با سلام

دوست گرامی

شیعه معتقد است که امام همه ی وظایف پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله را به عهده دارد(نه بعضی از وظایف) مگر وحی که به ایشان وحی نمی شود.

مواردی که شما بیان کردید و غیر آن از وظایف پیامبر اکرم است که تطبیق آن در عصر غیبت مختصرا مورد بررسی قرار میدهیم.

۱.حکومت و قضاوت :باید دانست که حکومت بر مردم منوط و مشروط به فراهم بودن بستر مناسب جهت تحقق آن است.مسلم است که یکی از وظایف پیامبر صلی الله علیه وآله حکومت است ولی در صورتیکه بستر حکومت برای ایشان فراهم باشد لذاست که در قبل از هجرت با اینکه ایشان رسول بودند و وظایفشان روشن بود ولی حکومت تشکیل نداند چرا که بستر جامعه به گونه ای نبود که حکومت پیامبر اکرم صلی الله علیه واله محقق گردد بنابراین ۱۳ سال پیامبر در مکه بودند و رسالت را عهده دار بودند ولی حکومت نکردند.در عصر غیبت نیز چنین است بلکه در عصر حضور ائمه علیهم السلام، بخشی از حیات امام حسن علیه السلام همراه با تحقق حاکمیت ایشان بود ولی بعد از ایشان (امام حسین تا امام یازدهم علیهم السلام)می بینیم که این حکومت نبود چرا که شرائط و بستر مناسب برای آن فراهم نبود.چگونه قبل از هجرت و بعد از زمان امام حسن مجتبی علیهم السلام ائمه علیهم السلام بودند ولی حکومت نداشتند واین به نظریه ی شیعه ضربه ای نزد همچنین است در عصر غیبت.

۲.مرجعیت علمی:مرجعیت علمی ائمه علیهم السلام یکی از دلیل های منتخب الهی بودن است که شیعه معتقد به آن است.اما سوال این است که آیا این مرجعیت فقط منوط به حضور امام است و در گرو حضور امام می باشد؟مگر مرجعیت علمی پیامبر کسی منکر می شود اما درعین حال می بینیم که برخی از اصحاب و یارانش را به اطراف و اکناف عالم می فرستد تا پاسخگوی مسائل شرعی و اعتقادی و...مردم باشند و همچنین است در عصر حضور ائمه، بلکه باید گفت این نحوه تصور از مرجعیت علمی که همگان بتوانند به حضور برسند بسی مشکل بلکه محال است چرا که برای همه مقدور نیست که در هر مساله ای پیش می آید به حضور امام یا پیامبر علیهم السلام برسند بنابراین ایشان کسانی را معیّن می کردند که عالم به احکام و عقائد بودند و می توانستند در اطراف عالم رفته و مردمان را هدایت کنند.در عصر حضور ائمه علیهم السلام چنین بوده که عده ای خاص از معصوم اذن داشتند که تبلیغ کنند و در زمان غیبت هم امام معصوم اذن عام داده است به اشخاصی که دارای چنین ویژگی هایی باشند و در واقع هر کس چنین ویژگی هایی را داشت می توانند اقدام کند و پاسخگوی مسائل شرعی و...باشد و این خللی در امر امامت در عصر غیبت ندارد.

بنابراین فلسفه ی امامت الهی(مرجعیت علمی و حکومت و ...)با امامت امام زمان در عصر غیبت نه تنها منافات ندارد بلکه شواهد آن در عصور ائمه و زمان پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه وآله وجود دارد.

به لینک زیر جهت اطلاع بیشتر مراجعه کنید:

http://www.hawzah.net/fa/Question/View/۶۲۳۱۴/?SearchText=%u۰۶۲a%u۰۶۴۲%u۰۶cc

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت