با سلام

دوست گرامی

متن شما در بر دارنده نکاتی در مورد تشیع است که در همین مورد چند نکته را بیان می داریم.

نکته اول:

این که فرمودید شیعه بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله به وجود آمده است مطلبی خلاف واقع است چرا که در همان زمان پیامبر صلی الله علیه و آله به پیروان امیرالمومنین علیه السلام شیعه علی می گفتند.

جناب سیوطی نقل می کند:

وَأخرج ابْن عَسَاکِر عَن جَابر بن عبد الله قَالَ کُنَّا عِنْد النَّبِی صلى الله عَلَیْهِ وَسلم فَأقبل عَلیّ فَقَالَ النَّبِی صلى الله عَلَیْهِ وَسلم: وَالَّذِی نَفسِی بِیَدِهِ إِن هَذَا وشیعته لَهُم الفائزون یَوْم الْقِیَامَة

عبد الرحمن بن أبی بکر، جلال الدین السیوطی (المتوفى: ۹۱۱هـ). الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور ج۸ ص ۵۸۹. الناشر: دار الفکر – بیروت. عدد الأجزاء: ۸

جابر ابن عبدالله انصارى می گوید: نزد پیامبرصلى الله علیه وآله بودیم که حضرت على علیه السلام وارد شد. سپس پیامبر فرمودند: «والّذی نفسى بیده، اِنّ هذا و شیعتَه هُم الفائزونَ یومَ القیامةِ» سوگند به کسى که جانم به دست اوست، این شخص حضرت على علیه السلام و شیعیانش در قیامت همان رستگارانند.

پس پیامبر صلی الله علیه و آله لفظ شیعه علی را بکار برده است و بر خلاف مطلب شما بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله به وجود نیامده است.

ابن ابی حاتم رازی، از علمای بزرگ اهل سنت در کتاب الزینة خود پیرامون اینکه برخی از صحابه شیعه بوده اند چنین می نویسد:

آشکار شد که واژه «شیعه» لقب گروهی بود که در زمان زندگی رسول خدا صلی الله علیه وآله، محبت و الفت امیر مؤمنان علیه السلام را داشتند و به همین امر شناخته می شدند. افرادی همچون سلمان فارسی و ابوذر غفاری و مقداد بن اسود و عمار بن یاسر و غیر آنها ،را شیعیان علی و اصحاب علی [علیه السلام] می نامیدند.

کتاب الزینة،‌ ص ۸۳-۸۴

احمد امین مصری، از علمای اهل سنت پیرامون تشیع در بین صحابه چنین می نویسد:

پیدایش تشیع از گروهی از صحابه پیامبر صلى الله علیه و آله وسلم شروع شد که در محبت به حضرت على بسیار مخلص بوده، و ایشان را به خاطر صفات و فضایلى که در ایشان دیده بودند، آن حضرت را سزاوارترین فرد به امامت مى دانستند . و مشهورترین آنان سلمان و ابوذر و مقداد بودند.

ضحی الإسلام ج ۳، ص ۲۰۹

ابن خلدون تاریخ نگار متعصب سنی بیان می کند که مبدآ دولت شیعه از زمان وفات رسول خدا صلی الله علیه و آله بوده است چنان چه می نویسد:

«بدان مبدأ تشکیل شیعه این است که وقتی رسول خدا صلی الله علیه (و آله) و سلم از دنیا رفتند، اهل بیت(علیه السلام) خلافت را حق مُسلَّم خود می‌دانستند و معتقد بودند خلافت سزاوار مردان بنی هاشم است و دیگر مردان قریش حقی درخلافت ندارند، در قضیه شوری (منظور سقیفه است) نیز گروهی ازصحابه، از شیعیان علی (علیه السلام) محسوب می‌شدند و معتقد بودند غیر از علی (علیه السلام)، هیچ کس استحقاق خلافت را ندارد و زمانی که خلافت را فردی غیر از علی(علیه السلام) به دست آورد، از این امر اظهار بیزاری نمودند و تأسف خوردند که نمونه این افراد زبیر و عمار بن یاسر و مقداد بن اسود و افراد دیگر می باشند».

تاریخ ابن خلدون، ج ۳ ص ۲۱۴-۲۱۵

نکته دوم:

این که درستی و غلطی یک مذهب را، یک فرع فقهی اختلافی تصور نموده اید اشتباه دوم شماست چرا که برای حقانیت یک مذهب باید به اصول آن مراجعه نمود. مثلا این که پیامبر صلی الله علیه و آله در غدیر خم (بنا بر اقرار فریقین) چه کسی را به عنوان خلیفه ی پس از خود معرفی نمود و یا اینکه چه کسانی بر خلاف دستور پیامبر صلی الله علیه و آله خلافت را غصب نمودند و با بی احترامی به پیامبر به او نسبت هذیان دادند و مانع از مکتوب کردن وصیت پیامبر شدند.

این مباحث اگر روشن شود حقانیت مذهب به خوبی ثابت می شود.

اما دامن زدن به یک فرق فقهی که در بین علما اختلافی است به عنوان دلیل برای رد یک مذهب به دور از انصاف است.

نکته سوم:

این که فرموده اید چون علی پیرو سنت پیامبر بود شیعه باید پیرو سنت پیامبر باشد. باید خدمت شما عرض کرد:

بخاری در تاریخش از جهدب تیمی نقل می‌کند که می‌گوید:

قال لنا علی حدثنا یحیى بن الیمان عن سفیان عن جحدب التیمی قال سمعت عطاء قالت عائشة علی أعلم الناس بالسنة.

محمد بن إسماعیل بن إبراهیم أبو عبدالله البخاری الجعفی. التاریخ الکبیر، ج۲، ص ۲۵۵. الناشر : دار الفکر. تحقیق : السید هاشم الندوی. عدد الأجزاء : ۸.

عایشه گفت: علی بن ابی طالب عالم ترین انسان ها به سنت پیامبر است.

آیا می شود سنت پیامبر صلی الله علیه و آله را از هر کسی گرفت؟ آیا هر کس ادعای همراهی پیامبر صلی الله علیه و آله را نمود باید از او سنت را اخذ نمود؟

شیعه تمام افتخارش و حقانیتش همین است که سنت پیامبر صلی الله علیه و آله را از امام علی علیه السلام فرا می گیرد. چرا که طبق اقرار اهل سنت علی علیه السلام عالم ترین انسان ها به سنت پیامبر صلی الله علیه و آله بود.

نکات دیگری در متن بود که به همین مقدار بسنده می شود.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت