شیخ طوسى در مصباح از امام صادق سلام الله علیه نقل کرده که در روز نوروز حضرت به معلى بن خنیس فرمودند:

إِذَا کَانَ یَوْمُ النَّیْرُوزِ فَاغْتَسِلْ وَ الْبَسْ أَنْظَفَ ثِیَابِکَ وَ تَطَیَّبْ بِأَطْیَبِ طِیبِکَ وَ تَکُونُ ذَلِکَ الْیَوْمَ صَائِماً فَإِذَا صَلَّیْتَ النَّوَافِلَ وَ الظُّهْرَ وَ الْعَصْرَ فَصَلِّ بَعْدَ ذَلِکَ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ تَقْرَأُ فِی أَوَّلِ کُلِّ رَکْعَةٍ فَاتِحَةَ الْکِتَابِ وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ فِی الثَّانِیَةِ فَاتِحَةَ الْکِتَابِ وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ وَ فِی الثَّالِثَةِ فَاتِحَةَ الْکِتَابِ وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ وَ فِی الرَّابِعَةِ فَاتِحَةَ الْکِتَابِ وَ عَشْرَ مَرَّاتٍ الْمُعَوِّذَتَیْنِ وَ تَسْجُدُ بَعْدَ فَرَاغِکَ مِنَ الرَّکَعَاتِ سَجْدَةَ الشُّکْرِ وَ تَدْعُو فِیهَا یُغْفَرُ لَکَ ذُنُوبُ خَمْسِینَ سَنَةً .

روز نوروز غسل کن و پاکیزه ترین لباست را بپوش و خود را خوشبو نما و این روز را روزه بگیر و بعد از نماز ظهر و عصر چهار رکعت نماز (با آداب خاصى) بجاى آور و دعا کن «یغفر لک ذنوب خمسین سنة». خداوند گناه پنجاه سال تو را مى آمرزد.

وسائل الشیعة (آل البیت)، ج ۸، ص ۱۷۲ - ۱۷۳، ح ۱۰۳۳۸، مصباح المتهجد : ۷۹۰.

ابن فهد حلى در مهذب نقل کرده که امام صادق (ع) به معلى بن خنیس فرمود: «إن یوم النیروز هو الیوم الذی أخذ فیه النبی ( صلى الله علیه وآله ) لأمیر المؤمنین ( علیه السلام ) العهود بغدیر خم فأقروا له بالولایة ، فطوبى لمن ثبت علیها ، والویل لمن نکثها»

روز نوروز همان روزى است که پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله در غدیر خم، از مردم نسبت به امیر مؤمنان علیه السلام عهد و پیمان گرفت. و در این روز با ولایت على (ع) تجدید پیمان نمایید، خوشا به حال کسى که در ولایت على علیه السلام ثابت قدم بماند و واى به حال کسى که پیمان شکنى کند.

و حضرت در ادامه فرمود: «وما من یوم نیروز إلا ونحن نتوقع فیه الفرج ، لأنه من أیامنا حفظه الفرس وضیعتموه».

ما در روز نوروز انتظار فرج داریم، زیرا آن روز از روزهاى ویژه ما اهل بیت است که شما آن را ضایع کردید ولى فارسها آن را حفظ کردند.

المهذب : ۱۹۴، وسائل الشیعة (آل البیت)، ج ۸، ص ۱۷۳ ، ح ۱۰۳۳۹، والبحار ۵۹ : ۱۱۹.

ابن فهد حلى از فقهاى بزرگ شیعه مى فرماید: «یوم النیروز یوم جلیل القدر». روز نوروز یک روز با عظمتى است. المهذب البارع، ج ۱، شرح ص ۱۹۱.

حضرت آیت اللّه العظمى خوئى در پاسخ به استفتایى پیرامون فضیلت و اعمال عید نوروز پرسیده اند، ایشان پاسخ داده اند: «لا بأس بالاتیان بالأعمال المذکورة رجاء ، والله العالم». اگر این اعمال را به قصد رجاء باشد نه به قصد ورود، اشکال ندارد. صراط النجاة للمیرزا جواد التبریزی، ج ۲، ص ۴۲۶.

از حضرت آیت اللّه العظمى سیستانى پرسیده اند: «هل یعد اعتبار النیروز عیدا من البدع فی الدین؟»

که آیا معتبر دانستن عید نوروز بدعت است؟

پاسخ داده اند: «لا یعد بدعة». خیر، بدعت شمرده نمى شود.

فقهاى شیعه به استناد روایات متعدد، فتوى به استحباب غسل روز نوروز داده اند.

علامه حلى مى فرماید: «ویستحب الغسل لیلة الفطر... ویوم النیروز للفرس». غسل شب عید فطر و... و نوروز مستحب است. منتهى المطلب (ط.ق)، ج ۱، ص ۱۳۰.

همین فتوى را مرحوم ابن فهد در مهذب ج ۱، ص ۱۹۱، صاحب حدائق در حدائق، ج ۴، ص ۲۳۴، و مقدس اردبیلى در مجمع الفائدة، ج ۷، ص ۱۹.

صاحب جواهر مى فرماید: «وأما غسل یوم النیروز فعلى المشهور بین المتأخرین بل لم أعثر على مخالف فیه.

و اما استحباب غسل روز نوروز، نظریه مشهور میان متأخرین است بلکه در میان فقهاء کسى را مخالف نیافتم. جواهر الکلام، ج ۵، ص ۴۱.