باسلام

دوست گرامی

سوال اول:اتفاقا واژه ی حکومت صراحت بیشتری در تولّی امور وولایت بر امور دارد تا واژه ی ولایت چه بسا اگر واژه ی ولایت به کار میرفت ممکن بود آن را بر معانی مختلف حمل کنند و بگویند که معنای ولی چند تااست شما به چه دلیل آن را بر معنای سرپرستی حمل می کنید؟؟؟؟

سوال دوم:

در کتب لغت بین واژه ولی وحاکم فرق چندانی نیست و هر دو صاحبان اختیار در یک امری هستند ولی از دو حیث متفاوت...به عبارات زیر توجه کنید:

و الْوَلِیُ‏: ولی النعم. و الْمُوَالاةُ: اتخاذ المولى، (کتاب العین ج‏۸ ۳۶۵ )

معنای ولی یعنی صاحب نعمت

وَلیَ‏ الشی‏ءَ و وَلیَ‏ علیه‏ وِلایةً و وَلایةً، و قیل: الوِلایة الخُطة کالإِمارة،( لسان العرب ج‏۱۵ ۴۰۶ )

ولایت وولی یعنی امارت وامیر

قال سیبویه: الوَلایة، بالفتح المصدر، و الوِلایة، بالکسر، الاسم مثل الإِمارة و النِّقابة، لأَنه اسم لما توَلَّیته و قُمْت به.( لسان العرب ج‏۱۵ ۴۰۶ )

ولایت مانند امارت شخص ونفوذ شخص چرا که این واژه اسم است برای آنچه که شما متولی آن شده ای وبه اداره ی آن قیام کرده ای.

حال معنای واژه ی حکم را در لغت مشاهده کنید:

الحُکْمُ‏: الْقَضاءُ و أَصْلُهُ الْمَنْعُ یقالُ (حَکَمْتُ‏) عَلَیْهِ بِکَذَا إِذَا مَنَعْتَهُ مِنْ خِلَافِه فَلَمْ یَقْدِرْ عَلَى الْخُرُوجِ مِنْ ذَلِکَ و (حَکَمْتُ‏) بَیْنَ الْقَومِ فَصَلْتُ بَیْنَهُمْ فَأَنَا (حَاکِمٌ‏). (المصباح المنیر ج‏۲ ۱۴۵ )

حکم به معنای قضا است ودر اصل به معنای منع است چرا که وقتی میگویی بر او حکم کردم یعنی او را از انجام خلاف باز داشتی ودیگر توانایی بر خروج از حکم تو را ندارد ووقتی بین دو قوم حکم کردی یعنی جدایی انداختی بین آن ها.

ابن الأَثیر: فی أَسماء الله تعالى‏ الحَکَمُ‏ و الحَکِیمُ‏ و هما بمعنى‏ الحاکِم‏، و هو القاضی، فَهو فعِیلٌ بمعنى فاعِلٍ، أو هو الذی یُحْکِمُ الأَشیاءَ و یتقنها (لسان العرب ج‏۱۲ ۱۴۰)

از اسماء خدا حکم وحکیم است که به معنای حاکم است یعنی قاضی وآن کسی است که اشیاء را محکم ومتقن می گرداند.

بین این دو واژه در لغت فرق چندانی نیست چرا که ولیّ شخصی است که اختیار بر انجام کاری دارد وحکم دلالت بر اختیار رأی بین طرفین می دهد بنابراین حاکم قطعا ولایت دارد که میتواند حکم کند والی هم که صاحب اختیار است قطعا میتواند حکم کند.استعمال واژه ی حکم به جهت حکم حاکم نظر دارد وواژه ی ولی به شأن ولایت و اختیارات وتصرفات وی نظر دارد نه حاکمیت او.لذا خیلی فرق چندانی به لحاظ لغت ندارد.

سوال سوم:

نکته ی حائز اهمیت آن است که برای شما علم یا اطمینان حاصل شود که فلان شخص عالم است واین مطلب با مراجعه به یک نفر حاصل نمی شود بلکه باید از چندین نفر که خودصاحب فن وعلم هستند سوال شود تا برای شما یقین یا اطمینان حاصل شود که فلانی اعلم است.

واین بهترین روش معقول برای انتخاب اعلم واصلح است واین سیره در همه ی امورات زندگی ما جریان دارد شما برای اینکه بدانی فلان میکانیک بهتر است از شخص عادی نمی پرسی بلکه از اهل ان می پرسی هر زمان برای شما اطمینان حاصل شد میتوانی به او رجوع کنی...نکته ی حائز اهمیت اطمینان شما وحصول اطمینان از یک طریق معقول (سوال از چندین عالم است)است.واگر کسی دلباخته ی یک عالم شده است درحالیکه بسیاری از علماء ومراجع و پیشینه ی شیعه را انکار می کند در او باید طریق شیعه و شناخت حقیقت را به او بیاموزیم یا لا اقل به او بفهمانیم در این شخصی که انتخاب کرده تأمل بیشتری کند.

آرزوی موفقیت وسلامتی برای شما

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت