با سلام

مراد از دینی که ممکن بود بر اثر عدم وجود ائمه علیهم السلام‌ بعد از رسول اکرم صلی الله علیه وآله‌ مورد تحریف قرار گیرد، مجموعه ای از تفسیر آیات قرآن کریم و روایات شریف اهل بیت علیهم السلام‌ در اعتقادات و مسائل حلال وحرام ودیگر احکام دین بوده است و اگر ایشان نمی بودند احتمال تحریف در دین به طور کلی وجود داشت و دین را از مسیر خود منحرف می کردند کما اینکه در بخشی از این امر موفق بودند به عنوان مثال نماز تراویح که همچنان خوانده می شود از بدعت های خلیفه ی دوم بوده است که در آن زمان پایگذاری شد واگر اهل بیت علیهم السلام‌ با صدای رسا به خویشان و تابعین و پیروانانشان این مساله را نمی رساندند، هم اکنون باید شاهد می بودیم که همه ی مسلمانان ، حکمی را به خداوند منتسب می کنند و مواظبت بر انجام آن دارند که به هیچ وجه در شریعت وجود ندارد.واز این قبیل است اخفاء ولایت امیر المومنین و نشر فضائل دروغین خلفاء چیزی بود که درآن زمان رواج زیادی پیدا کرد و کتاب های در قرن دوم وسوم نگاشته شد.واگر چنانچه اهل بیت علیهم السلام‌ و یاران ایشان در کشف حقیقت نبودند، اسلام راستینی وجود نداشت.در این مسیر اهل بیت علیهم السلام‌ تلاش فراوانی کردند تا آنجا که بعضی از راویانی که کاذب بودند و در احادیث دسبرد می زدند را معرفی می کردند و به اصحاب خویش دستور میدادند که از آن ها دوری کنید.

ْ یَا ابْنَ النُّعْمَانِ ابْقَ عَلَى نَفْسِکَ فَقَدْ عَصَیْتَنِی لَا تُذِعْ سِرِّی فَإِنَّ الْمُغِیرَةَ بْنَ سَعِیدٍ کَذَبَ عَلَى أَبِی وَ أَذَاعَ سِرَّهُ فَأَذَاقَهُ اللَّهُ حَرَّ الْحَدِیدِ وَ إِنَّ أَبَا الْخَطَّابِ کَذَب‏ عَلَیَّ وَ أَذَاعَ سِرِّی فَأَذَاقَهُ اللَّهُ حَرَّ الْحَدِید

تحف العقول ؛ النص ؛ ص۳۱۱/ ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله علیه و آله، ۱جلد، جامعه مدرسین - قم، چاپ: دوم، ۱۴۰۴ / ۱۳۶۳ق

در این روایت امام صادق علیه السلام به یکی از یاران خود به نام محمد بن نعمان احول تاکید می کند که مغیره بن سعید و ابوالخطاب بر پدرم دروغ بستندو سرّش را آشکار ساختند پس خداوند داغی آهن را در جهنم به آنها بچشاند.

یُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ‏ أَنَّ بَعْضَ أَصْحَابِنَا سَأَلَهُ وَ أَنَا حَاضِرٌ فَقَالَ لَهُ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ مَا أَشَدَّکَ فِی الْحَدِیثِ وَ أَکْثَرَ إِنْکَارَکَ لِمَا یَرْوِیهِ أَصْحَابُنَا فَمَا الَّذِی یَحْمِلُکَ عَلَى رَدِّ الْأَحَادِیثِ‏فَقَالَ حَدَّثَنِی هِشَامُ بْنُ الْحَکَمِ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ لَا تَقْبَلُوا عَلَیْنَا حَدِیثَنَا إِلَّا مَا وَافَقَ الْقُرْآنَ وَ السُّنَّةَ أَوْ تَجِدُونَ مَعَهُ شَاهِداً مِنْ أَحَادِیثِنَا الْمُتَقَدِّمَةِ فَإِنَّ الْمُغِیرَةَ بْنَ سَعِیدٍ لَعَنَهُ اللَّهُ دَسَ‏ فِی‏ کُتُبِ‏ أَصْحَابِ أَبِی أَحَادِیثَ لَمْ یُحَدِّثْ بِهَا أَبِی فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا تَقْبَلُوا عَلَیْنَا مَا خَالَفَ قَوْلَ رَبِّنَا تَعَالَى وَ سُنَّةَ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ ص فَإِنَّا إِذَا حَدَّثْنَا قُلْنَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص.

بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏۲، ص: ۲۵۰/ مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)، ۱۱۱جلد، دار إحیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، ۱۴۰۳ ق

یونس بن عبدالرحمن یکی از اصحاب خاص امام رضا علیه السلام می گوید:نزد امام بودیم به همراه جمعی از اصحاب که آنان به امام روی کرده و عرضه داشتند:ای ابا محمد چقدر در اخذ حدیث اصحاب و یارانتان (یعنی احادیثی که عرضه می شود)سخت گیری می کنید و بیشتر مواقع آنان را ردّ می کنید.ایشان فرمودند که هشام بن حکم از جدّم امام صادق علیه السلام نقل کردند که حدیثی از ما که مخالف با قران وسنت پیامبر است یا شاهدی از آن در کتاب خدا و سنّت پیامبر صلی الله علیه وآله ندارد را نپذیرید چرا که مغیره بن سعید در کتب اصحاب پدرم که روایات ایشان را جمع آوری کرده بودند دسبرد زده و احادیث را کم وزیاد کرده است....

بنابراین اهل بیت علیهم السلام در مقاطع زمانی مختلف با ارائه راهکارهای عام و قواعد عام که هر کس بتواند به وسیله ی ان قواعد جعل حدیث را اثبات یا ردّ کند و یا به طور خاص بعض روات را توثیق و یا مثل روایت فوق ردّ کرده است و با الفاظ تند همانند لعن کردن آنان را از دائره ی روات خارج و مطرود ساخته است.

بنابراین اهل بیت علیهم السلام با همان خفقانی که در دوران بنی امیه و بنی عباس بوده است، به انتشار عقائد حقه و به صور گوناگون در نشر احادیث صحیح وردّ احادیث باطل تلاش کردند تا چراغ حق خاموش نگردد تا زمان امام زمان علیه السلام که این روایات در طول این مدّت تدوین شد و به صورت کتب یا جزوه های عرضه می شد تا اینکه در عصر غیبت مجامع حدیثی شیعه شکل گرفت که مشتمل بر بسیاری از روایاتی است که در کتب اصحاب اهل بیت علیهم السلام جمع آوری شده بود و مکرّر توسط ائمه علیهم السلام مورد نقد و باز بینی قرار گرفته بود تا آن جا که در کتب روائی شیعه بابی باز شده است تحت عنوان"باب ۲۹ علل اختلاف الأخبار و کیفیة الجمع بینها و العمل بها و وجوه الاستنباط و بیان أنواع ما یجوز الاستدلال به "

بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏۲، ص: ۲۱۹/ مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بیروت)، ۱۱۱جلد، دار إحیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، ۱۴۰۳ ق.

بنابراین مدتی بعد از پیامبر صلی الله علیه وآله میبایستی کسانی باشند که دین را از تحریف حفظ کرده وعقائد حقّه اسلام ناب را منتشر سازند.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت