 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۲۳۸۳۱ | امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت عامه »امامت عامه در قرآن »آیه ولایت | تعداد بازدید: ۴۹ |
با سلام دوست گرامی این که می گویند موسی بن قیس حضرمی مورد تایید اهل سنت نیست باید به منابع و علمای رجال آنها مراجعه کرد تا ببینیم نظر متخصصین این امر چیست: موسى بن قَیْس الحَضْرَمیُّ: قال أحمد: لا أعلم إلا خیراً. وقال ابن معین: ثقة. احمد می گوید جز خیر نمی دانم. و ابن معین هم می گوید ثقه است. أبو الفداء إسماعیل بن عمر بن کثیر القرشی البصری ثم الدمشقی (المتوفى: ۷۷۴هـ). التَّکْمیل فی الجَرْح والتَّعْدِیل ومَعْرِفة الثِّقَات والضُّعفاء والمجَاهِیل ج۱ ص ۱۶۷. الناشر: مرکز النعمان للبحوث والدراسات. الإسلامیة وتحقیق التراث والترجمة، الیمن. الطبعة: الأولى، ۱۴۳۲ هـ - ۲۰۱۱ م. عدد الأجزاء: ۴ مشکلی که به موسی بن قیس حضرمی گرفته اند مذهب اوست یعنی چون شیعه هست قابل قبول نیست. در حالی که خود علمای اهل سنت می گویند مذهب راوی ضرری به روایت او نمی‌زند: فإن قال قائل : راوی هذا الشاهد شیعی ، و کذلک فی سند المشهود له شیعی آخر ، و هو جعفر بن سلیمان ، أفلا یعتبر ذلک طعنا فی الحدیث و علة فیه ؟ ! فأقول : کلا لأن العبرة فی روایة الحدیث إنما هو الصدق و الحفظ ، و أما المذهب فهو بینه و بین ربه ، فهو حسیبه اگر کسی بگوید: راوی این شاهد شیعه است، یا در سند مشهودله شیعی دیگری است، و او جعفر بن سلیمان است، آیا این باعث اشکال و ایراد در حدیث نمی شود؟ می گویم: هرگز زیرا صدق و حفظ فرد در روایت مد نظر است مذهب، مساله ای است که بین فرد و خدای اوست و او افرا درا کفایت می کند أبو عبد الرحمن محمد ناصر الدین، بن الحاج نوح بن نجاتی بن آدم، الأشقودری الألبانی (المتوفى: ۱۴۲۰هـ). سلسلة الأحادیث الصحیحة وشیء من فقهها وفوائدها. ج۵، ص۲۶۲ ، ح ۲۲۲۳. الناشر: مکتبة المعارف للنشر والتوزیع، الریاض. الطبعة: الأولى، (لمکتبة المعارف). عدد الأجزاء: ۶ پس مذهب راوی در ثقه بودن او دخیل نیست. و اشکالی که به موسی بن قیس حضرمی گرفتند از اساس باطل است. اینکه گفته شده روایت اتصال سند ندارد اگر فقط از همین طریق بود حرف مستشکل درست بود اما این روایت در منابع اهل سنت چندین طریق دارد: در تفسیر طبری آمده است: ۱۲۲۱۴ - حدثنی الحارث قال، حدثنا عبد العزیز قال، حدثنا غالب بن عبید الله قال: سمعت مجاهدًا یقول فی قوله:"إنما ولیکم الله ورسوله"، الآیة، قال: نزلت فی علی بن أبی طالب، تصدَّق وهو راکع. محمد بن جریر بن یزید بن کثیر بن غالب الآملی، أبو جعفر الطبری (المتوفى: ۳۱۰هـ) جامع البیان فی تأویل القرآن ج ۱۰ ص ۴۲۶. المحقق: أحمد محمد شاکر. الناشر: مؤسسة الرسالة. الطبعة: الأولى، ۱۴۲۰ هـ - ۲۰۰۰ م. عدد الأجزاء: ۲۴ جناب شجری جرجانی برای این مطلب بیش از ده سند ارائه می دهد: الشجری الجرجانی، المرشد بالله یحیی بن الحسین بن إسماعیل الحسنی (متوفای ۴۹۹هـ) کتاب الأمالی وهی المعروفة بالأمالی الخمیسیة، ج ۱ ص ۱۸۱ ، تحقیق: محمد حسن اسماعیل، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت / لبنان، الطبعة: الأولی، ۱۴۲۲ هـ - ۲۰۰۱م . و... پس یک سند هم ندارد که بگویند منقطه هست و ... بلکه چندین سند برای این مطلب در منابع اهل سنت نقل شده که مطلبی یر قابل خدشه استو هیچ اشکالی وارد نیست. برای مشاهده شبهات حول آیه مذکور به لینک ذیل در سایت ولی عصر مراجعه نمایید: http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۶۳۲۱ موفق باشید گروه پاسخ به شبهات | ||