاتی مانند لا اکراه فی الدین (سوره بقره ، آیه ۲۵۵) که به عدم اجبار انسانها به پذیرش دین اسلام تصریح دارد، نیز از دید نویسنده عامدانه یا جاهلانه مخفی مانده است. بنابراین نویسنده به جای نقد علمی و بحث منطقی، یک جانبه و گزینشی با آیات قرآن برخورد کرده است. دوم: تقریبا تمامی روایاتی که نویسنده آنها را نقل کرده همه از کتابهای اهل سنت است. از نظر مذهب شیعه و مکتب اهل بیت ، این روایات مورد قبول نیست و اتفاقا ما نیز با آن روایات و یک سری کتابهای روایی اهل سنت مخالف هستیم. سوم: در حدیث شریفی که هم از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و هم از امام باقر علیه السلام نقل شده آمده است : و تفرقت هذه الأمة بعد نبیها ( صلى الله علیه وآله ) على ثلاث وسبعین فرقة اثنتان وسبعون فرقة فی النار وفرقة فی الجنة . (این امت یعنی امت اسلام پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به هفتاد و سه فرقه تقسیم می شوند، هفتاد و دو فرقه در آتش و تنها یک فرقه در بهشت خواهند بود.) (الکلینی الرازی، أبو جعفر محمد بن یعقوب بن إسحاق (متوفاى۳۲۸ هـ)، الأصول من الکافی، ج ۸، ص ۲۲۴، تحقیق: غفاری، علی اکبر ناشر: اسلامیه، تهران، الطبعة الثانیة،۱۳۶۲ هـ.ش.) تفترق امتی علی ثلاث و سبعین فرقه کلهم فی النار الا مله واحده. یعنی امت من به هفتاد و سه فرقه تقسیم خواهند شد، همه آنها در آتش جهنم خواهند بود مگر یک فرقه آنها. (الترمذی السلمی، ابوعیسی محمد بن عیسی (متوفاى ۲۷۹هـ)، سنن الترمذی، ج ۴، ص ۱۳۵، تحقیق: عبد الرحمن محمد عثمان، ناشر: دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع – بیروت ، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.) این حدیث شریف صراحتا میفرماید که هرکه ادعای مسلمانی کرد، به صرف آن ادعا مسلمان نمی شود بلکه باید دید آیا جزء آن فرقه ناجیه و بر حق از مسلمانان هست یا نه. چهارم: نویسنده در بخشی از مطالبش، به کشتار و خشونتها در جنگهای مسلمانان پرداخته است و کشتار و خشونت در این جنگها را دلیل بر انزجار خود از اسلام و باطل بودن اسلام پنداشته است! در پاسخ باید گفت: اولا: جنگهای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله غالبا جنگهایی دفاعی بوده که عقل آن را تأیید میکند. اگر دشمنی به انسان حمله کرد ، عقل میگوید از خود دفاع کن. پس جنگهای رسول خدا صلی الله علیه و آله ، دفاعی و منطقی بوده و صد البته جنگ جای خوشگذرانی و آسایش نیست بلکه ماهیت جنگ ، خشونت و کشتار و سختی است. ثانیا: جنگهای پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله باید بررسی شود که آیا این جنگها مطابق قوانین اسلامی بوده است یا خلاف آن . مهم قانون اسلام است ، نه عملکرد مسلمانان. ثالثا: از این نویسنده باید پرسید: آیا بزرگترین و خانمانسوز ترین جنگهای بشریت تا کنون مانند جنگ جهانی دوم به دست چه کسانی براه افتاد؟ آیا هیتلر که جنگی جهانی با میلیونها کشته و زخمی و بی خانمان و هزاران شکنجه شده براه انداخت ، مسلمان بود یا مسیحی؟ آیا هری ترومن که دستور بمباران اتمی ژاپن را صادر کرد و موجب کشتار ۲۲۰ هزار انسان از جمله ده ها هزار زن و کودک بی گناه شد، مسلمان بود؟! عجیب است که نویسنده مطالب مذکور ، چشم خود را بر روی جنایات تمام اقوام و مردمان با ادیان مختلف بسته و فقط جنگهای مسلمانان با دیگران را زیر ذره بین گذاشته است و بر اساس آن حکم بطلان اسلام را صادر می کند. موفق باشید. گروه پاسخ به شبهات |