 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۲۳۹۶۸ | امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت خاصه »امام رضا (ع) | تعداد بازدید: ۱۹ |
با سلام دوست گرامی بهترین پاسخ را خود امام رضا علیه السلام داده
اند در روایت آمده است: حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ بْنُ زِیَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِیُّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ
حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ حَدَّثَنِی
محول [مُخَوَّلٌ] السِّجِسْتَانِیُّ قَالَ: لَمَّا وَرَدَ الْبَرِیدُ بِإِشْخَاصِ
الرِّضَا علیه السلام إِلَى خُرَاسَانَ
کُنْتُ أَنَا بِالْمَدِینَةِ فَدَخَلَ الْمَسْجِدَ لِیُوَدِّعَ رَسُولَ اللَّهِ ص
فَوَدَّعَهُ مِرَاراً کُلَّ ذَلِکَ یَرْجِعُ إِلَى الْقَبْرِ وَ یَعْلُو صَوْتُهُ
بِالْبُکَاءِ وَ النَّحِیبِ فَتَقَدَّمْتُ إِلَیْهِ وَ سَلَّمْتُ عَلَیْهِ فَرَدَّ
السَّلَامَ وَ هَنَّأْتُهُ فَقَالَ ذَرْنِی فَإِنِّی أَخْرُجُ مِنْ جِوَارِ جَدِّی
صلی الله علیه و آله وَ أَمُوتُ فِی غُرْبَةٍ وَ أُدْفَنُ فِی جَنْبِ هَارُونَ قَالَ فَخَرَجْتُ
مُتَّبِعاً لِطَرِیقِهِ حَتَّى مَاتَ بِطُوسَ وَ دُفِنَ إِلَى جَنْبِ هَارُونَ. از
محول سجستانى مروى است که گفت: چون قاصد مأمون براى احضار حضرت رضا علیه السلام از خراسان بمدینه وارد شد و من در مدینه بودم آن
بزرگوار براى وداع حضرت رسول صلی الله
علیه و آله بمسجد وارد شد و چند مرتبه آن بزرگوار را وداع می کرد و باز می گشت
بسوى قبر مطهر و صدایش را به گریه و ناله بلند میکرد. من پیش رفتم و به آن عالى
مقدار، سلام کردم جوابم داد، او را به طلب مأمون تهنیت گفتم. حضرت فرمودند مرا
واگذار. همانا از جوار جد بزرگوارم بیرون میروم و در غربت می میرم و در پهلوى
هارون دفن میشوم میگوید تا خراسان آن بزرگوار را متابعت کرده و همراه بودم تا
اینکه در طوس وفات کرد و او را در جنب هارون دفن کردند. ابن
بابویه، محمد بن على (متوفای ۳۸۱ ق). عیون أخبار الرضا علیه السلام
ج ۲ ص ۲۱۷. ناشر: نشر جهان. مکان چاپ: تهران سه عامل از عوامل غربت را خود حضرت بیان نموده
اند: ۱)
اخراج از مدینه: بیرون بردن حضرت از مدینه می توانست عواقب بدی
داشته باشد. مثل: جدایی از قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله، جدایی از زن و فرزند،
اقوام و دوستان و... ۲)
شهادت حضرت در غربت: حضرت تر خراسان شهید شدند در حالی که از
خانواده و اقوام خود دور بودند. ۳)
دفن در کنار مامون: مامون خود، قاتل حضرت بود و دشمن اصلی حضرت
محسوب می شد. حضرت خبر از دفن خود در کنار قاتلش را می دهد. این سه عامل از عوامل غربت امام رضا علیه
السلام می باشد. حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ السِّنَانِیُّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی سَعْدُ بْنُ
مَالِکٍ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنِ ابْنِ أَبِی کَثِیرٍ قَالَ: لَمَّا تُوُفِّیَ
مُوسَى علیه السلام وَقَفَ النَّاسُ فِی أَمْرِه ... از
محمد بن ابى عبد اللَّه کوفى مروى است که گفت حدیث کرد ما را سعد بن مالک از ابى
حمزه از ابن کثیر که گفت چون موسى بن جعفر علیه السلام وفات کرد و مردم در امر او واقف شدند و بعد از
او امامى را قائل نشدند ... ابن
بابویه، محمد بن على (متوفای ۳۸۱ ق). عیون أخبار الرضا علیه السلام
ج ۲ ص ۲۱۷. ناشر: نشر جهان. مکان چاپ: تهران ۴)
انکار امامت امام رضا علیه السلام : پس چهارمین دلیل غربت حضرت را می توان انکار
امامت حضرت، از سوی برخی از وکلای پدر بزرگوارشان به دلیل دنیا پرستی و حب دنیا موفق باشید گروه پاسخ به شبهات | ||