با سلام و احترام

عصمت پیامبر از گناه و خطا و نسیان از بدو تولد تا زمان شهادت امری است که هم با دلیل عقلی و هم نقلی قابل اثبات است. مرحوم شیخ مفید به یک نشانه عقلی در اثبات این عصمت اشاره دارد:

ما الدلیل على أنه معصوم من أول عمره إلى آخره ؟ فالجواب : الدلیل على ذلک أنه لو عهد منه فی سالف عمره سهو أو نسیان لارتفع الوثوق عن إخباراته ولو عهد منه خطیئة لنفرت العقول من متابعته فتبطل فائدة البعثة .

النکت الاعتقادیه، ص ۳۷، شیخ مفید.

چه دلیلی بر این است که معصوم باید از اول عمر تا آخر عمرش معصوم باشد؟ جواب این است در صورتی که شخص در مقطعی از عمرش دارای سهو و نسیان باشد، وثوق و اطمینان از اخباری که میدهد از بین میرود و اگر مقطعی از عمرش خطایی از او سربزند، افکار وعقول از اطراف او دور می شود و با توجه به این مطلب هدف از بعثت که جلب مردم و هدایت آنها می باشد، از بین میرود.

غیر از این استدلال عقلی، قرآن نیز در آیات متعدد مثل آیه تطهیر، آیه ۱۲۴سوره بقره(آیه ابتلاء) و...و روایاتی مثل حدیث ثقلین و غیره نیز به اثبات عصمت پیامبر و اهل بیت پرداخته اند، برای مطالعه بیشتر میتوانید به این نشانی مراجعه فرمایید:

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۶۳۳۹#۱۴

برخی از روایات که اشاره فرمودید، روایات اهل سنت است که برای ما حجیت ندارد، ضمن اینکه اگر حتی روایت صحیحی در مورد عدم عصمت پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت در منابع شیعی هم وارد شده باشد، با توجه به تصریح قرآن و دلائل قطعی عقلی و غیره، از آن صرف نظر میشود.

در مورد اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله در سال نهم بعد از سپردن ماموریت به ابوبکر، امیرالمومنین علیه السلام را مامور به این کار فرمود، نشان دهنده هدفها و پیامهایی است که هم شخصیت ابوبکر را بهتر نشان میدهد و هم جایگاه امیرالمومنین نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله و ارتباطی به اصلاح اشتباه و تغییر موضع پیامبر صلی الله علیه و آله ندارد؛ به روایتی که در مسند احمد بن حنبل در این مورد آمده است توجه فرمایید:

قَالَ: فَلَمَّا قَدِمَ عَلَی النَّبِیِّ (ص) أَبُو بَکْرٍ بَکَی، قَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، حَدَثَ فِیَّ شَیْءٌ؟ قَالَ: «مَا حَدَثَ فِیکَ إِلَّا خَیْرٌ، وَلَکِنْ أُمِرْتُ أَنْ لَا یُبَلِّغَهُ إِلَّا أَنَا، أَوْ رَجُلٌ مِنِّی

وقتی ابو بکر حضور رسول خدا (ص) رسید، گریست و گفت: یا رسول الله آیا درباره من مسأله ای رخ داده است؟ حضرت فرمود: جز خیر چیز دیگری درباره ات رخ نداده است، ولی به من دستور داده شده که آیات برائت را یا خودم بر مردم مکه بخوانم و یا مردی که از خود من است.

الشیبانی، ابوعبد الله أحمد بن حنبل (متوفای۲۴۱هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج۱، ص۳، ناشر: مؤسسة قرطبة - مصر.

در جریان ابلاغ این آیه توسط امیرالمومنین علیه السلام و تغییر ماموریت از ابابکر به امیرالمومنین علیه السلام، غرض و فایده ای واضح نمایان است که اولین مورد آن این است، که امیرالمومنین علیه السلام فضیلتی غیرقابل انکار نسبت به ابی بکر دارد، از سوی دیگر ایشان، مانند نفس پیامبر است و تا کسی مانند خود شخص باشد، نوبت به جانشینی اشخاص دیگر مثل ابابکر و دیگران نمیرسد، برای اطلاعات بیشتر به این نشانی مراجعه فرمایید که حاوی مطالب کامل پیرامون ابلاغ سوره برائت است

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۵۰۹۰

سوال دوم

اراده تکوینی خداوند به اداره همه امور چه کفار و چه غیر کفار تعلق میگیرد و ارتباطی به ابلیس ندارد، همانطور که در جنگ غیرکفار اگر عده ای اراده شکست جناح مقابل را انجام دهند و استراتژی بهتری داشته باشند و زمینه برای پیروزی خود را مهیا کنند، خداهم اراده پیروزی آنها را میکند، درمیان کفار نیز به همین ترتیب است.

سوال سوم

اخبار مشهور بین شیعه و اهل سنت است که پیامبر صلی الله علیه و آله، قبل از حضرت آدم به رسالت مبعوث شده اند:

تعبیر روایات در این باره مختلف است؛ برخی روایات تعبیر: «کنت نبیا وآدم بین الماء والطین»؛ تعبیر برخی دیگر «بین الروح و الجسد» است. معنای هر دو تعبیر این است که قبل از خلقت حضرت آدم علیه السلام، رسول خدا به مقام نبوت نائل شده بود؛ اما رسالت عملی ایشان بعد از بعثتش بوده است. بنابراین، از نبوت خودش قبل از بعثت با خبر بود.

وقال رسول الله صلى الله علیه وآله: نبئت وآدم بین الروح والجسد.

بحار الأنوار - العلامة المجلسی - ج ۵۰ ص ۸۲

روایت در منابع اهل سنت

عبد الله بن احمد بن حنبل این روایت را از طریق «میسرة الفجر» یکی از صحابه، نقل کرده است:

حدثنی أبی نا عبد الرحمن بن مهدی نا منصور بن سعد عن بدیل عن عبد الله بن شقیق عن میسرة الفجر قال قلت یا رسول الله متى کتبت نبیا قال وآدم بین الروح والجسد إسناده صحیح.

مسیره می‌گوید:‌ به رسول خدا صلی الله علیه وآله عرض کردم: چه زمانی مقام پیامبری برایت حتمی شد؟ فرمود: زمانی حضرت آدم میان روح و جسد بود. سند این روایت صحیح است.‌

السنة، ج ۲، ص۵۸۵ ، عبد الله بن أحمد بن حنبل الشیبانی الوفاة: ۲۹۰ ، دار النشر : دار ابن القیم - الدمام - ۱۴۰۶ ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د. محمد سعید سالم القحطانی.

با توجه به روایات فوق، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) قبل از بعثت و قبل از خلقت حضرت آدم علیه السلام می‌دانست که خداوند متعال ایشان را به پیامبری برگزیده است.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت